Είναι πιο διάσημη γιαγιά της ελληνική τηλεόρασης, γράφει τα πιο ωραία παραμύθια και ανεβάζει παραστάσεις που θα καθήλωναν κάθε παιδί. Η Κάρμεν Ρουγγέρη, έκατσε στον καναπέ της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και μίλησε στην εκπομπή JoinUs του ΣΚΑΙ….
Για εκείνες τις παραστάσεις που σέβονται τα παιδιά:
Τα πιτσιρίκια είναι εξαιρετικά και ήσυχα όταν παρακολουθούν παραστάσεις που τα σέβονται. Που δεν τα υποτιμούν και τους δίνουν θέμα που να τους ενδιαφέρει. Μία παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά πρέπει να είναι πιο προσεγμένη από μία παράσταση που απευθύνεται σε μεγάλους. Αυτό είναι η σημαία μου. Τόσο ως προς τους ηθοποιούς όσο και στο εικαστικό. Πρέπει να καθηλώσεις τα παιδιά. Και πάντοτε πρέπει να έχουν κρυμμένους θησαυρούς, δηλαδή μηνύματα ανάλογα με την ηλικία τους.
Για τη συμμετοχή της στη θρυλική σειρά της ΕΡΤ Λούνα Πάρκ:
Στην τηλεόραση πάντα με φώναζαν για ένα επεισόδιο και πάντα χαιρόμουν και πήγαινα. Πάντα το ένα γινόταν περισσότερες. Ο Δαλιανίδης με φώναξε και μου είπε: «Το ξέρεις ότι είσαι πολύ καλή;»
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν πολύ σοβαρός και απρόσιτος. Δεν έπιανες συζήτηση εύκολα. Θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή πήγαινα στη λαϊκή με τη Χριστίνα την κόρη μου και μου έλεγαν, «έχετε παιδάκι;» Γιατί νόμιζαν ότι είμαι γεροντοκόρη.
Για την πρόταση του Λαζόπουλου που νόμιζε πως ήταν φάρσα:
Έπαιζα πολύ στην τηλεόραση αλλά δεν ήμουν στους τίτλους. Στους τίτλους μπήκα από τους Μήτσους και μετά γι αυτό και έχω μεγάλη ευγνωμοσύνη στο Λαζόπουλο. Κάποια μέρα έβλεπα τους Μήτσους και μ’ άρεσε πάρα πού. Έλεγα «αχ πώς θα ‘θελα να παίξω εδώ» και εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο. Εγώ νόμιζα ότι μου έκαναν φάρσα. Εκείνη την ώρα τα χάνεις. Και πήρα τηλέφωνο πίσω να το πιστοποιήσω.
Για τους παντρεμένους που αυτοσχεδίαζαν:
Έπειτα έπαιξα και στη σειρά «Και οι Παντρεμένοι έχουν ψυχή». Και εκεί πήγα αρχικά για ένα επεισόδιο. Όμως, πήγα και είδα ότι εκεί ο καθένας έλεγε ότι ήθελε. Οι ηθοποιοί ήταν χαρισματικοί και είχαν μεν το κείμενο αλλά αυτοσχεδίαζαν. Ε και ‘γω μόλις το είδα άρχισα να κάνω τα ίδια, οπότε κόλλησα. Συμπεθέρα στο Μήτσο και πεθερά στους άντρες. Στο 10 λεπτά κήρυγμα ήμουν γιαγιά. Μου έλεγαν στο δρόμο «πώς θα θέλαμε να έχουμε μια τέτοια γιαγιά», επειδή στη σειρά προστάτευα τα εγγόνια.
Για τον άντρα που ερωτεύτηκε στα 14:
Όταν ήμουν 14 χρονών είδα ένα έργο που λεγόταν «Ένας Ντελικανής». Εκεί, η φωνή του Άλκη Γιαννακά στο τραγούδι ήταν ντουμπλαρισμένη, δηλαδή τραγουδούσε κάποιος άλλος. Φεύγοντας πήγα στις συμμαθήτριές μου και τους είπα, «είδα ένα έργο και ερωτεύτηκα μια φωνή». Γι αυτή τη φωνή μιλούσα σε όλη μου τη ζωή. Μέχρι που έφτασα 22 χρονών και μπήκα στη χορωδία της λυρικής σκηνής. Και εκεί που ήμουν στην χορωδία με φλέρταρε κάποιος ο οποίος φορούσε γυαλιά. Κάποια στιγμή βγήκαμε βόλτα στο Λυκαβηττό και του είπα, «εγώ μια φωνή έχω ερωτευτεί στη ζωή μου, που είναι η ωραιότερη στον κόσμο. Έχεις δει το έργο Ένας Ντελικανής;» Και μου λέει, «Εγώ ήμουν!» Ε και δεν γινόταν να μην παντρευτώ τον Αντρέα Κουλουμπή.