Πολύ πιθανό να μην χρησιμοποιείτε φράσεις του τύπου "περίμενε να γυρίσει ο μπαμπάς σου και θα δεις τι θα γινει" ή "μακάρι να ήσουν σαν την αδερφή σου". Αλλά υπάρχουν παρά πολλά, λιγότερο εμφανή ,που τα κάνουμε και θα ήταν καλύτερο να τα αποφεύγαμε για το καλό των παιδιών μας και το δικό μας.
1.Εκανες καλή δουλειά
Οι έρευνες έχουν δείξει οτι λέγοντας μια φράση όπως "καλό κορίτσι" ή "μπράβο"κάθε φορά που χειρίζεται μια δεξιότητα το κάνει εξαρτώμενο από την δική σας επιβραβεύση και όχι από το δικό του κίνητρο, όπως υποστηρίζει η γονεϊκή σύμβουλος Jenn Berman, Psy.D., συγγραφέας του βιβλίου of The A to Z Guide to Raising Happy, Confident Kids.Κρατηστε τα εύσημα όταν θα ειναι αναγκαία.Γινετε πιο συγκεκριμένη, μπορείτε.Αντί να πείτε "σούπερ παιχνίδι" πείτε ¨μου άρεσε πως συνεργάστηκες με τους συμπαίκτες σου.
2.Η εξάσκηση οδηγεί στην βελτίωση
Ειναι αλήθεια οτι όσο πιο πολύ εξασκείται το παιδί σας πάνω σε μια δεξιότητα τόσο πιο καλό θα γινει.Από την άλλη αυτό μπορεί να του δημιουργήσει μεγάλη πίεση για να κερδίζει ή να υπερισχύει. Επιςης κάποιες φορές στελνει το μήνυμα οτι αν κάνουν λάθη δεν εκπαιδεύτηκαν αρκετά σκληρά. Η παιδοψυχολόγος Joel Fish λέει : "έχω δει πολλά παιδιά να τιμωρούνε τους εαυτούς τους λέγοντας τι κάνω λάθος, προπονούμαι τόσο πολύ και δεν είμαι ο καλύτερος". Προςπαθηςτε να ενθαρρύνετε το παιδί σας να δουλέψει σκληρά για να νιώθει το ίδιο περήφανο για την βελτίωση του.
3.Εισαι καλά;
Όταν το παιδί σας χτυπήσει το γόνατο του και αρχίζει τα κλάμματα , το πρώτο πράγμα που κάνουμε , ειναι να το δούμε και να το διαβεβαιώσουμε οτι δεν ειναι άσχημα χτυπημένο. Αλλα λέγοντας του οτι ειναι μια χαρά , μπορεί να τον κάνετε να αισθανθεί χειρότερα.Το παιδί κλαίει γιατί δεν ειναι καλά λέει η Dr. Berman. Αυτό που πρέπει να κανείς ειναι να ασχοληθείς,να βοηθηςεις και να κατανοήσεις τα συναισθήματα του κσι όχι να τα απορρίψεις.Προσπαθησε να του κανείς μια αγκαλιά και αναγνωρίζοντας τι αισθάνεται , να του πεις "αυτό ήταν ενα άσχημο πέσιμο , θέλεις έναν επίδεσμο ή ενα φιλι ( ή και τα δυο) ;
4."Βιάσου!"
Το παιδί σας χάνει χρόνο απο το πρωινό του προσπαθώντας να δέςει τα κορδόνια του και ειναι στο όριο να αργήσει στο σχολείο για άλλη μια φορά. Πιέζοντας το όμως να κάνει πιο γρήγορα , δημιουργείτε παραπάνω άγχος. Η Linda Acredolo, Ph.D.,συγγραφέας του βιβλίου Baby Minds, προτείνει να μαλακωσετε το ύφος σας και να πείτε ¨ας βιαστούμε¨ , αυτό στέλνει το μήνυμα οτι είστε στην ίδια ομάδα.Επισης μπορείτε να το κάνετε σαν παιχνίδι λέγοντας " για να δούμε ποιος θα βάλει πρώτος το παντελόνι."
5. "Είμαι σε δίαιτα"
Κάνετε δίαιτα ? Κρατήστε το για τον εαυτό σας.Αν το παιδί σας βλέπει κάθε μέρα να ασχοληστε με το βάρος και το λίπος , μπορεί να του προκαλεσετε μια ανθυγιεινή εικόνα του σώματο.Ειναι καλύτερα να λέτε τρώω υγιεινά γιατί μου αρέσει το πως νιώθω.
6. Δεν έχω αλλά χρήματα για παιχνίδια.
Ειναι εύκολο να χρησιμοποιείτε την δικαιολογία όταν το παιδί σας σας ικετεύει να του πάρετε το τελευταίο παιχνίδι, οτι δεν έχετε χρήματα.Αυτο όμως στέλνει λάθος μήνυμα στο παιδί,οτι δεν έχετε τον οικονομικό έλεγχο και αυτό ειναι τρομακτικό για τα παιδιά υποστηρίζει ο Jayne Pearl,συγγραφέας το βιβλίου Kids and Money.Βρειτε έναν διαφορετικό τροπο να πείτε το ίδιο πράγμα, οπως"δεν μπορούμε να το αγοράσουμε γιατί αποταμιεύουμε τα χρήματα μας για πιο σημαντικά πράγματα¨.
7.Δεν μιλάμε σε αγνώστους
Αυτό ειναι πολύ δύσκολο απο ενα μικρό παιδί να γινει αντιληπτό.Ακομα και αν ενα πρόσωπο ειναι άγνωστο προς το παιδί σας,δεν μπορεί να το σκεφτεί σαν ξένο αν του ειναι συμπαθές. Πλεον τα παιδιά μπορεί να πάρουν αυτό τον κανόνα με λάθος τροπο και να αντισταθούν στη βοήθεια των αστυνομικών ή των πυροσβεστών τους οποίους δεν γνωρίζουν,υποστηρίζει η Nancy McBride ειδική στις απαγωγές παιδιών .Αντι να τους προειδοποιείς για τους ξένους σκέψου σενάρια όπως "Τι θα έκανες αν ένας ξένος σου έδειχνε γλυκά και σου πρότεινε να πάτε μια βόλτα σε ενα σπίτι;" Άφησε τα να σου εξηγήσουν τι θα κάνουν και κατευθύνε τα στην σωστή πορεία.Επισης να τους λέτε συνέχεια οτι αν κάποιος τους κάνει να νιώσουν ντροπή,φόβο,λύπη ή σύγχυση να σας το πουν αμέσως.
8.Ασε με να σε βοηθήσω
Όταν το παιδί σας κάνει ένα παζλ ή έναν Πύργο με τουβλάκια ειναι πολύ φυσικό να θέλει βοήθεια.Μην το κάνετε.Με αυτόν τον τροπο του υπομονευετε την ανεξαρτησία του και θα ψάχνει πάντα απο τους άλλους βοήθεια.λεει η Myrna Shure, Ph.D., professor emeritus of psychology at Drexel University in Philadelphia and author of Raising a Thinking Child. Αντ'αυτου κάντε του καθοδηγητικές ερωτήσεις, που θα το βοηθήσουν να βρει τη λύση, οπως"μήπως θα ήταν καλύτερα να βάλεις τα μεγάλα κομμάτια κάτω;;" "Τι λες;""Ας προσπαθήσουμε!!"