Συνέντευξη στο περιοδικό Down Town είχε δώσει ένα χρόνο πριν, ο πατέρας του Γιώργου Λάνθιμου, Αντώνης, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του μίλησε στη Φανή Πλατσατούρα με αφορμή την υποψηφιότητα του γιου του στα Oscar αποκαλύπτοντας άγνωστες ιστορίες της ζωής του.
Πώς μάθατε ότι ο γιος σας είναι υποψήφιος για Oscar;
Το έμαθα από την τηλεόραση. Άκουσα στην εκπομπή της Μενεγάκη τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο να λέει ότι ο Γιώργος είναι υποψήφιος για το Oscar. Μόλις το πληροφορήθηκα, πήρα ένα ηρεμιστικό από τη συγκίνηση.
Δεν σας το είπε ο ίδιος;
Όταν το άκουσα στην τηλεόραση, τον πήρα αμέσως τηλέφωνο. Του λέω: «Γιώργο λένε στα κανάλια ότι θα σου δώσουν το Oscar, ισχύει;».
Ήταν ενθουσιασμένος;
Ήταν πολύ χαρούμενος, αλλά μου είπε: «Μπαμπά δεν συμφωνώ με κάποια πράγματα».
Με τι ακριβώς;
Δεν κατάλαβα, μου είπε όμως ότι δεν θέλει να δίνει συνεντεύξεις ούτε ο ίδιος ούτε εγώ να μιλάω για αυτόν στα Μέσα. Δεν είναι από τους ανθρώπους που ανοίγεται, μη νομίζετε. Είναι αρκετά εσωστρεφής, ακόμη και με εμένα που είμαι ο πατέρας του. Δύσκολο παιδί, με τα χίλια ζόρια του παίρνεις μια κουβέντα. Από μικρός έτσι ήταν. Έλεγε λίγα λόγια, αλλά σταράτα.
Ήταν κοινωνικό παιδί, είχε φίλους;
Όχι, δεν είχε πολλούς φίλους. Δεν ήταν το χαρούμενο έξω καρδιά παιδί. Πολύ σοβαρός, μετρημένος και υπεύθυνος. Δεν έλεγε πολλά λόγια. Θυμάμαι είχε από το νηπιαγωγείο έναν κολλητό φίλο, τον Αριστείδη. Κάθονταν οι δυο τους και συζητούσαν όλη την ώρα για τις Τέχνες. Τελικά ο Αριστείδης ασχολήθηκε με τη μουσική και ο γιος μου έγινε σκηνοθέτης.
Όντως από μικρό παιδί ήθελε να γίνει σκηνοθέτης;
Ναι, εγώ ήθελα να τον δω μπασκετμπολίστα. Έπαιζα και ο ίδιος μπάσκετ στην εθνική ομάδα και προσπαθούσα να του μεταδώσω την αγάπη για το άθλημα. Ο ίδιος όμως από μικρός έλεγε ότι θέλει να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο.
Πώς μπορεί ένα μικρό παιδί να έχει τόσο μεγάλη αγάπη για τη σκηνοθεσία; Βλέπατε πολύ κινηματογράφο σπίτι;
Δεν ήξερε τι σημαίνει σκηνοθέτης. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς ξεκίνησε η αγάπη του για το σινεμά. Επειδή είχαμε χωρίσει με τη μαμά του, δεν ήμουν τόσο κοντά του για να γνωρίζω τι έκανε τότε, στην καθημερινότητά του.
Πόσων χρονών ήταν ο Γιώργος όταν χωρίσατε με τη μητέρα του;
Ήταν γύρω στα οκτώ με εννιά, αλλά τον έβλεπα καθημερινά στο σχολείο. Ήμουν ο καθηγητής του στη Φυσική Αγωγή. Εγώ δούλευα ως γυμναστής στη Σχολή Μωραΐτη και ο Γιώργος ήταν μαθητής μου στην ομάδα του μπάσκετ. Τον έβλεπα λοιπόν κάθε μέρα στο σχολείο, παρότι έμενε με τη μαμά του στο Παγκράτι απ’ όταν χωρίσαμε.
Στο σχολείο ήταν καλός μαθητής;
Πολύ καλός και μελετηρός μαθητής. Δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα με τους βαθμούς του.
Πώς αντιμετώπισε τον θάνατο της μητέρας του σε τόσο μικρή ηλικία;
Η μητέρα του έφυγε από καρκίνο. Δεν αντιμετώπισε τον χαμό της πολύ ψύχραιμα. Ήταν μικρός τότε και η απώλεια μεγάλη. Ήταν δύσκολα για εκείνον, έχασε όλο τον κόσμο του, αλλά ήμουν στο πλευρό του.
