Το ξέρω ότι προτιμάς την πίτσα με μπόλικο τυρί που λιώνει - δεν θα διαφωνήσω. Αλλά τώρα προσπαθούμε να μαζευτούμε λιγάκι, μπας και τα καταφέρουμε να χωρέσουμε στο μικρό κίτρινο φόρεμα - το αγαπημένο του καλοκαιριού. Και λέω ''μαζευτούμε'', γιατί σε αυτό είμαστε όλοι μαζί, δεν θα με αφήσεις μόνη, φαντάζομαι!
Εξάλλου, οι εναλλακτικές που σου προτείνω είναι μια χαρά νόστιμες - ένα φαγητό πιο χαμηλό σε θερμίδες μπορεί να είναι και εξαιρετικά νόστιμο. Στην προκειμένη, με την πίτσα, δες το και σαν μια προσπάθεια να καταρρίψουμε ένα κλισέ, αυτό που μας θέλει να κόβουμε ένα κομμάτι και να τραβιέται το τυρί σαν τσίχλα. Κοίτα, αν θέλεις να βάλεις και τυρί εσύ στη σημερινή πρόταση, ελεύθερα. Ποια είμαι εγώ που θα σε κρίνω; Στην πίτσα βάζουμε πάντα αυτό που λαχταράμε, σαν το σάντουιτς. Και πάντα όλα δείχνουν ταιριαστά επάνω στο ζυμάρι. Γι'αυτό και οι συνδυασμοί είναι ατέλειωτοι, γι'αυτό και η πίτσα θα είναι πάντα στην καρδιά μας!
Εννοείται πως φτιάχνουμε μόνοι μας το ζυμάρι, αλλιώς την παραγγέλνουμε κι απ'έξω. Δοκίμασέ το μια φορά, δεν είναι καθόλου δύσκολο. Απλώς έχει λίγη ώρα αναμονή, μέχρι να φουσκώσει. Κάνε το από το πρωί και πήγαινε να κάνεις τις δουλειές σου. Το ψήσιμο, όμως, θέλει πολύ λίγη ώρα, οπότε έτσι έρχεται σε ισορροπία το θέμα.
Αυτή τη φορά έβαλα μέσα στο ζυμάρι και θυμάρι κι αυτό στο λέω για να σε παροτρύνω να βάλεις κι εσύ το μυρωδικό που σου αρέσει και αυτό που ταιριάζει με τα υπόλοιπα υλικά σου. Κατά τ'άλλα, η συνταγή για το ζυμάρι είναι του Λευτέρη Λαζάρου και την ακολουθώ πολλά χρόνια.
Σε μια μεγάλη λεκάνη, ανακατεύουμε με ένα πιρούνι, 500γρ. σκληρό αλεύρι με 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο, 290ml χλιαρό νερό, 1 φακελάκι ξερή μαγιά και 1 κουτ. γλ. κοφτό ζάχαρη. Και ζυμώνουμε για 5 λεπτά, περίπου, ώσπου ρίχνουμε και 1 κουτ. γλ. αλάτι και συνεχίζουμε το ζύμωμα για άλλα 5 λεπτά (είναι και εκτόνωση!), μέχρι να έχουμε μια λεία και μαλακή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια.
Τυλίγουμε τη ζύμη σε νωπή πετσέτα για 10 λεπτά, να ξεκουραστεί κι έπειτα τη χωρίζουμε σε ίσα μέρη, σαν μπαλάκια. Τα αφήνουμε άλλες 2 ώρες να φουσκώσουν, σκεπασμένα ελαφρώς με την πετσέτα.
Μπορούμε να φυλάξουμε το ζυμάρι για 1-2 μέρες στο ψυγείο ή για 1 μήνα στην κατάψυξη.
Όταν έρθει η ώρα να φτιάξουμε την πίτσα, ανοίγουμε με το χέρι μας ή με τον πλάστη το ζυμάρι στο σχήμα που επιθυμούμε. Αυτό το ζυμάρι βγαίνει λίγο αφράτο, οπότε κάντε το πιο λεπτό, αν θέλετε.
Εγώ, για αυτή την πίτσα, πήρα από τα Lidl αυτή την εβδομάδα ζουμερές ντομάτες Κρήτης και αβοκάντο (όχι πολύ ώριμο), κρεμμύδια και καπνιστό μπέικον. Αν νηστεύεις, μη βάλεις μπέικον και πρόσθεσε όποιο άλλο λαχανικό επιθυμείς, όπως πιπεριές ή κολοκυθάκια σε λεπτές φετούλες.
Δεν έφτιαξα καν σάλτσα με τις ντομάτες, τις έκοψα σε λεπτές ροδέλες και τις έβαλα έτσι πάνω στο ζυμάρι. Μου αρέσει πολύ να δαγκώνω το κομμάτι και να βγαίνει όλο το ζουμί από το κομματάκι της ντομάτας. Πρώτα, λοιπόν, έστρωσα πάνω στο ζυμάρι τις ντομάτες, μετά σκόρπισα παντού το αβοκάντο σε λεπτά κυβάκια, πασπάλισα με μπόλικη γλυκιά πάπρικα και σκέπασα με το μπέικον. Έβαλα την πίτσα να ψηθεί και παράλληλα καραμέλωσα τα κρεμμύδια για να τα βάλω στο σερβίρισμα.
Σε ένα φαρδύ τηγάνι, αντικολλητικό, βάλε τα κρεμμύδια κομμένα σε πολύ λεπτές ροδέλες και πασπάλισέ τα με λίγη καστανή ζάχαρη. Άσε τα σε χαμηλή θερμοκρασία να μαλακώσουν μέσα στα υγρά τους.
Και όταν μαλακώσουν αρκετά, πρόσθεσε λίγο καλό υγρό βαλσάμικο και άσε τα να καραμελώσουν όμορφα - να μη στεγνώσουν εντελώς.
Τα προσθέτεις επάνω στην πίτσα αμέσως πριν από το σερβίρισμα και απολαμβάνεις στην υγειά μου!