Η Έρρικα Πρεζεράκου μετά από αρκετό καιρό απουσίας, μίλησε για για την άγνωστη μάχη της με την κατάθλιψη που της δημιουργήθηκε μετά το ατύχημα στο πόδι της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, δίνοντας ελπίδα και ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που όλοι βιώνουμε.
Όλοι την θαυμάσαμε μέσα από την συμμετοχή της στο Dancing with the Stars το 2010 κι αυτό γιατί σπούδασε χορογραφία στο Imperial Society of Teachers of London. Εντελώς απροσδόκητα ασχολήθηκε μεταγενέστερα με τον αθλητισμό, όμως τελικά της βγήκε σε καλό.
Το 2003 μάλιστα, σημείωσε την δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών, η οποία αποτελούσε και το χαμηλό όριο (4,25μ.) για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας στο άλμα επί κοντώ. Το 2007 κατέλαβε την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο και το Βαλκανικό πρωτάθλημα κλειστού στίβου.
Από το 2004 έχει ξεκινήσει το Replayce, μια μελέτη με παγκόσμια καινοτομία που ολοκλήρωσε το 2008 η οποία εδρεύει στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Σταδίου. Στόχος αυτού του project είναι να συνδυάσει την λογική με το συναίσθημα, ώστε το παιχνίδι και η άσκηση να γίνονται πιο διασκεδαστικά.
"Το 2004 έσπασα το πόδι μου πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έπεσα σε κατάθλιψη γιατί είχα κάνει μεγάλη προσπάθεια για πολλά χρόνια. Όλα γκρεμίστηκαν. Συνειδητοποίησα ότι ενώ η αθλητική μου καριέρα δεν σταματούσε εκεί, το σώμα μου ακολουθούσε το συναίσθημα μου. Ενώ με τη λογική μου συνέχιζα, την προπόνηση, το συναίσθημα μου αντιδρούσε «Θέλω είμαι σε κατάθλιψη, αισθάνομαι χάλια».
Ήθελα να ξαπλώσω, και να κοιτάζω το ταβάνι. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι το 2020 τα βασικά προβλήματα υγείας των ανθρώπων θα είναι η κατάθλιψη και η παχυσαρκία. Κυνηγάμε ψεύτικα όνειρα που απέχουν από την ουσιαστική ευτυχία. Τρέχουμε για άλλους γύρω μας, χωρίς να φροντίζουμε τον εαυτό μας" είπε στο περιοδικό ΕΓΩ.
Για την τέραστια βοήθεια της ψυχοθεραπείας: "Έφτασα στο σημείο μηδέν και αναγεννήθηκα. Τότε άρχισα να παρατηρώ την αλήθεια του σώματος μου. Όσο ένιωθα καλύτερα, το σώμα μου ακολουθούσε. Ασχολήθηκα με τις ενεργειακές θεραπείες και με εναλλακτικές μορφές ψυχοθεραπείας. Αυτές είναι εξάλλου και οι σπουδές μου. Άρχισα να υποστηρίζω, τον εαυτό μου θετικά, να τον νταντεύω, να τον αγαπώ, να τον φροντίζω και να τον νοιάζομαι.
Με τον τραυματισμό μου είχα περιέλθει, σε μια κατάσταση σοκ. Όλοι με είχαν ξεγράψει. Θεωρούσαν ότι η καριέρα μου είχε τελειώσει. Επανήλθα και κέρδισα τους Βαλκανικούς και τους Πανελλήνιους αγώνες. Διαπίστωσα πως όσο πιο θετικά, και ομορφα έβλεπα τη ζωή, το σώμα μου ακολουθούσε".