Risotto - έργο τέχνης

Αυτή η συνταγή ρίζωσε για τα καλά στο σπιτικό μου.
Risotto - έργο τέχνης



Τις Κυριακές - αν δεν έχεις μεριμνήσει να ψωνίσεις για να μαγειρέψεις κάτι ''κυριακάτικο'' - τρως ό,τι έχει το ψυγείο και, αν εχεις όρεξη, αυτοσχεδιάζεις. Ειδικά εμείς οι εργένηδες δεν το κουράζουμε και πάρα πολύ, στην τελική τρώμε και σουβλάκια. 
Αλλά, αν είσαι ζουζούνι στην κουζίνα, όπως εγώ, βάλε κάτω όλα τα υλικά που έχεις και σκέψου τι φαγητό μπορείς να βγάλεις από αυτά. Και κάνε και αυτό το πιάτο λίγο πιο γκράντε, λίγο πιο κυριακάτικο, έτσι για την αλητεία. 

Αν έχεις μπόλικα αβγά, π.χ., και κανα λαχανικό και λίγο τυρί, μην κάνεις κλασικά αβγά - μάτια, αλλά μια ομελέτα φούρνου με όλα τα απομεινάρια της εβδομάδας, η οποία θα φουσκώσει και θα γίνει πολύ αφράτη και θα κόβεις τα κομμάτια της, σαν να είναι πίτσα. 

Εγώ είχα χωριάτικα λουκάνικα από την Τσικνοπέμπτη, που δεν είχαν ψηθεί, και γενικά δεν παθαίνουν τίποτα, μπορούν να μείνουν πολλές μέρες στο ψυγείο, αλλά επειδή τα αγαπώ πολύ, δε μου πάει η καρδιά να τα αφήνω πολλές μέρες στο ψυγείο. Οπότε ήθελα να τα αξιοποιήσω στο κυριακάτικο γεύμα μου. Είχα επίσης μισή πορτοκαλί πιπεριά και μισή κόκκινη και λίγη παρμεζάνα. Και ρύζι γλασσέ στο ντουλάπι, γιατί έφτιαξα γεμιστά τις προάλλες. Λάδι, μουστάρδα, μπαλσάμικο, κρεμμύδι και σκόρδο έχω πάντα, οπότε σκέφτηκα να κάνω ένα ριζότο με λουκάνικα. 
Χτύπησα στο μπλέντερ μου τις πιπεριές με λίγο ελαιόλαδο, μουστάρδα, μπαλσάμικο και μια σκελίδα σκόρδο και παράλληλα στην κατσαρόλα τσιγάριζα το κρεμμύδι με ελάχιστο ελαιόλαδο. Έριξα το μίγμα με τις πιπεριές μέσα στην κατσαρόλα με το κρεμμύδι και πρόσθεσα και τα λουκάνικα κομμένα σε λεπτές ροδέλες. Έριξα και λίγο αλατοπίπερο και ρίγανη και πρόσθεσα λίγο νερό. Άφησα τα λουκάνικα να βράσουν αρκετά, μέχρι να αρχίσει να δένει η σάλτσα και να εξατμίζονται τα υγρά. Με τη βοήθεια του κρεμμυδιού η σάλτσα δένει και πολύ εύκολα. Τότε έριξα μέσα το 1 φλιτζάνι ρύζι και ανακάτεψα καλά. Πρόσθεσα 1 φλιτζάνι λευκό κρασί και 1 ποτήρι ζεστό νερό και άφησα να βράσει μέσα σε αυτό το ζουμί το ρύζι, μέχρι να μαλακώσει. Μην αφήσεις αυτό το ριζότο να στεγνώσει εντελώς, αν εξατμιστεί τελείως το νεράκι, πρόσθεσε λίγο ακόμα και προσπάθησε να κρατήσεις την ισορροπία ανάμεσα στα υγρά και στο βράσιμο του ρυζιού - να χυλώσει αλλά να μη λασπώσει. 

Φυσικά, το καλύτερο ρύζι γι'αυτή τη δουλειά είναι το arborio, αλλά είπαμε, κάνουμε ό,τι έχουμε στο ντουλάπι μας. Μπορείς να κάνεις το ίδιο με οποιοδήποτε ρύζι, απλά αλλάζει ο χρόνος που χρειάζεται για να μαλακώσει και θα είναι λίγο διαφορετικό το τελικό αποτέλεσμα, αλλά σημασία έχει να σου αρέσει αυτή η σάλτσα που έχει δημιουργηθεί από τα λουκάνικα και τα υπόλοιπα υλικά. 

Σέρβιρα το ριζότο μου με φρέσκο μαϊντανό και φλοίδες παρμεζάνας και φρεσκοτριμμένο πιπέρι... μέσα σε βίντατζ χρυσή κορνίζα! 

Και εντάξει, αυτή η συνταγή ρίζωσε για τα καλά στο σπιτικό μου.