Αιθέρια σαν ξωτικό, με ύψος που μόλις έφτανε το 1.60, μέσα στη ντεκαντάνς, μαλλιά μαύρα με το χαρακτηριστικό της κότσο, μουτζουρωμένα μάτια από το eyeliner σαν να μασκαρευόταν από τον ίδιο της τον εαυτό και πάντα σε έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι η εικόνα που έχουμε για την Amy, παρά το γεγονός ότι η φωνή της θύμιζε soul diva.
H Amy Jade Winehouse, όπως είναι το πλήρες όνομα της, μίσησε τον εαυτό της κι αφέθηκε στις αυτοκαταστροφικές της τάσεις –αλκοόλ, ναρκωτικά- φεύγοντας από τη ζωή σε ηλικία μόλις 27 ετών ηττημένη κατά κράτος από τους δαίμονες της, που την έτρεφαν και την ζούσαν. Έχουν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια από εκείνο το πρωινό του Σαββάτου στις 23 Ιουλίου του 2011 που ο σωματοφύλακας της την βρήκε νεκρή στο κρεββάτι του σπιτιού της στο Camden όπου έμενε.
Πρόλαβε να κάνει μόνο δύο δισκογραφικές δουλειές, κερδίζοντας πλήθος βραβείων, ενώ χαρακτηρίστηκε μουσική ιδιοφυΐα και το μεγαλύτερο ταλέντο της γενιάς της χάρη στη μπάσα της φωνή και το μοναδικό της πάντρεμα διαφορετικών μουσικών στιλ. Κοινό, κριτικοί και μέσα υποκλίθηκαν στο μεγαλείο του ταλέντου της. Ωστόσο, η ειρωνεία είναι ότι η Amy, που στα γαλλικά σημαίνει αγαπημένη, αποθεώθηκε κι αγαπήθηκε όσο λίγοι από το κοινό, ενώ η ίδια ποτέ δεν αγάπησε τον εαυτό της. Κι αυτή είναι η πρώτη ένδειξη των αντιθέσεων και των αντιφάσεων που συνέθεταν το φαινόμενο Winehouse.
~To φαινόμενο Amy Winehouse
Αν οι γενιά των καταραμένων ποιητών/συγγραφέων είχε αντίστοιχη στο μουσικό στερέωμα, τότε η Amy θα ήταν το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα. Ακροβατώντας στα άκρα, αναζητώντας το «όλα ή τίποτα», την αγάπη και το χειροκρότημα, από μικρή ηλικία φάνηκε ότι ήταν ένα σπάνιο ταλέντο. Τα μουσικά της ακούσματα περιελάμβαναν Frank Sinatra και τζαζ, ενώ όλοι οι δάσκαλοι μουσικής που την ανέλαβαν έμεναν με το στόμα ανοιχτό. Ήταν γεννημένη για να τραγουδάει και το ήξερε αυτό.
Έκανε το ντεμπούτο της το 2003 με το album, Frank, το οποίο έκανε μεγάλη επιτυχία στη Βρετανία και της χάρισε την πρώτη της υποψηφιότητα για το βραβείο Mercury. Καθόλου άσχημε για πρωτάρα!
Το επόμενο album της, Back to Black, της χάρισε 5 βραβεία Grammy το 2008, ρεκόρ περισσότερων βραβείων που απέσπασε γυναίκα καλλιτέχνης μέσα σε μια βραδιά, μεταξύ αυτών Καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης, Δίσκος της χρονιάς και Τραγούδι της χρονιάς.
Μετά το θάνατο της κέρδισε άλλο ένα βραβείο Grammy τον Φεβρουάριο του 2012. Οι γονείς της στον σύντομο ευχαριστήριο λόγο τους, ήταν σπαρακτικοί.
Ενώ, πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε η νέα ταινία για τη ζωή της με τους κριτικούς να την χαρακτηρίζουν ένα «τραγικό έργο τέχνης που κανένας δεν πρέπει να χάσει».
~
Το ίματζ
Η Amy Winehouse δεν άργησε να γίνει η αγαπημένη των παπαράτσι και των tabloids λόγω των καταχρήσεων της και την παραβατική της συμπεριφορά που οδήγησε πολλές φορές σε συλλήψεις από την αστυνομία.
