Tον Γιάννη Κότσιρα υποδέχτηκε ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος αυτό το Σάββατο στην εκπομπή JoinUs.
Δες τι είπε...
Για την απόφαση του να γίνει μουσικός
Δεν άρεσε καθόλου στον πατέρα μου ότι θα γινόμουν τραγουδιστής. "Μουσικάντης". Σαν ναυτικός είχε μια άλλη εικόνα στο κεφάλι του. Ήταν άλλη εποχή τότε. Δεν το θεωρούσαν δουλειά αυτό. "Κάποια στιγμή θα πληρώνεις για να με δεις" του είπα και όντως την πρώτη φορά που ήρθε να με δει τον έβαλα και πλήρωσε.
Για τη δισκογραφία του
Έζησα μια εποχή που πουλούσαμε πολλούς δίσκους. Ο πρώτος μου δεν είχε πουλήσει πολύ βέβαια. Όταν έβγαζα τον δεύτερο είχε πουλήσει 1600 κομμάτια. Ήταν τραγουδια που τα ακούγαν όλοι, αλλά δεν γνώριζαν ποιος τα έλεγε. Το μπαμ έγινε το '97, με το "Τσιγάρο". Σήμερα ουσιαστικά η δισκογραφία δεν υπάρχει. Υπάρχουν δίσκοι αλλά δεν υπάρχουν αγοραστές. Το 2002 το Live πούλησε 700.000. Το 2008, πανυγηρίζαμε που πουλήσαμε 30.000. Εκπτώσεις όμως στις επιλογές μου δεν έκανα ποτέ. Από τον πρώτο μου δίσκο ήδη, δεν μπορούσε κανείς να μου επιβάλλει τίποτα.
Μετά την πρώτη επιτυχία
Φοβήθηκα μετά την επιτυχία με το τσιγάρο. Μου άλλαξε όλη τη ζωή. Δεν μπορούσα να βγω με τους φίλους μου. Ήταν πολύ τρομακτικό. Υπάρχουν άνθρωποι που το θέλουν αυτό. Να ξεχωρίζουν από τη μάζα. Εμένα δεν με νοιάζει αυτό. Θέλω να είμαι ένα με τη μάζα, γιατί έχω κάτι που με κάνει ξεχριστό. Κι αυτό είναι το ταλέντο μου. Την ψώνισα αλλά όχι όπως την ψωνίζουν όλοι. Φοβόμουν τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Φοβήθηκα ότι χάνω τον εαυτό μου κι αυτό προς τα έξω φαινόταν ως "ψώνισμα" γιατί έλεγα συνέχεια όχι.
Για τα χρήματα
Πέρασαν πολλά λεφτά αλλά δεν έκανα ποτέ περιουσία.Πάντα μου άρεσε να τα μοιράζομαι τα λεφτά. Το χρήμα και η εξουσία σε αλλάζει. Κι εγώ απεχθάνομαι και τα δύο. Είπα πάρα πολλά όχι. Τόσα που έχω αρχίσει και τα μετανιώνω αυτή την περίοδο. Βέβαια ο Χατζηδάκις έλεγε ότι μόνο μέσα από τα όχι σου θα ευχαριστηθείς το ναι σου.
Δεν ξεκίνησα να τραγουδάω για να φανώ. Έχω έρωτα με τη μουσική. Θεωρώ απαίδευτους τους τραγουδιστές που όλη τους η ζωή είναι ένα εξώφυλλο. Αυτό είναι ένα μηδέν.
Για τους παπαράτσι
Ενοχλούμαι με τους παπαράτσι. Αν είναι δυνατόν να ασχολούνται άνθρωποι με το αν πήγα εγώ για ψώνια, με τόσα προβλήματα. Μεγαλώσαμε και κάναμε την κοινωνία ένα σταθερό προθάλαμο αναμονής κομμωτηρίου. Προφανώς απασχόλησε γιατί ήμουν με μια καινούρια σχέση που δεν την ξέρει ο κόσμος. Αν και εγώ πιστεύω ότι άλλους περίμενε να φωτογραφίσει εκεί ο άνθρωπος άλλους βρήκε, λέει δεν τους τραβάω κι αυτούς;
Μιλώντας για τα προσωπικά του
Έρχομαι σε δύσκολη θέση γιατί η προσωπική μου ζωή δεν αφορά μόνο εμένα αλλά και άλλους ανθρώπους. Θέλω να σέβομαι την ειρήνη των ανθρώπων δίπλα μου. Έχω φύγει από συνέντευξη που έγινε πολύ προσωπική.
Δεν θεωρώ ότι είμαι ενδιαφέρον ως άνθρωπος. Στις συνεντεύξεις είμαι βαρετός, ακριβώς γιατί δεν λέω αυτά τα πικάντικα. Με τους φίλους μου είμαι άλλος άνθρωπος. Τραγουδάμε, πάμε στα ταβερνάκια μας, περνάμε ωραία.
Για τον εαυτό του
Είμαι οργανωτικός σε όλα. Πήζω πολλές φορές βέβαια και τα παρατάω αλλά γενικά τα καταφέρνω. Δεν έχω ούτε μάνατζερ, μόνο ανθρώπους που συνεργάζομαι. Και τις δύσκολες στιγμές συμβουλεύομαι τον άνθρωπό μου. Την κοπέλα μου. Είμαι σίγουρος ότι είναι ο μόνος άνθρωπος που δεν έχει δεύτερες σκέψεις από πίσω. Οι πιο ευχάριστες στιγμές μου είναι όταν δεν χρωστάω κι έχω μια μικρή καβάτζα να περάσω τις μέρες που δεν δουλεύω. Να ξυπνάω το πρωι με το κορίτσι μου, να φτιάχνουμε τον καφέ μας, να έρχεται ο Κάρολος να μου κάνει τα χάδια του, να βγώ ένα βράδυ να φάω. Αυτές είναι οι πιο ευχάριστες στιγμές τις ζωή μου.
Υποφέρω από άγχος. Είμαι και τελειομανής. Τρελαίνομαι και το ρίχνω στην τεχνολογία. Κατασκευάζω πράγματα, τα διαλύω, τα ξαναφτιάχνω από την αρχή. Το τραγούδι είναι χόμπι. Θα το εγκατέλειπα ακόμα και για προσωπικούς λόγους.