Ο Γιάννης Γιοκαρίνης, ο… νοσταλγός του rock n’ roll, επέστρεψε στο προσκήνιο σαν βοηθός του Μιχάλη Κουινέλη στο Voice 2, και σε συνέντευξη του μίλησε για την «Ευλαμπία» αλλά και για τον κολλητό του, Σάκη Μπουλά.
«Ολα τα τραγούδια μου είμαι εγώ. Για παράδειγμα, στην “Ευλαμπία”. Μπορεί να μην είχα γνωρίσει την Ευλαμπία γιατί δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά στην ουρά του ΙΚΑ έχω σταθεί. Την ουρά του ΙΚΑ την έχω βιώσει. Για πλάκα την έγραψα την “Ευλαμπία”. Το 1982 ήμουν στο στούντιο και περίμενα τους μουσικούς. Μου ήρθε στο μυαλό ξαφνικά. Πήρα μία κιθάρα και άρχισα να το γράφω πάνω στο πακέτο με τα τσιγάρα μου. Εγώ δεν ήθελα ποτέ να κυκλοφορήσω το συγκεκριμένο τραγούδι γιατί το θεώρησα χιουμοριστική στιγμή. Έλα όμως που το άκουσε ο φίλος μου, ο κύριος Διονύσης Σαββόπουλος. Έτσι ευχαριστιέμαι να τον λέω, κύριο Διονύση! Και μου είπε: “Θα το βάλεις στον δίσκο σου”», τόνισε ο Γιάννης Γιοκαρίνης στο Thema People.
Για τον Σάκη Μπουλά: «Ήμασταν μια παρέα, αλλά το καλύτερο παιδί της ήταν ο Σάκης. Ήταν μια καταπληκτική φυσιογνωμία. Το ταλέντο ξεχείλιζε από μέσα του. Όταν ήταν ο Σάκης στην παρέα, ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι. Γελούσαμε και στα καλά και στα δύσκολα. Είχε τον τρόπο του να σε κάνει να χαίρεσαι και στην πίκρα». Του λείπει; «Μου λείπει από όταν ζούσε και μου είπε με λεπτομέρειες ότι θα έφευγε από τη ζωή. Ο Σάκης ήξερε τα πάντα. Από τη στιγμή που μου είπε “Γιάννη, φεύγω” μου λείπει. Και του το είπα. Πήρα το θάρρος από το θάρρος του και του είπα: “Θα μου λείψεις”. Τέτοια επαφή και επικοινωνία είχαμε με τον Σάκη. Όχι παραμύθι, αγάπες και λουλούδια. Αληθινή φιλία».
Όσο για την εμφάνιση του στο Voice 2, σαν βοηθός του Μιχάλη Κουινέλη: «Ο Μιχάλης μού το πρότεινε να γίνω βοηθός του και δεν σου κρύβω ότι στην αρχή κώλωσα! Εγώ δεν είμαι κριτής. Είναι δύσκολο να κάνεις κριτική. Πήρα όμως την απόφαση να σταθώ στο πλευρό του και να είμαι όσο πιο δίκαιος γινόταν. Στην αρχή έτρεμα πιο πολύ από τα παιδιά. Είχα μεγαλύτερο φόβο από εκείνα γιατί είχα να κάνω με καταπληκτικά παιδιά, με ωραίους ανθρώπους».
Δες ΕΔΩ τι κάνουν οι κριτές του Voice όταν δεν τους βλέπουμε