Κατεβαίνοντας από τη Θεσσαλονίκη, ήρθε αποφασισμένη να διεκδικήσει τη δική της θέση στο πάνθεον των ελληνικών realities. Και τα κατάφερε. Έχει αμέτρητους followers στα social media και πολύ περισσότερους haters. Μαζί της περάσαμε ένα υπέροχο βράδυ. Φωτογραφιζόταν με άνεση και χωρίς να φέρνει καμία αντίρρηση στον φωτογράφο. Ήταν απολύτως συνεργάσιμη, ετοιμόλογη, ασταμάτητη, αστεία, χαρούμενη και πάντα έτοιμη να βάλει στη θέση τους τις συμπαίκτριές της.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΜΠΙΜΠΙΣΙΔΗ
Φωτογραφίες Κοσμάς Κουμιανός
Make-up/Hair styling Ελισάβετ Δέρε
Styling Παναγιώτης Τσατσάκης
Απόσπασμα από την συνέντευξη της Μέγκι στο DownTown
Πότε γνώρισες την Εύη και τη Μικαέλα;
Στο πρώτο bootcamp. Αρχίσαμε αμέσως να κάνουμε παρέα.
Τι σε τράβηξε σε αυτές;
Είχα μιλήσει σε όλες. Έτσι μίλησα και με τα κορίτσια. Καθόμασταν μαζί και έδεσε ο χαρακτήρας μου. Είμαστε λίγο πιο ώριμες από τα άλλα κορίτσια. Έχουμε και οι τρεις δυναμισμό. Αλλά γενικά προσπαθούσαμε να κολλήσουμε και με τα άλλα κορίτσια, αλλά δεν βλέπαμε κάποια προσπάθεια από αυτές.
Εμείς αυτό δεν το είδαμε ποτέ. Είδαμε ότι εσείς σνομπάρατε τις υπόλοιπες.
Όπως έχω δηλώσει και στο παρελθόν, στην τηλεόραση βλέπουν ενενήντα λεπτά από τρεις μέρες ζωής στο παιχνίδι. Εγώ το προσπάθησα με όλες. Την «καλημέρα» μου την έδινα σε όλες. Από εκεί και πέρα άρχισαν να φαίνονται κάποια πηγαδάκια. Ένα από αυτά τα πηγαδάκια ήμασταν κι εμείς.
Η τριάδα της φωτιάς!
Ναι! Μου αρέσει. Γιατί όχι; Είμαστε γυναίκες-φωτιά, δεν καταλαβαίνω.
Το έλεγαν με αρνητική χροιά όμως αυτό, ξέρεις.
Ο καθένας κρίνει με τη δική του κρίση. Εγώ όταν άκουγα «τριάδα φωτιάς» ένιωθα ότι είμαστε όντως τρεις γυναίκες-φωτιά και καλώς μας έδωσαν αυτό το παρατσούκλι. Από εκεί και πέρα, για το ότι προκαλέσαμε αρκετή ένταση μέσα στο σπίτι δεν ευθυνόμαστε εμείς. Τα άλλα κορίτσια υποσυνείδητα μας προκαλούσαν και μας πήγαιναν κόντρα.
Με ποιον τρόπο σάς προκαλούσαν;
Υπήρχε συνέχεια αρνητισμός και στα πιο απλά: «Δες πώς άφησε το φλιτζάνι, πώς άφησε το ποτήρι». Για εμένα δεν υπάρχει κάτι προσωπικό με καμία τους. Έκρινα πάντα με βάση το παιχνίδι. Και, κακά τα ψέματα, δεν μπήκα εκεί για να κάνω φιλίες. Εγώ νοιαζόμουν όταν η Εύη ή η Μικαέλα δεν τα πήγαιναν καλά σε μια δοκιμασία. Στόχος μας ήταν να προχωρήσουμε οι τρεις μας στο παιχνίδι όσο περισσότερο. Το ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα σπάσει η τριάδα. Όπως και έγινε όταν βγήκα από το παιχνίδι, γιατί είχα φτάσει σε ένα σημείο που δεν άντεχα άλλο.
Τι σε έφερε στα όριά σου;
Οι καβγάδες, αλλά και το ότι ήμασταν κλεισμένες, χωρίς κινητά, χωρίς επαφές με τους έξω. Πολλές φορές ήθελα να μιλήσω με τη μητέρα μου για να πάρω μια πραγματική συμβουλή και δεν μπορούσα. Αυτό με ζόρισε πάρα πολύ. Έκλαιγα τα βράδια στον ύπνο μου. Τα ξημερώματα ένιωθα την απουσία της μητέρας μου, ξυπνούσα και έκλαιγα. Είχα πιεστεί πολύ ψυχολογικά.
Και πώς βγήκε η εικόνα της bitch του παιχνιδιού;
Δεν ήμουν σκύλα, ήμουν απλώς αληθινή. Όλες τους έκαναν τέτοια σχόλια, αλλά off camera.
Ποιες δηλαδή;
Η Ξανθούλα και η Αμανατίδου, ας πούμε. Μπροστά στην κάμερα έβγαζαν ένα πρόσωπο αγγελικό και από πίσω σχολίαζαν τα πάντα. Έλεγα ότι ήταν ο πέμπτος κριτής του παιχνιδιού. Η Αμανατίδου καθόταν με τις φίλες της μετά τις δοκιμασίες και έλεγε: «Αυτή δεν τα πήγε καλά, νομίζω ότι αυτή δεν έδωσε feeling». «Νομίζω αυτό», «νομίζω το άλλο», αλλά μπροστά στην κάμερα δεν «νομίζεις» τίποτα. Και η Καζαριάν φαντασιόπληκτη κι αυτή. Δεν μου άρεσαν τα σχόλιά της. Είχαμε πάει στο ίδιο πρακτορείο στην Ιταλία κάποτε και περίμενα όταν αποχωρήσω να πει έναν καλό λόγο, και βγήκε και είπε ότι ασχολούμαι με τα πνεύματα. Το κορίτσι δεν είναι καλά. Έφυγα από το σπίτι και όλες τρελάθηκαν. Εγώ τουλάχιστον καθόμουν στην κάμερα και έλεγα αυτά που πίστευα και σκεφτόμουν.
Διαβάστε όλη την συνέντευξη της Μέγκι στο DownTown που κυκλοφορεί στα περίπτερα
