H Nαταλία Γερμανού για πρώτη φορά άνοιξε την καρδιά της στο περιοδικό People και μίλησε για τις δύο πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της όταν έχασε δυο πολύ αγαπημένα της πρόσωπα, την γιαγιά της και τον πατέρα της.
"Με στιγμάτισαν οι απώλειες της γιαγιάς και του μπαμπά μου. Η μαμά του Φρέντυ με μεγάλωσε. Ήταν μαμά, μπαμπάς, όλα μαζί. Όταν την έχασα, ήταν σαν να έχασα τρεις ανθρώπους μαζί. Ήμουν 26 χρόνων, αλλά ήταν σπαρακτικό. Στην κηδεία της, λίγο πριν τελειώσει η τελετή, στον τελευταίο αποχαιρετισμό, είχα καταρρεύσει. Είχα ακουμπήσει επάνω της, έκλαιγα σπαρακτικά, της έλεγα «μη με αφήνεις». Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να σπαράζει τόσο πολύ. Ήταν η απώλεια του ανθρώπου που με πήρε στα χέρια του 1,5 έτους, με μεγάλωσε και μέχρι τα 26 –παρότι έμενα μόνη μου από 17 χρόνων– δεν ξεκόλλαγα από τα φουστάνια της. Με τον μπαμπά ήταν αλλιώς. Ήταν τέτοιο το σοκ, που χρειάστηκε να μου χορηγήσουν μια ισχυρή δόση ηρεμιστικών και δεν μπόρεσα ούτε στην κηδεία να πάω. Για τρεις μέρες ήμουν με ηρεμιστικά τάβλα στο κρεβάτι, με τους δικούς μου πολύ ανήσυχους, γιατί κοιμόμουν συνέχεια, δεν ήθελα να το δεχτώ"