Συνέντευξη στο περιοδικό DownTown παραχώρησε ο Χρήστος Ζαμπούνης. Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας μίλησε για τη μέρα που γνώρισε τον Jack Nicholson, για την ευκαιρία που έχασε να παίξει σε ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, για τον άνθρωπο που θέλει να πάρει τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και για τις σουρεαλιστικές τελευταίες λέξεις του πατέρα του. Παρακάτω ένα απόσπασμα της συνέντευξής του
Γιατί είναι ξεχωριστό για εσάς το Τάμα στη Μύκονο;
Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, ένα ερωτικό θρίλερ που θέλω να ελπίζω ότι διαβάζεται με κομμένη την ανάσα χάρη στον ρυθμό του. Μάλιστα, συνέπεσε με ένα θρίλερ στην προσωπική μου ζωή και με το θρίλερ που ζει η χώρα. Επίσης, στο Τάμα στη Μύκονο υμνείται το νησί που έχει γίνει η γη της επαγγελίας. Δεν είναι μόνο το κομμάτι των οργίων και η διακίνηση ναρκωτικών. Αυτό είναι το αστυνομικό κομμάτι.
Ο Λάκης Γαβαλάς μέσω facebook σας κατηγόρησε ότι εξευτελίζετε το νησί.
Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Εγώ δεν ασχολούμαι.
Δηλώνετε φιλοβασιλικός. Ψηφίζετε ή δεν σας εκφράζει το πολιτικό σύστημα;
Άλλες φορές ψηφίζω, άλλες δεν ψηφίζω. Καμιά φορά ψηφίζω και θέλω να μου κοπεί το χέρι. Για παράδειγμα, στο δημοψήφισμα για το «ναι» και το «όχι». Διότι κατάλαβα ότι ήταν άνευ νοήματος. Πάντως δεν γεννήθηκα φιλοβασιλικός. Ο πατέρας μου μάλιστα ήταν δήμαρχος Βέροιας ως μέλος του ΚΚΕ και έγινε ΣΥΡΙΖΑ όταν εξελέγη πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας. Επειδή ήταν μες στην πολιτική μισό αιώνα, φαίνεται ότι είδε τη δυνατότητα του Τσίπρα να γίνει πρωθυπουργός. Βέβαια, πέθανε και δεν τον είδε να γίνεται πρωθυπουργός... Εγώ έγινα βασιλικός μόλις γνώρισα τους ίδιους ανθρώπους, μέσα από το βασιλικό ρεπορτάζ. Το να είσαι φιλοβασιλικός σήμερα στην Ελλάδα είναι από ρομαντικό μέχρι αστείο και γραφικό. Εμένα όμως με ενδιαφέρει αυτό το πολίτευμα ως αντίστιξη στο άλλο πολίτευμα, το οποίο απέτυχε μετά το ’74. Σε αυτή την κοινοβουλευτική δημοκρατία, που ήταν μια πλήρης αποτυχία.
Τι θα γινόταν αν σήμερα είχαμε βασιλιά;
Ποτέ δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε την ιστορία λέγοντας τι θα γινόταν αν δεν είχε φύγει ο βασιλιάς. Αυτό δεν γίνεται. Είναι σαν να παίζει ο Καρπόφ με τον Κασπάροφ σκάκι, να το έχει πάρει ο Κασπάροφ και να λέει ο Καρποφ «αν είχα παίξει τον βασιλιά εκεί ή τη βασίλισσα θα είχα κερδίσει». Έχασε. Έχασε το θρόνο του ο βασιλιάς. Το θέμα είναι τι κάνουμε σήμερα. Εμένα μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η αυτοβιογραφία του βασιλέως και μ’ αρέσει πάρα πολύ η ιδέα του να έρθει κάποια στιγμή ο διάδοχος και να πάρει τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πόσο πιθανό είναι να γίνει κάτι τέτοιο;
Εμένα αυτό μου αρέσει. Τώρα αν ήμουν σε ένα κόμμα θα έκανα προπαγάνδα ή θα έβγαινα σε blogs και sites ή στις τηλεοράσεις να το προπαγανδίσω. Όμως δεν είμαι. Είναι μια προσωπική ιδέα.
