Όλο και πιο συχνά, πιάνουμε τον εαυτό μας να ζηλεύει -και να θαυμάζει ταυτόχρονα- κοπέλες με αψεγάδιαστο, χωρίς κυτταρίτιδα σώμα. Ενώ βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για το γεγονός ότι είμαστε υγιείς και ευτυχισμένες με τη ζωή μας –όπως θα έλεγε και η μαμά μας- παρόλα αυτά εξακολουθούμε να αναστενάζουμε από απελπισία κάθε φορά που παρατηρούμε την κυτταρίτιδα μας στον καθρέφτη. Κάποιες φορές δε, είμαστε τόσο επικριτικές με τον εαυτό μας, που προτιμάμε να μην φορέσουμε σορτς και κοντές φούστες, ακόμα και στη ζέστη του καλοκαιριού. Όλη αυτή η κριτική που κάνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό μας αφήνει συχνά, κάτι παραπάνω από ανασφαλείς. Πολλές φορές έχουμε βρεθεί στη θέση να φοράμε ρούχα άβολα και κακόγουστα μόνο και μόνο επειδή η κοινωνία μας έχει συμβουλέψει ότι αυτά είναι τα «σωστά» ρούχα για το σώμα μας. Άλλες πάλι φορές επιλέγουμε να ακούσουμε τι έχει το σώμα μας να μας πει, και η κυτταρίτιδα δεν έχει πλέον σημασία.
της Αθηνάς Κουτρομάνου
Δεν είμαστε τέλειες αλλά ταυτόχρονα ούτε ατελείς, ούτε άσχημες. Μας αρέσει να τρώμε καλά, να κάνουμε γυμναστική, να πίνουμε αναψυκτικά, να ακούμε μουσική και κανένα μέρος του σώματος μας δεν αντικατοπτρίζει αποκλειστικά την προσωπικότητα μας.
Κάθε φορά που νιώθουμε πεσμένες, χοντρές/ αδύνατες, γεμάτες κυτταρίτιδα ή «δεν έχουμε κάτι να φορέσουμε» θα πρέπει να θυμόμαστε ότι:
1. Οι γλουτοί μας δεν προσδιορίζουν το μέλλον μας
Όταν αποδεχόμαστε τέτοια λανθασμένα πρότυπα ομορφιάς, δεν επηρεάζουμε μόνο την δική μας κρίση αλλά και των γυναικών που βρίσκονται γύρω μας, των παιδιών μας, των αδερφών μας κτλ. Όταν επιτρέπουμε στην κοινωνία να μας κρίνει μόνο και μόνο από την κυτταρίτιδα των γλουτών μας, τότε δίνουμε περισσότερη τροφή σε αντίστοιχα πρότυπα ομορφιάς, έτοιμα να μας κατασπαράξουν με την μισαλλοδοξία τους.
2. Γυμναζόμαστε για να αισθανόμαστε υγιείς και δυνατές, όχι για να είμαστε πιο αδύνατες
Είναι αλήθεια ότι με τα πρώτα κρύα αρχίζουμε να μπαίνουμε στη διαδικασία «μεταμόρφωσης» για να είμαστε έτοιμες για το καλοκαίρι που θα έρθει. Κάθε φορά που πηγαίνουμε στο γυμναστήριο, για τρέξιμο ή κάνουμε κάποιο είδος άσκησης, θα πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας γιατί, πραγματικά, γυμναζόμαστε. Γυμναζόμαστε για να καταπολεμούμε το άγχος μας, για να αφιερώνουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας, να ενισχύουμε τις αντοχές μας, για να είμαστε υγιείς. Βάζουμε ένα στόχο και προσπαθούμε να τον πραγματοποιήσουμε, δεν τιμωρούμε τον εαυτό μας επειδή δεν είναι «τέλειος» .
3.Τι θα έλεγαν οι αγαπημένες μας ηρωίδες;
Μπορεί να φαίνεται χαζό αλλά κάθε φορά που νιώθουμε άσχημα για την εμφάνιση μας, ας σκεφτούμε όλες εκείνες τις δυναμικές γυναίκες της ιστορίας, οι οποίες αψήφησαν την κοινωνία που τις θεωρούσε κατώτερες και πάλευσαν για τα δικαιώματα που απολαμβάνουμε σήμερα. Τι θα μας έλεγαν αυτές οι γυναίκες; Να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε την κυτταρίτιδα μας και να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας για να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο.
4. Δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα
Ανταποκρινόμαστε στα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής μας με τόλμη, βγαίνουμε δυνατές και ισορροπημένες από δύσκολες καταστάσεις και παρόλα αυτά λυγίζουμε στην θέα της κυτταρίτιδας πάνω στο ίδιο μας το δέρμα. Είναι το σώμα μας, είναι ολόδικο μας και είναι μέρος του εαυτού μας. Δεν χρειάζεται να αρέσει σε όλους, φτάνει να το σεβόμαστε, να το κρατάμε υγείες, να το προσέχουμε και να μην το κατακρίνουμε για τις μικρές ατέλειες του.
Πηγή: hellogiggles.com
Επιμέλεια: Αθηνά Κουτρομάνου-Αποστολοπούλου