Και όταν αργότερα σας ανακοίνωσε ότι φεύγει μόνιμα για το Λονδίνο, προσπαθήσατε να τον αποτρέψατε;
Έφυγε για το εξωτερικό γιατί στην Ελλάδα οι ταινίες του δεν είχαν την ανταπόκριση που περίμενε. Μια μέρα μου είπε: «Μπαμπά, θα φύγω». Του απάντησα: «Είσαι πρώτος στην Ελλάδα. Αν πας στο εξωτερικό μπορεί να είσαι ο τελευταίος». Ο Γιώργος ήθελε να μείνει στην Ελλάδα, αλλά εδώ δεν μπορούσε να δημιουργήσει και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Έφυγε λοιπόν.
Τον βοηθήσατε οικονομικά τον πρώτο καιρό;
Από 19 χρονών παιδί ζούσε μόνος του και συντηρούνταν οικονομικά. Αν μπορώ να πω κάτι με σιγουριά για τον γιο μου αυτό είναι ότι τα έχει καταφέρει τελείως μόνος. Δουλεύοντας και προσπαθώντας. Δεν τον βοήθησε κανείς. Άλλες δουλειές για να συντηρηθεί οικονομικά δεν έχει κάνει στη ζωή του. Πάντα με τον κινηματογράφο ασχολιόταν και κουραζόταν πολύ. Πήγε στο εξωτερικό με ελάχιστα χρήματα, γιατί τα περισσότερα τα έδινε για τις ταινίες του. Δεν ζήτησε τίποτα από κανέναν και κανείς δεν του χαρίστηκε.
Πόσο καιρό έχει να έρθει στην Ελλάδα;
Τελευταία φορά ήρθε πέρυσι τον Οκτώβριο, στην παρουσίαση μιας ταινίας του. Με κάλεσε και μένα να πάω. Εκεί τον είδα. Συνήθως έρχεται τα καλοκαίρια στην Ελλάδα μαζί με τη γυναίκα του και πάνε διακοπές στα ελληνικά νησιά.
Ήσασταν στον γάμο του με την Ariane Labed;
Παντρεύτηκαν στο Λονδίνο. Ήθελα να πάω, αλλά μου είπε: «Άσ' το, μπαμπά, πού να τρέχεις τώρα; Είσαι μεγάλος σε ηλικία και άρρωστος». Έχω αναπνευστικά προβλήματα και δυσκολία στην αναπνοή και θα ήταν δύσκολο να μετακινηθώ με το αεροπλάνο.
Την έχετε γνωρίσει ωστόσο τη γυναίκα του;
Ναι, είχαν έρθει να με επισκεφθούν πριν παντρευτούν. Πολύ γλυκό κορίτσι. Συμπαθητική και αξιόλογη κοπέλα. Ασχολείται και αυτή με τις Τέχνες. Παίζει, χορεύει, τραγουδάει.
Φαντάζομαι θέλετε και ένα εγγονάκι.
Θέλω πολύ, αλλά τον βλέπω να αργεί να κάνει παιδί. Και αυτός και η γυναίκα του δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ. Έχουν ρίξει όλο τους το βάρος στη δουλειά. Μιλάμε καμιά φορά με τον Γιώργο στο τηλέφωνο και μου λέει: «Είμαι κουρασμένος. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ επειδή δούλευα. Δεν πρόλαβα ούτε νερό να πιω». Ο Γιώργος μπορεί να δουλεύει ασταμάτητα για 24 ώρες.
Την ταινία του Ο Αστακός την έχετε δει;
Ναι, την είδα και όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο του είπα: «Για μένα είναι πολύ πιο ωραία αυτή η ταινία σου απ’ όλες τις προηγούμενες». Έχω δει όλες τις ταινίες του γιου μου.
Και πώς σας φαίνονται;
Είναι ταινίες που έχουν να κάνουν με το παράδοξο, έχουν περίεργη υπόθεση. Δεν ξέρω από πού αντλεί αυτά τα σενάρια μαζί με τον φίλο του Ευθύμη Φιλίππου. Καμιά φορά παρακολουθώ τις ταινίες του και απορώ και εγώ πώς τα σκέφτεται αυτά τα πράγματα.
Θα έχετε φαντάζομαι πολύ άγχος τη βραδιά της απονομής των Oscar;
Θα τα δω από την τηλεόραση του σπιτιού μου και, ναι, θα έχω αγωνία για το αν βραβευτεί ο γιος μου. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που πάει στο κόκκινο χαλί.
Δεχτήκατε πολλά συγχαρητήρια από συγγενείς και φίλους;
Με πήρε όλος ο κόσμος τηλέφωνο να μου ευχηθεί. Όλοι νιώθουν περήφανοι για τον γιο μου και είναι κατευχαριστημένοι με όσα έχει καταφέρει. Είναι η δεύτερη φορά που πάει για Oscar.
Μέσα από αυτή τη συνέντευξη τι θα θέλατε να του πείτε;
Ότι είμαι πολύ περήφανος για εκείνον. Θα ξαναπώ αυτό που του εκμυστηρεύτηκα στο τηλέφωνο: «Παιδί μου, με κάνεις και συγκινούμαι».