Πώς ρωτάς κάποιον για την προσωπική του ζωή χωρίς να γίνεσαι αδιάκριτος;
Υπάρχει ένας κανόνας που λέει «μη μιλάς ποτέ για την προσωπική σου ζωή». Και, επίσης, μη ρωτάς τους άλλους για την προσωπική τους ζωή. Δεν έχω καταφέρει να το τηρήσω ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πολύ σπανίως έχω γίνει αδιάκριτος. Ξέρω ότι είναι πιο γαργαλιστικό να γίνει κανείς Απόστολος Γκλέτσος και να κάνει αυτήν τη δήλωση που έκανε, αλλά σας λέω ότι δεν θέλω να τον ακολουθήσω.
Βλέπω στον τοίχο και μια φωτογραφία σας με τον Jack Nicholson.
Τώρα μου θυμίσατε και μια ωραία ιστορία. Ήμουν κοντά στα 28 όταν μια γνωστή μας στην Paramount μου έκλεισε ραντεβού μισή ώρα μόνο με τον Jack Nicholson. Έχει έρθει, λοιπόν, στο Παρίσι και είμαστε μαζί σε μια σουίτα που βλέπει απέναντι σε κάτι δωμάτια. Εκεί που μιλάμε για μια ταινία του με τον Danny DeVito, βγαίνει στο μπαλκόνι μια όμορφη κοπέλα. Τη βλέπει, σηκώνεται, πηγαίνει προς το μπαλκόνι, της κάνει νόημα και εκείνη του δείχνει τον αριθμό του δωματίου της. Φεύγει από τη σουίτα και γυρίζει μετά από τρία τέταρτα. Όταν ξαναήρθε, χαμογέλασε και μου είπε «πού μείναμε;» Τελειώσαμε τη συνέντευξη και απ’ έξω περίμεναν όλα τα υπόλοιπα ραντεβού.
Σας έχουν πει ότι μοιάζετε με τον Hugh Grant;
Ναι, μου το έχουν πει. Καλά, πιο ωραίος είναι, αλλά ευχαριστώ.
Υπήρξατε, όμως, και μοντέλο.
Έκανα κάτι διαφημίσεις σε τηλεόραση και περιοδικά αλλά αυτό δεν είχε συνέχεια. Όπως δεν είχε συνέχεια και η καριέρα μου ως ηθοποιού. Δηλαδή, τη σταμάτησα εγώ. Έπαιξα στην ταινία Ελευθέριος Βενιζέλος του Παντελή Βούλγαρη και υποδύθηκα τον πρίγκιπα Χριστόφορο, πατέρα του πρίγκιπα Μιχαήλ, που είναι ένας από τους συγγραφείς του εκδοτικού μας οίκου και ένας από τους στενούς μου φίλους. Διευθύντρια παραγωγής στην ταινία που γυρίστηκε στο παλάτι –που τώρα είναι η έδρα του Προέδρου της Δημοκρατίας– ήταν η γυναίκα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, η Φοίβη. Με πήρε, λοιπόν, σε μια γωνία και μου είπε: «Θέλεις να παίξεις ένα μεγαλύτερο ρόλο στην ταινία Μέγας Αλέξανδρος, που γυρίζει ο σύζυγός μου στα Γρεβενά;» Εκείνη την εποχή είχα περάσει στη Σχολή Ξεναγών και προτίμησα να πάω εκεί. Έκτοτε δεν είχα άλλη πρόταση.
Ετοιμάζετε ήδη το επόμενο βιβλίο σας;
Έχω γράψει 15 βιβλία και για μένα το γράψιμο είναι οξυγόνο. Όταν δεν έχω να γράψω, δεν αναπνέω. Με βρίσκετε σε μια περίοδο που ήδη έχω ξεκινήσει το επόμενο. Είναι ένα βιβλίο για τον λαό του ΠΑΟΚ. Τρέφω μεγάλη αγάπη για τον σύλλογο που φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια. Μου τη μετέδωσε ο πατέρας μου. Η τελευταία φράση του πριν πεθάνει ήταν: «Τι έκανε ο ΠΑΟΚ;» Μετά έπεσε σε κώμα και κατέληξε.
Συνέντευξη: Νάνσυ Φαφούτη
Δες ΕΔΩ όλα τα θέματα του DownTown που κυκλοφορεί.