Όμως, πίσω από αυτό η Amy ήταν –και συνεχίζει να είναι- μια από τις ελάχιστες τραγουδίστριες με ξεκάθαρη τόσο μουσική όσο και στιλιστική ταυτότητα. Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις έστω και μερικά δευτερόλεπτα από κάποιο τραγούδι της και να μην αναγνωρίσεις ότι είναι αυτή! Το ίδιο συμβαίνει και στην εξωτερική της εμφάνιση.
Η Winehouse λάτρευε τα γυναικεία συγκροτήματα των 60s. Έτσι, ο στιλίστας της, Alex Foden, δανείστηκε το ακαριαία αναγνωρίσιμο χτένισμα και μακιγιάζ Κλεοπάτρα από της The Ronettes. To στιλ της ήταν ένα κολάζ από Brigitte Bardot, κακό κορίτσι των 90s, πολύ από 60s, λίγο από Ronnie Spector των The Ronettes, ενώ το κόκκινο έντονο κραγιόν και τα μεγάλα φρύδια «από τις Λατίνες που είχε δει μια φορά στο Μαϊάμι» όπως είχε αποκαλύψει ο πατέρας της.
~
Oι δαίμονες μια ιδιοφυΐας
Οι μάχες της Winehouse με τις καταχρήσεις ήταν διαρκώς στο μάτι του κυκλώνα για τα media. To 2005 θα περάσει μια περίοδο μέσα στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τη βουλιμία. Το 2006 φαίνεται ότι αναρρώνει με το Back to Black, μόνο και μόνο ο θάνατος της αγαπημένης της γιαγιάς να αποτελέσει έναν καταλυτικό παράγοντα στην επιδείνωση των εθισμών της.
Τον Αύγουστο του 2007, ακυρώνει σειρά συναυλιών στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Νοσηλεύεται και αναφέρεται ότι στις τοξικολογικές εξετάσεις βρέθηκαν υπερδοσολογία ηρωίνης, έκστασι, κοκαίνης, κεταμίνης και αλκοόλ. Ένα κινούμενο χημείο δηλαδή!
Σε πολλές συνεντεύξεις της, παραδέχθηκε ότι είχε αυτοκαταστροφικά θέματα, κατάθλιψη και διατροφικές διαταραχές. Από την άλλη, ο πρώην σύζυγός της, Blake Fielder-Civil, δήλωσε ότι εκείνος ήταν που σύστησε την Amy στον απατηλό κόσμο της ηρωίνης.
Για χάρη του είχε χτυπήσει μια θαυμάστρια της στο πρόσωπο επειδή κατέκρινε τη σχέση της μαζί της. Φυσικά η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Υπέφερε από τον έρωτας της γι αυτόν, ακολουθώνας τον πειθήνια. Στη συνέχεια, οι συλλήψεις για μαριχουάνα, κοκαίνη και παράνομες ουσίες ήταν ένα συχνό φαινόμενο. Οι περισσότεροι λένε ότι η αρχή του τέλους της ήταν ο Blake. Πράγμα στο οποίο συνηγορεί και η οικογένεια της, που τον κατηγορεί ως υπεύθυνο για τον θάνατο της κόρης τους.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα, η υγεία της Amy να χειροτερέψει και να μην μπορεί να υποστηρίξει το στιλ ζωής που ακολουθούσε. Είχε εμφύσημα, αρρυθμίες και οι πνεύμονες της λειτουργούσαν στο 70% των δυνατοτήτων τους. Οι γιατροί της είχαν πει ότι για τα προβλήματα υγείας της έφταιγαν οι καταχρήσεις της, ενώ αν συνέχιζε να καπνίζει κρακ θα έπρεπε να φοράει μάσκα οξυγόνου και θα πέθαινε πολύ σύντομα. The rest is history...
~
Ναι, η Amy έφυγε νωρίς μπαίνοντας στο club 27, το πάνθεο των μεγάλων καλλιτεχνών που έφυγαν στο άνθος της ηλικίας των 27 ετών, όπως η Janice Joplin, ο Jim Morrison, ο Curt Kobain και ο Jimmy Hendrix. Ό,τι έγινε, έγινε, αλλά το κρίμα είναι τα τραγούδια και οι μελωδίες που δεν πρόλαβε να γράψει. Αυτό μας θλίβει, Amy. Γιατί η φωνή σου ήταν το δικό μας ναρκωτικό!
