Η μαυρίλα εκείνων των ημερών δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε έχω βιώσει. Όπως σίγουρα έχει συμβεί και σε σένα. Ένας χωρισμός ισοδυναμεί με έναν μικρό θάνατο, ειδικά από τη στιγμή που ζεις και μεγαλώνεις με αυτόν τον άνθρωπο.
Κατάφερα να επιβιώσω, ταξιδεύοντας μέσα από τον πόνο, τη θλίψη, την οργή. Μέσα από καταστάσεις που εγκλωβίστηκα και δεν έβλεπα την έξοδο. Την βρήκα όμως. Μόνος. Όπως μπορείς και εσύ. Πήρα κίνητρο να αποδείξω πως δεν είμαι γεννημένος looser, όπως μου είπε πριν κλείσει την πόρτα. Δεν την είδα ξανά.
Η ζωή μου από εκείνη τη μέρα άλλαξε. Όλα πηγαίνουν με έναν μαγικό τρόπο καλύτερα. Έχω ξανά το χαμόγελο μου και τη δημιουργικότητα που τόσο μου έλειψε. Τι απόγινε η κοπέλα που ερωτεύτηκα, δεν ξέρω. Δεν την είδα ξανά. Αλλά θα είναι κάπου ευτυχισμένη. Δεν την ευχαρίστησα ποτέ για όσα μου χάρισε με τη φυγή της.
Να θυμάσαι λοιπόν και εσύ, είτε είσαι γυναίκα, είτε άντρας: Τίποτα δεν τελειώνει με έναν χωρισμό. Είναι επιλογή σου αν θα μείνεις πεσμένος-η, στο έδαφος να κλαις ή αν θα βάλεις όλη σου τη δύναμη να σηκωθείς και να προχωρήσεις.
Αλήθεια τι μετράει περισσότερο;