Άλλο ένα παιδικό πάρτι, σε παιδότοπο. Όταν έχεις δύο παιδιά η κοινωνική σου ζωή περιλαμβάνει πολλά πάρτι με πολλή μουσική, πολλά ποπ-κορν, πολλές τούρτες και πολλές φωτογραφίες...
Το πρόβλημα με τις φωτογραφίες παρουσιάζεται όταν πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά σου χωρίς κανείς να έχει πάρει την άδειά σου. Και δεν μιλάω για τις φωτογραφίες που τραβήξει η μαμά του εορτάζοντος, μιλάω για τις φωτογραφίες που βγάζουν οι αυτοαποκαλούμενοι φωτογράφοι στους παιδότοπους, και στις πουλάνε στη συνέχεια για 5 Ευρώ τουλάχιστον! Κάθε φορά που έρχεται μπροστά μου μια τέτοια φωτογραφία κάνω τις εξής σκέψεις:
Τι ωραίο που είναι το παιδάκι μου!
5 Ευρώ η μία; Και χωρίς απόδειξη;
Έλα μωρέ, κι αυτοί μια δουλειά κάνουν. Προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
Και αν δεν την πάρω, που θα καταλήξει αυτή η φωτογραφία. Θα πεταχτεί, θα σβηστεί ή θα προωθηθεί σε μονοπάτια άλλα;
Και αν ζητήσω να σβηστεί αυτή η φωτογραφία από τα ηλεκτρονικά αρχεία του υπολογιστή του φωτογράφου θα θεωρηθώ παράξενη και αγενής;
Ίσως είμαι υπερβολική, ίσως ακούω πολλά στην τηλεόραση και έχω παρανοήσει, αλλά πραγματικά δεν θα έπρεπε να ερωτηθώ πριν κάποιος τραβήξει φωτογραφία το παιδί μου;