Κάθε Κυριακή δεν έχει ντέρμπι. Έχει όμως Dancing With the Stars και πολλούς λόγους για να βλέπω σαν άντρας το γνωστό reality χορού. Ειρήνη, Νικολέττα, Γκαλένα και πολλούς ακόμα...
Του Δημήτρη Δρίζου
Είχα την γιορτή μου χθες (να με χαίρεστε) και αποφάσισα μετά το ντέρμπι να δω τον 5ο κύκλο του γνωστού reality που η μητέρα μου, όπως και κάθε Ελληνίδα μάνα που σέβεται τον εαυτό της, βλέπει μανιωδώς. Τώρα θα γίνουμε δυο στο σπίτι.
Γιατί όμως; Ο κύριος λόγος για μένα, είναι η Ειρήνη Παπαδοπούλου που της έχω και μια άλφα αδυναμία. Πηγαίναμε μαζί γυμνάσιο, στο 1ο Αχαρνών, και την ζούσα κάθε μέρα. Αυτό το κορίτσι φαινόταν από μικρή πως θα ξεχώριζε. Η ομορφιά της ήταν απίστευτη, όπως και τώρα. Νομίζω πως στο πρώτο live ξεχώρισε, όχι τόσο για τους κοιλιακούς της (παίζεις και τρίλιζα πάνω τους, να τα λέμε αυτά) αλλά επειδή έβγαζε sexiness χωρίς να προσπαθήσει και να προσποιηθεί. Την κίνηση προφανώς την έχει από την εμπειρία της στις πίστες. Την δίνω και φαβορί για πρώτη θέση και ας είμαι εμπαθής... Θες να φταίει και το κρόσι που με υπνώτισε; Μπορεί!
Ο δεύτερος λόγος που θα συνεχίσω να βλέπω Dancing είναι η Γκαλένα Βελίκοβα. Την είχε πάρει το μάτι μου σε προηγούμενα reality της σειρά και έγινα από χθες επίσημα θαυμαστής της. Το ντεκολτέ της είναι το highlight της βραδιάς (και κάθε βραδιάς) και αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος (ή και δυο αν προτιμάτε) για να ξαναδώ τον 5ο κύκλο του DWTS (τώρα που μυήθηκα το γράφω και με τα αρχικά του). Εξαιρετική η κυρία Βελίκοβα και περιμένω εξίσου ίδια ή και καλύτερη συνέχεια.
Η Νικολέττα Καρρά, αποτελεί διαχρονική αξία και χαίρομαι που είναι εκεί τις Κυριακές (και θα είναι και για πολλές ακόμη, σιγουράκι). Διαθέτει εδώ και χρόνια by far το καλύτερο σώμα στην ελληνική τηλεόραση και ταυτιστήκαμε όλοι με τον αείμνηστο Σάκη Μπουλά στο 50-50 (aka Παυλίτο). Περιέργως είχε και η Νικολέττα κρόσια (πρέπει να είναι φετίχ μου, δεν εξηγείται αλλιώς) τα οποία ζάλισαν εμένα, τους φίλους μου και τον πατέρα μου, που τον αγριοκοίταζε η μάνα μου που καθόταν δίπλα μου.
Αέρα Los Angeles έφερε στην σκηνή η Χριστίνα Αλούπη. Της είχα πάντα αδυναμία, καθότι μεγάλωσα στη γενιά της, και το sexy κόκκινο κουστούμι με τα πούπουλα (τα οποία περιέργως δεν έφυγαν από τη θέση τους) ανέβασαν τον υδράργυρο στα ύψη. Το άρρηκτα συνδεδεμένο στυλ ξανθά μαλλιά-γαλάζια μάτια συνεχίζει να εντυπωσιάζει και η Χριστίνα είναι αυτό που λέμε... hot!
Από τις χορεύτριες έχω αδυναμία (και μεγάλη μάλιστα) στην Αναστασία Δρακά, που συντροφεύει στην σκηνή τον Θεοχάρη Ιωαννίδη. Είναι κατ’εμέ το απόλυτο girl next door. Απολαυστική στο μάτι η Αναστασία με το μαύρο σύνολο και το κόκκινο μαλλί ήταν αυτό που λέμε «Βασικά... καλησπέρα σας». Παρεπιπτόντως, όποτε την βλέπει η μητερούλα μου την Αναστασία μου πετάει πάντα την ατάκα «Να βρε. Μια τέτοια κοπέλα πότε θα μου φέρεις;». Πέρσι ήταν στο πλευρό του Νίκου Αναδιώτη με εξαιρετικά αποτελέσματα, άσχετα αν ο συμπαθέστατος Νίκος την μελάνιαζε σε κάθε επαφή...
Τελευταία (από τις κυρίες) άφησα την απαστράπτουσα, Δούκισσα Νομικού. Όχι για κάποιο ιδιαίτερο λόγο αλλά επειδή τα αυτονόητα είναι... αυτονόητα! Εντυπωσιακή με το λευκό φόρεμα που άφηνε ακάλυπτο το σώμα της, άσχετα αν είχε ύφασμα που έκανε πολλούς να νομίζουν πως δεν φορούσε τίποτα (αλήθεια Δούκισσα, φορούσες;). Κάθε φορά που την βλέπω, αναρωτιέμαι πως γίνεται να είναι ομορφότερη από την προηγούμενη. Sexy και αθώα, η Δούκισσα θα μου λέει καλησπέρα μετά τις 9 κάθε Κυριακή. Το πήρα απόφαση.
Από τους κυρίους... Ο Φάνης Λαμπρόπουλος είναι ένας καλός λόγος για να δω DWTS. Έχει την ωραία ατάκα, έχει το χιούμορ και είναι ο τύπος που μαζί του θα έπινα τις μπύρες μου ή θα συζητούσαμε γιατί χώρισα. Είναι ακομπλεξάριστος παρά τα κιλάκια του και φαίνεται πως έχει πάει να περάσει καλά. Αφήστε τον λίγο στο παιχνίδι και θα δείτε τι επικές ατάκες θα πει. Τον έβλεπα στη «ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ» τον βλέπω στο NETWIX και στο «Ένα στα γρήγορα» και τα... διαμαντάκια του θα τα χαρίσει!
Τέλος, ένιωσα μια νοσταλγία όταν είδα τον Τριαντάφυλλο. Ναι, τον τραγουδιστή. Μια ζωή θεωρούσα τον συμπαθέστατο τραγουδιστή αδικημένο. Θυμάμαι τι χαμός είχε γίνει με τον πρώτο του δίσκο. Και στο περίπτερο να πήγαινες για παγωτό «Καραμπόλα» (sic) θα άκουγες Τριαντάφυλλο. Δεν ξέρω αν το Dancing είναι η δεύτερη του ευκαιρία για να επιστρέψει αλλά το «Μην με τρυπάς σαν το τριαντάφυλλο» έχει χαραχτεί στην παιδική μου μνήμη σαν πυρωμένο σίδερο. Και αν τον βγάλουν από το παιχνίδι, ας του δώσουν το μικρόφωνο να πει τα hit από το παρελθόν να γίνει και το σχετικό κέφι. Εγώ πάντως θα τον στηρίξω τον Ροδίτη...
Αυτοί είναι οι λόγοι που ως άντρας θα ξαναδώ Dancing With The Stars. Μπορεί να άφησα κάποιες κυρίες έξω. Να με συμπαθάτε. Αλλά το ραντεβού μου την Κυριακή θα είναι μόνιμο. Και ναι, με την μάνα μου θα το βλέπω γιατί έχουμε μια τηλεόραση σπίτι!
