Γιατί οι Δελφοί είναι must (πιο πολύ και από την Αράχωβα)

Καθόμουν τις προάλλες με τον κολλητό μου και σκεφτόμασταν που να πάμε ένα Σαββατοκύριακο να ξεκουραστούμε και να ηρεμήσουμε. Αφού ξεκινήσαμε από ένα διήμερο στο Λονδίνο, προσγειωθήκαμε στη Ρώμη και μετά στη Λίμνη Πλαστήρα τον ρώτησα «Ρε, δεν πάμε Δελφούς;». Εκστασιαστήκαμε…
Γιατί οι Δελφοί είναι must (πιο πολύ και από την Αράχωβα) - Κεντρική Εικόνα



Οι Δελφοί είναι το ιδανικό μέρος να ταξιδεύσεις κοντά στην Αθήνα, χωρίς ταλαιπωρία και χωρίς να χαλάσεις ένα κάρο λεφτά. Μόλις 185 χιλιόμετρα από την Αθήνα, με δρόμους που δεν χρειάζεται να κάνεις το… σταυρό σου για να περάσεις, είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς από την Unesco. Τα ξέρω γιατί έχω πάει πιο παλιά και τα έζησα.

Ενδιάμεσα, μέχρι να αρχίσεις να ανεβαίνεις τον Παρνασσό, μπορείς να σταματήσεις και στη Λιβαδειά για να φας (τι άλλο;) τα σουβλάκια σου. Όμως όταν φτάσεις στην Αράχωβα θα νιώσεις πως ο ουρανός είναι σαν λιβάδι. Τα σύννεφα περνούν μέσα από την πόλη σαν αραχνοΰφαντο πέπλο. Το κακό με την Αράχωβα είναι πως είναι υπέρ του δέοντος κοσμοπολίτικη και για το λόγο αυτό δεν την επιλέξαμε για ξεκούραση.

Περνώντας την Αράχωβα, 11 χιλιόμετρα μετά είναι οι μαγευτικοί Δελφοί. Η πλαγιά του Παρνασσού όσο κατεβαίνεις θυμίζει σκηνικό μυθολογίας. Είχα την τύχη πριν από 2 χρόνια να βρεθώ εκεί βράδυ με πανσέληνο με την (τότε) κοπέλα μου να βγάζει επιφωνήματα θαυμασμού για τον «χορό» από το σεληνιακό φως πάνω στα βράχια. Ένα θέαμα τόσο απόκοσμο αλλά τόσο μαγευτικό που δεν άντεξα και σταμάτησα για να το θαυμάσω μέσα στη νύχτα.

Το πρώτο πράγμα που θα συναντήσεις στο δεξί σου χέρι είναι ο αρχαιολογικός χώρος. Ένα μέρος λατρείας για όλον τον αρχαίο κόσμο και παράλληλα ένας τόπος με τόση μυσταγωγία και ενέργεια που νιώθεις ότι θα σε μεταμορφώσει σε κάτι καλύτερο. Σε μια οντότητα έξω από εσένα. Θα επανέλθω στον αρχαιολογικό χώρο αργότερα.

Ουσιαστικά, οι τουριστικοί Δελφοί είναι δυο δρόμοι. Υπάρχουν, ωστόσο, εξαιρετικές πανσιόν, παραδοσιακές, φτιαγμένες με τρόπο που σε βάζουν αμέσως στο κλίμα του βουνού. Εννοείται πως όλα τα μαγαζιά εστίασης έχουν τζάκι, ενώ όσα είναι από την αριστερή πλευρά του δρόμου έχουν την εκπληκτική θέα στην χαράδρα που εκτείνεται μέχρι την Ιτέα. Θέαμα που σου κόβει την ανάσα.

Αν θες clubbing, υπάρχει μόνο ένα στην άκρη του δρόμου. Αλλά είπαμε πως οι Δελφοί είναι τόπος ξεκούρασης και ησυχίας. Για χαλαρά πράγματα. Η Αράχωβα ενδείκνυται για ξεφάντωμα και clubs. Με το αμάξι είναι 15 λεπτά, οπότε ο καθένας έχει τις επιλογές του. Αυτό είναι το ωραίο με τους Δελφούς. Θες να χαλαρώσεις; Κάθεσαι εκεί. Θες κάτι πιο glamourous; Πηγαίνεις Αράχωβα. Ακόμη και θάλασσα αν θες, η Ιτέα είναι κοντά. Δεν είναι τυχαίο το μέρος που οι πρόγονοι μας επέλεξαν να κατοικήσουν (αυτό δεν πάει για τα clubs).

Ο αρχαιολογικός χώρος

Αξίζει ξεχωριστής μνείας ο αρχαιολογικός χώρος. Είναι μοναδικός σε όλο τον πλανήτη. Εκεί ήταν φυσικά το ξακουστό μαντείο που έδινε η Πυθία τις προβλέψεις της. ΟΚ, δεν θα πας για τις προβλέψεις εκεί (ούτε εγώ και ο κολλητός μου), αλλά για να θαυμάσεις τι είχαν φτιάξει οι πρόγονοι μας τόσες χιλιάδες χρόνια πριν. ΟΚ, ο δρόμος δεν είναι να πας τρεχάλα καθώς είναι λίγο… ανώμαλος, αλλά όσα θα δεις θα σε αποζημιώσουν. Μην κάνεις το λάθος και δεν ανέβεις μέχρι πάνω (όταν λέω πάνω εννοώ πολύ πάνω. Πάρα πολύ πάνω) για να δεις το απίστευτα διατηρημένο Στάδιο. Εμείς θα έχουμε θέματα, γιατί ο κολλητός είναι λίγο… γεματούλης, αλλά θα τον ανεβάσω. Εκτός από το Στάδιο, η θέα είναι ίσως η καλύτερη που θα έχεις δει στη ζωή σου.

Αφού κατέβεις και δεις το ναό του Απόλλωνα, όπου η Πυθία έδινε τις προβλέψεις της, θα πας στο Αρχαιολογικό Μουσείο για να θαυμάσεις τα αγάλματα, όπου δεσπόζει ένα: ο Ηνίοχος. Είναι χάλκινος και οι λεπτομέρειες τόσο στο χιτώνα του, όσο και στο πρόσωπο του θα σου προκαλέσουν ανατριχίλα. Γενικά, θα δεις ευρήματα που θα σου κινήσουν την περιέργεια τόσο σε επίπεδο του πως τα έφτιαχναν με τόσες , όσο και θα προβληματιστείς με το τι ήθελαν να… πουν!

Όποτε έφευγα από τους Δελφούς αισθανόμουν μια μελαγχολία. Σαν ένα κομμάτι μου να έμενε πίσω στον τόπο, εκεί στην Κασταλία, κάτω από τα πλατάνια. Στο μέρος που ερωτεύεσαι, μελαγχολείς, έρχεσαι σε επαφή με πτυχές του εαυτού σου που δεν ξέρεις. Και όταν τις ανακαλύπτεις οι Δελφοί μένουν μέσα σου και σε καλούν συνέχεια.

Κάπως έτσι θα ανηφορίσουμε με τον κολλητό εκεί. Για να δει πως όταν μιλάω για μαγεία εννοώ… Δελφούς!