Throwback Thursday: Τι ρωτούσαν οι διάσημοι τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη το 2003;

Γιατί υποδύεσαι πάντα το χαρακτήρα που είναι ο καλύτερος σε όλα;
Throwback Thursday: Τι ρωτούσαν οι διάσημοι τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη το 2003;



Ήταν Οκτώβριος του 2003 όταν όλοι βλέπαμε σαν τρελοί το «Κλείσε τα μάτια». Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης μας είχε φέρει ξανά κοντά και επιτέλους είχαμε ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης με τους φίλους μας. Είτε λέγαμε για εκείνη την απίστευτη ανατροπή που έγινε στο τελευταίο επεισόδιο ή για το τέλειο τραγούδι που έβαλε όταν έκανε σεξ στο πάτωμα. Γενικώς, αυτό το αγόρι στα 27 του χρόνια τρέλαινε τα μηχανάκια της AGB με το «Κλείσε τα μάτια» και τη γοητεία που ασκούσε σε μαμά και κόρη. 

Στο DownTown, λοιπόν, σκέφτηκαν να συγκεντρώσουν όλες τις απορίες που είχαν οι εγχώριοι celebrity περί Παπακαλιάτη και να του τις μεταφέρουν. Ιδού τι συνέβη εκείνο τον Οκτώβρη....  

Έλλη Κοκκίνου – Τραγουδίστρια 

Πάντα στα σενάριά σου στο φινάλε υπάρχουν ανατροπές. Αν κάποτε έγραφες την ιστορία της ζωής σου, πώς θα ήθελες να είναι το τέλος; 

Μακάρι στη ζωή να υπήρχε το παραμύθι που υπάρχει στα σίριαλ που γράφω. Όμως, γνωρίζοντας το ρεαλισμό που διέπει τη ζωή μας, ξέρω πως είναι πρακτικά ανέφικτο. Αν, λοιπόν, έγραφα την ιστορία της ζωής μου, θα ήθελα το τέλος να είναι απλό. Με αλήθεια, συναίσθημα και ισορροπία. Χωρίς απωθημένα και χωρίς ακραίες ανατροπές, όπως συμβαίνει στο σίριαλ. 

Ναταλία Γερμανού – Στιχουργός, παρουσιάστρια

Ποιο από τα σενάρια που έχεις γράψει θα ήθελες να ζήσεις και στην πραγματικότητα; 

Ευτυχώς, κανένα. Μπορεί όλα να έχουν στοιχεία από τις στιγμές της ζωής μου και εικόνες που αγαπάω, όμως θα ήταν ανυπόφορο να βίωνα τέτοια διλήμματα. Σχεδόν ακατόρθωτο. 

Νίκος Αποστολόπουλος – Σχεδιαστής μόδας

Πώς καταφέρνεις να παίρνεις τους καλύτερους ηθοποιούς, να τους βάζεις στους πιο άχαρους ρόλους, να υποδύονται τους πλέον αποτυχημένους χαρακτήρες και εσύ να υποδύεσαι το χαρακτήρα που είναι ο καλύτερος σε όλα; 

Αν ένας ρόλος που βασίζεται σε ένα τραγικό γεγονός της ζωής ενός ανθρώπου με άμεση επιρροή στην καθημερινότητά του (όπως στην περίπτωση του Άρη Σερβετάλη που υποδύεται έναν τυφλό) ή στην ομοφυλοφιλία (όπως στην περίπτωση του Κώστα Κάππα, που υποδύεται τον Παύλος, που όλοι γνωρίζουμε τη δυσκολία που ακόμα υπάρχει στη χώρα μας ως προς την απενοχοποίησή της). Αν αυτοί οι ρόλοι,  λοιπόν, σε κάποιον φαίνονται άχαροι, τότε προτείνω να ψάξει την απάντηση μόνος του, μέσα στη δική του συναισθηματική και πνευματική προσέγγιση και ευαισθητοποίηση απέναντι στα πράγματα. Όσον αφορά το πώς τα καταφέρνω να διαλέγω τους καλύτερους ηθοποιούς, αυτό οφείλεται ίσως στην έλλειψη ανασφάλειας ανθυγιεινού ανταγωνισμού. 

