Και ενώ όλοι ετοιμάζονται να γιορτάσουν τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, στο DownTown που κυκλοφορεί θα βρεις ένα ειδικό αφιέρωμα στους singles που κυκλοφορούν ελεύθεροι εκεί έξω. Ανάμεσά τους είναι και ο chef Γιάννης Αποστολάκης, ο οποίος μας συστήνει το... κορίτσι του.
Τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου θα μαγειρέψω στο κορίτσι μου, με το οποίο φωτογραφήθηκα. Δεν τη βγάζω από το σπίτι γιατί θα μας δει ο κόσμος και θα νομίζει ότι είμαι τρελός. Το όνομά της αλλάζει κάθε φορά, αναλόγως τα κέφια μου καθώς εκείνη δεν έχει άποψη για τίποτα. Αυτό είναι και το μυστικό της σχέσης μας...Της εκμυστηρεύομαι αυτά που νιώθω για να τα βγάλω από μέσα μου. Όταν βρω, βέβαια, πραγματική κοπέλα θα την κατεβάσω στην αποθήκη.
Δεν μου αρέσει η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου όπως και στους περισσότερους άντρες. Κάθε άτομο δείχνει διαφορετικά τον έρωτά του για κάποιον άλλο οπότε γιατί να μπαίνεις σε ένα καλούπι; Είμαι, όμως, αντιδραστικός σαν άνθρωπος και δεν τα πάω καλά με το marketing. Θέλω να κάνω το αντίθετο από αυτά που κάνουν οι υπόλοιποι. Τέτοιες μέρες πάντα δούλευα σε κάποιο μαγαζί στο οποίο γινόταν πόλεμος και έφτιαχνα φαγητό για τα ζευγαράκια. Φαντάζεσαι τι γινόταν από σοκολάτες, καρδούλες, φράουλες, βελάκια, αφροδισιακά υλικά κλπ. Ακόμα και αυτό με έχει επηρεάσει αρνητικά.
Όταν είμαι σε σχέση και περνάω καλά αποδίδω καλύτερα από το να είμαι μόνος μου. Είναι στη φύση μου να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου και μου αρέσει η συντροφικότητα. Αυτή την περίοδο τυχαίνει και δεν έχω λόγω συγκυριών. Έχω λίγη δουλειά παραπάνω, δεν πολυβγαίνω γιατί δεν μου αρέσει και τόσο, οπότε οι τρόποι που γνωρίζω ανθρώπους έχουν μειωθεί στην καθημερινότητά μου.
Γενικά, «χαλάστρα» σε ζευγαράκια δεν κάνω. Ίσως μία περίοδο που ήμουν μόνος μου να «πείραξα» κάποιο φαγητό σε ένα ζευγάρι που το παράκανε δημόσια με τον έρωτά του. Ας πούμε, έβαλα λίγο παραπάνω κανέλα στο φαγητό τους γιατί μειώνει τις σεξουαλικές ορέξεις.
Θα έλεγα «Be My Valentine» σε οποιαδήποτε δίμετρη ξανθιά ή μελαχρινή με θελκτικό μπούστο. Όμως, ο ιδανικός έρωτας θα ήθελα να με βρει σε ένα άκυρο σημείο, π.χ. σε μία ερημική παραλία στις Κυκλάδες. Εκείνη θα φορούσε ένα ολόσωμο παρεό και θα μου έλεγε «Βοήθεια, πεινάω!». Και εγώ θα τη σαγήνευα φτιάχνοντάς της το καλύτερο φαγητό του κόσμου.
