Η 91η τελετή των Oscars πέρασε και μας ακούμπησε ποικιλοτρόπως. Καταρχάς θα μείνει στην ιστορία ως μια τελετή χωρίς οικοδεσπότη, αλλά και για το γεγονός ότι για πρώτη φορά κέρδισαν βραβεία περισσότεροι μη λευκοί από ποτέ μέχρι σήμερα. Πάρε παράδειγμα τον Spike Lee που κέρδισε το Oscar καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου για το Blackkklansman, το οποίο όμως ήταν υποψήφιο και για σκηνοθεσία και για καλύτερη ταινία. Αν και πολλοί θεώρησαν ότι ήταν μεγάλη δικαίωση για τον Lee, που ήταν υποψήφιος για σενάριο και το 1989 με το Do The Right Thing (είχε χάσει από το Driving Mrs Daisy), από την άλλη ισχυρίζονται ότι κανονικά το Blackkklansman θα έπρεπε να είχε κερδίσει και το Oscar καλύτερης ταινίας αντί για το Green Book, για το οποίο τα σχόλια είναι αντιφατικά. Ο Spike Lee πάντως, φεύγοντας με το χρυσό αγαλματάκι στο χέρι, συνόψισε σε μια φράση την επαναλαμβανόμενη ιστορία: «Κάθε φορά κάποιος που οδηγεί με κάνει να χάνω».
Η Olivia Colman, από την άλλη, ήταν η μόνη που κέρδισε βραβείο από τις συνολικά δέκα υποψηφιότητες που είχε το The Favourite του Γιώργου Λάνθιμου. Αν και κανείς δεν θεώρησε τη νίκη της άτοπη και παρόλο που ήταν ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε για την ίδια, εκείνη ένιωσε μάλλον αμήχανα στη σκέψη ότι κέρδισε σε βάρος της μονίμου αδικημένης Glenn Close, που για έβδομη χρονιά έφυγε από την τελετή απονομής με άδεια χέρια.
Όσο για την πιο έντονη στιγμή των φετινών Oscars, όλοι αναφέρουν το σκηνοθετημένο από τους ίδιους ερωτικό ντουέτο του Bradley Cooper και της Lady Gaga. Το Shallow κέρδισε το Oscar καλύτερου τραγουδιού, που ήταν και η μοναδική νίκη που σταύρωσε το Star Is Born, παρά τις 8 συνολικά υποψηφιότητες. Άντε, και του χρόνου.
