Ποια είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι μία γυναίκα είναι θύμα trafficking; Μπορούμε να τα καταλάβουμε; Ποιες είναι οι οδηγίες που δίνουν οι διεθνείς οργανώσεις στους υπαλλήλους των αεροδρομίων; Αυτά και άλλα πολλά χρήσιμα παρουσιάζει στο άρθρο της στο time.com η γνωστή δημοσιογράφος Belinda Luscombe. Παρακάτω θα βρείτε ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμά του:
Κάθε φορά που έρχεται στη δημοσιότητα μία νέα ιστορία φρίκης για το trafficking, για γυναίκες που τις κράτησαν παράνομα αντίθετα με τη θέλησή τους, που τις ανάγκασαν να γίνουν νύφες ενώ ακόμη ήταν παιδιά, ή που τις παγίδεψαν σε κύκλωμα πορνείας, πάντα προκύπτει το ίδιο ερώτημα: πώς και κανείς δεν παρατήρησε ποτέ τίποτε;
Ένας από τους λόγους που οι ενδείξεις εμπορίας γυναικών που προορίζονται για σεξουαλική εκμετάλλευση συχνά παραβλέπονται είναι ότι κρύβονται πίσω από ένα απλό προκάλυμμα. Τα θύματα δεν είναι πάντα δεμένα μέσα σε βανάκια με φιμέ τζάμια. Ούτε μεταφέρονται πάντα μέσα σε κοντέινερ πλοίων. Πολλές φορές απλά συνταξιδεύουν μαζί με χιλιάδες επιβάτες σε αεροπλάνα.
Οι αρχές λοιπόν ξεκίνησαν να συνεργάζονται με αεροπορικές εταιρίες προκειμένου να εντοπίσουν ανθρώπους που μετακινούνται με τη βία. Οι περισσότερες βέβαια τεχνικές είναι απόρρητες και οι εταιρίες δε θέλουν να τις αποκαλύψουν. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες μέθοδοι που ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει.
«Οι υπάλληλοι της Delta Airline πλέον εκπαιδεύονται έτσι ώστε να κάνουν συγκεκριμένες ερωτήσεις στο check-in» είπε η διευθύντρια της εταιρίας Letty Ashworth κατά τη διάρκεια μίας ημερίδας για το human trafficking που έγινε στις 29 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη.
Ειδικότερα, οι υπάλληλοι έχουν τις οδηγίες να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στους επιβάτες που συνοδεύονται μεν, αλλά δεν κρατούν τα δικά τους έγγραφα. «Αυτοί οι επιβάτες ξέρουν το όνομα του ανθρώπου που τους συνοδεύει ή τον προορισμό τους;» επεσήμανε.
Το προσωπικό επίσης τσεκάρει οποιαδήποτε ασυνήθιστη συμπεριφορά στο αεροπλάνο, όπως για παράδειγμα όταν ένα παιδί δεν απαντάει στις ερωτήσεις που του απευθύνουν ή αποφεύγει την επαφή με τα μάτια όταν του μιλάνε.
Επίσης, δεν είναι αυτονόητο ότι οι γυναίκες που πέφτουν θύματα trafficking είναι αλλοδαπές. Για την ακρίβεια, το 83% των γυναικών που προωθούνται στην πορνεία στην Αμερική, είναι Αμερικανίδες. Εντυπωσιακό δε είναι ότι κάποιες γυναίκες ήταν υποχείρια των προαγωγών τους για τόσο μεγάλο διάστημα με αποτέλεσμα να καταλήξουν να βλέπουν τον εαυτό τους όχι σαν γυναίκες που ωθούνται βίαια στην πορνεία αλλά σαν κοπέλες που απλά βοηθούν τα αγόρια τους να πληρώσουν τους λογαριασμούς.
«Υπήρχαν γυναίκες οι οποίες κατέθεσαν υπέρ των διακινητών τους λέγοντας ότι τους αγαπούν και ήταν μαζί τους με τη θέλησή τους παρόλο που είχαν κακοποιηθεί πολύ σοβαρά από εκείνους» είπε ο δικηγόρος από το Μανχάταν Cyrus Vance στην ημερίδα. Ενώ όπως επεσήμανε, υπήρχαν μέχρι και προαγωγοί ο οποίοι είχαν χτυπήσει τατουάζ στις γυναίκες που προωθούσαν για να δείξουν ότι αποτελεί ιδιοκτησία τους.
Οι ακτιβιστές πάντως ελπίζουν ότι η αντιμετώπιση του κόσμου θα είναι παρόμοια με αυτή που ο καθένας έχει στην υπόνοια ενός τρομοκράτη. Δηλαδή θα ακολουθήσουν τη λογική του «αν δείτε κάτι, πείτε κάτι». Ο Vance πάντως πιστεύει ότι ο κόσμος πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποφασίσει ότι νοιάζεται γι αυτό το θέμα και να αναγνωρίσει ότι αποτελεί μία πραγματικότητα. Αλλιώς, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα. Πέρυσι, 3.500 άστεγα παιδιά της Νέας Υόρκης ήταν στόχος διακινητών. «Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτά τα παιδιά, είναι τα δικά μας παιδιά» κατέληξε ο Vance.