Μικροκαμωμένες, γεματούλες, άσπρες, μαύρες, γκρι, πρασινομάτες. Κάπως έτσι ξεχώριζα τόσα χρόνια τις γάτες, καθώς σαν αλλεργική που είμαι δεν είχα καμία όρεξη να ανακαλύψω τα εκπληκτικά είδη που υπάρχουν σε αυτό τον κόσμο. Το γεγονός ότι το Σάββατο 11 Οκτωβρίου επισκέφτηκα τη διπλή διεθνή έκθεση μορφολογίας του Ελληνικού Ομίλου Γάτας στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» μου άνοιξε τα μάτια καθώς πλέον μπορώ να ξεχωρίζω μία γάτα Βεγγάλης από μία γάτα Περσίας. Το κυριότερο όμως είναι ότι παρόλο που βρέθηκα ανάμεσα σε περίπου 250 γάτες από 20 καθαρόαιμες φυλές, κατάφερα να επιβιώσω παρά την αλλεργία μου και να γνωρίσω ανθρώπους που με ενέπνευσαν. Γιατί είναι πολύ όμορφο να έρχεσαι σε επαφή με άτομα που παθιάζονται με κάτι. Οτιδήποτε και να είναι αυτό. Σημαντικό ή ασήμαντο. Σε αυτή την έκθεση, επίσης, είδα πόσο ευχάριστο είναι όταν συναντιούνται άτομα που μοιράζονται το ίδιο πάθος. «Για ποιο λόγο να εκθέσει κανείς τη γάτα του εφόσον δεν συμμετέχει στο διαγωνιστικό, ούτε είναι προς πώληση, ούτε είναι αδέσποτη και επομένως δεν ψάχνει σπίτι;» ρώτησα έναν εκθέτη ο οποίος μου εξήγησε πόσους φίλους έκανε μέσα σε δύο μέρες και πόσα πράγματα έμαθε από τους «γείτονές» του για τη μεγάλη του αγάπη. Βέβαια, υπάρχει και το διαγωνιστικό. Σε αυτή την περίπτωση βραβεύονται οι καλύτερες μορφολογικά γάτες που είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στα πρότυπα της φυλής τους. Και παρόλο που οικονομικό έπαθλο δεν υπάρχει, οι διακρίσεις είναι εισιτήριο για μεγαλύτερους διαγωνισμούς, ενώ φαντάζομαι ότι η αναπαραγωγή μίας σπάνιας γάτας που διαθέτει πιστοποίηση μπορεί να αποδειχθεί μεγάλη επένδυση.
Παρακάτω, θα βρεις όλα όσα διαπίστωσα κατά τη σύντομη βόλτα μου στο χώρο.
Καταρχήν, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλο event ήταν. Η έκθεση έγινε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ για την προώθηση της υπεύθυνης ιδιοκτησίας των ζώων συντροφιάς «Κατοικίδια Εν Δράσει». Κόσμος σε όλους τους διαδρόμους.
Προχώρησα στο χώρο και βρέθηκα στην έκθεση γάτας. Παντού καλάθια με παράξενες γάτες και χαρούμενοι ιδιοκτήτες. Το κλίμα ήταν πανηγυρικό, όλοι είχαν γίνει μια παρέα και το να πιάσεις κουβέντα σε έναν άγνωστο φαινόταν πολύ εύκολο. Αποφάσισα να γνωρίσω κάποιους από αυτούς.
Η Κίρα είναι ράτσας Cornish Rex και όπως με ενημέρωσε η ιδιοκτήτριά της, φημίζεται για το γεγονός ότι είναι παιχνιδιάρα και καθόλου επιθετική.
Αυτή η πανέμορφη γατούλα βρέθηκε φοβισμένη κάτω από ένα λεωφορείο, να την κυνηγούν σκυλιά.
Από τότε είναι αχώριστες με τη γυναίκα που την κράτησε κοντά της.
«Δεν είναι ίδιος ο Γκάρφιλντ;» μου είπε ο Αλέξανδρος για τον δικό του γάτο Περσίας, τον ET.
Εδώ υπάρχει ένας μικρός συνωστισμός.
13 γάτους έχει στο σπίτι του ο Σπύρος, μεταξύ των οποίων και αυτό τον πανέμορφο γάτο Περσίας που μάλιστα βραβεύτηκε κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Ο Σπύρος μου υποσχέθηκε ότι θα μου μιλήσει αναλυτικά για όλο αυτό το χάος που επικρατεί στο σπίτι του, εντός των ημερών. Επί τη ευκαιρία ήξερες πώς προέκυψε η προκατάληψη για τις μαύρες γάτες; Οι μαύρες γάτες συνδέθηκαν με τη γρουσουζιά γιατί τις νύχτες τρόμαζαν τα άλογα που κινούσαν τις άμαξες με αποτέλεσμα να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των επιβατών. Άλλος μύθος θέλει τις μαύρες γάτες να είναι τα αγαπημένα ζώα των πειρατών. Γι αυτό και η φιλοζωική οργάνωση Anidaa έχει καθιερώσει τη 17 Νοέμβρη ως την ημέρα της μαύρης γάτας.
Οι συμμετέχοντες περιμένουν από την κριτική επιτροπή να αποφανθεί για το αν θα περάσουν στην επόμενη φάση.
«Προταθήκαμε για best in show» μου είπε η γλυκύτατη γυναίκα κρατώντας στα χέρια της αυτή τη γάτα Βεγγάλης που θυμίζει μικρή λεοπάρδαλη.
Ένα τσιουάουα συμβιώνει στο ίδιο καλάθι με αυτό το γατάκι και απ’ ότι έμαθα τα πάνε μια χαρά.
«Οι γάτες Sphynx δεν είναι γάτες πολυτελείας» με πληροφόρησε αυτός ο άντρας, κάτι που είχα στο μυαλό μου από το γνωστό επεισόδιο στα Φιλαράκια.
Θυμάσαι; Αυτό εδώ..
Ορίστε και αλλη μία!
Τελικά, η μόνη γάτα που χάιδεψα ήταν αυτή εδώ.
Φεύγοντας βέβαια από την έκθεση γάτας δεν μπορούσα και να μην περάσω και από τον υπόλοιπο χώρο όπου συνάντησα:
Έναν Ποιμενικό Καυκάσου-κι όμως-14 μηνών.
Αυτό εδώ το πολύ χρήσιμο γκατζετάκι που όλοι οι φιλόζωοι θα έπρεπε να έχουν. Το κρεμάς στο λουράκι του σκύλου σου και περιέχει μέσα σακούλες για να μαζεύεις τις ακαθαρσίες του. Οι 50 σακουλίτσες κοστίζουν 1 ευρώ μαζι με τη συσκευασία.
Μία τρισευτυχισμένη γυναίκα να κάνει επίδειξη με τον σκυλάκο της.
Έναν κύριο που μου μίλησε για το facebook των σκύλων, το dogbook.
Την ομάδα του Reptilia Nostra να φοράει για κασκόλ έναν κίτρινο βόα και να ταΐζει με ψύλλους χαμαιλέοντες.
Δυο σκυλίτσες-ντίβες.
Και δύο ερωτευμένα τετράποδα. Τα παιδιά με τα λευκά μπλουζάκια είναι από τη σχολή σκύλων οδηγών τυφλών «λάρα». Από αυτούς μάθαμε ότι οι σκύλοι οδηγοί είναι συνήθως Labrador και Golden Retriever.