Πέγκυ Τρικαλιώτη – Ηθοποιός

Στη Μικρή μας Πόλη με παντρεύεσαι. Αλήθεια, πώς φαντάζεσαι το δικό σου γάμο; 

Σε μια μεγάλη πόλη. 

Βάνα Μπάρμπα – Ηθοποιός

Αν στην επόμενη ζωή επέστρεφες ως γυναίκα, ποια από τις ήδη υπάρχουσες θα ήθελες να ήσουν;

Καμία. Πάλι σαν άντρας θα ήθελα να ξαναγυρίσω. 

Χριστίνα Πολίτη – Δημοσιογράφος

Οι γυναίκες στο σίριαλ έχουν παθητική συμπεριφορά απέναντι στα πράγματα που τους συμβαίνουν. Η μία τρώει ξύλο από τον άντρα της και η άλλη τα φτιάχνει με έναν κατάδικο. Εσένα τι τύπος γυναίκας θα μπορούσε να σε κρατήσει σε εγρήγορση; Κάποια που αφήνεται στην τύχη – όπως οι ηρωίδες σου – ή κάποια που μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια της; 

Όσο και αν αυτό δεν με συμφέρει, μάλλον η δεύτερη. Κάποια που να έχει την ικανότητα να παίρνει την κατάσταση στα χέρια της. Το να γνωρίζω ότι ανά πάσα στιγμή θα με βοηθήσει και θα με στηρίξει σωστά και ίσα. Μια γυναίκα που να γνωρίζω ότι δεν αφήνεται στην τύχη της και ότι έχει επιλέξει να ζει μαζί μου με άποψη. Λόγο. Αιτία. 

Γιώργος Καλαιτζής – Μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού

Πήγες μέχρι κάποια ηλικία σε ένα από τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία και αποφοίτησες από δημόσιο σχολείο. Τα παιδιά σου θα τα έστελνες σε ιδιωτικό ή σε δημόσιο;

Πριν από δέκα χρόνια τα δημόσια σχολεία δεν πρόσφεραν όσα σήμερα. Ασυζητητί ήμουν από τα τυχερά παιδιά, που είχα την πολυτέλεια –έστω και εν αγνοία μου- να πηγαίνω σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο. Όμως πηγαίνοντας σε ένα δημόσιο ανακαλύπτεις πράγματα που ποτέ δεν θα μπορούσες να ανακαλύψεις. Και αυτό όχι γιατί δεν μπορείς, αλλά γιατί υπάρχουν όρια. Στο δημόσιο ό,τι βίωσα είχε να κάνει περισσότερο με την αληθινή ζωή. Εκεί έμοιαζαν όλα. Και θα ήθελα το παιδί μου να πάει σε ένα σχολείο όπου οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουν όλοι μεταξύ τους. Όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. 

Ντέπυ Γκολεμά – Τηλεκριτικος 

Με εξασφαλισμένη την επιτυχία σας στην κωμωδία, σκοπεύετε του χρόνου να ασχοληθείτε με το δράμα; 

Με εξασφαλισμένη την αποτυχία της ερώτησής σας, αδυνατώ να εξασφαλίσω την επιτυχία μιας δικής μου απάντησης. Παρ’ όλα αυτά, θα σας απαντήσω με χιούμορ... Αν του χρόνου και εσείς σκοπεύετε να ασχοληθείτε με την Αριστερά, τότε και εγώ ίσως να ασχοληθώ με το δράμα. 

Επί τη ευκαιρία, περιμένεις και εσύ πώς και πώς τη νέα ταινία του Χριστόφου Παπακαλιάτη; Δες ΕΔΩ όλους τους λόγους.