Με τον όρο δυσκοιλιότητα εννοούμε λιγότερες από 3-4 κενώσεις εβδομαδιαίως ενώ ο όρος χρησιμοποιείται και για την περιγραφή της δυσκολίας εξόδου των κοπράνων (δυσχεσία). Η δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλεται σε παθολογικά αίτια ή να είναι λειτουργική. Όταν η δυσκοιλιότητα συνοδεύεται από εμέτους και πόνο στο άνω τμήμα της κοιλιάς, πρέπει να συμβουλευόμαστε τον ιατρό μας. Μπορεί να κρύβει σοβαρότερα προβλήματα όπως συμφύσεις, συστροφή εντέρου, κήλη, σκωληκοειδίτιδα κ.α.
Συνήθως η δυσκοιλιότητα προκαλείται από τις ορμονικές αλλαγές κατά την εγκυμοσύνη, κυρίως τα οιστρογόνα, αλλά και από την πίεση που ασκεί στο έντερο η αυξανόμενη μήτρα. Επίσης μπορεί να σχετίζεται με την ηλικία της εγκυμονούσης, το σωματικό βάρος της, τη δίαιτα, την άσκηση, τους ψυχολογικούς παράγοντες και το επάγγελμα.
Ο ρόλος των φυτικών ινών στην διατροφή
Οι προτιμητέοι μέθοδοι για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας είναι η χορήγηση φυτικών ινών, υγρών και η άσκηση. Πρέπει να καταναλώνονται 2-3lt νερό ημερησίως
Συστήνεται να πραγματοποιείται δραστηριότητα σύμφωνα με τις οδηγίες του μαιευτήρα, 30 λεπτά περπάτημα ημερησίως θεωρούνται γενικώς ικανοποιητικά.
Οι φυτικές ίνες δρούν με διάφορους τρόπους. Αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων άμεσα μέσω του άπεπτου κυτταρικού τοιχώματος και έμμεσα μέσω της ικανότητας του φυτικού κυτταρικού τοιχώματος να προσροφά νερό. Δραστικό συστατικό των πεπτικών ινών είναι οι μη αμυλούχοι πολυσακχαρίτες (ΜΑΠ). Η αύξηση του όγκου των κοπράνων σχετίζεται θετικά με την επιτάχυνση της διάβασης του εντερικού περιεχομένου και διεγείρει την εντερική κινητικότητα, με αποτέλεσμα περισσότερες μαλακές κενώσεις.
Η κάθε ομάδα φυτικών ινών έχει διαφορετική δράση στη δυσκοιλιότητα. Πιο ισχυρά υπακτικά θεωρούνται το σιτάρι, τα φρούτα και τα λαχανικά, ακολουθούν οι φυσικοί χυμοί και το πίτυρο και τελευταία κατά σειρά η σελλουλόζη, οι κόκκοι βρώμης, η σόγια, η πηκτίνη. Σε καθημερινή βάση πρέπει να καταναλώνονται περίπου 25gr μη αμυλούχοι πολυσακχαρίτες , που είναι το δραστικό συστατικό των φυτικών ινών. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε πχ. περίπου 4 φέτες μαύρο ψωμί, 45gr all bran ή 80gr μούσλι, 3 αχλάδια ή μήλα και λαχανικά (100gr χόρτα, 100gr λάχανο, 2 καρότα).
Εξαιτίας της αποδόμησης των φυτικών ινών και των παραγόμενων αερίων, κάποιες εγκυμονούσες μπορεί να παραπονεθούν για μετεωρισμό, κοιλιακή διάταση, πόνο και αυξημένη παραγωγή αερίων. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται συνήθως μετά από απότομες μεταβολές της δίαιτας, γι’αυτό πρέπει να ενθαρρύνεται η σταδιακή αύξηση της πρόσληψης φυτικών ινών, ώστε να δίνεται στο έντερο χρόνος προσαρμογής.
Όταν υπάρχει δυσκολία στην έξοδο των κοπράνων συστήνονται από το γαστρεντερολόγο ειδικές κινήσεις- ασκήσεις.
Σε περίπτωση μη ανταπόκρισης της δυσκοιλιότητας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν υπακτικά. Έχουν μελετηθεί τα
•αυξάνοντα τον όγκο των κοπράνων : οι φυτικές ίνες-πίτυρο (φαρμακευτικά σκευάσματα)
•αυτά που αυξάνουν την κινητικότητα του εντέρου: σέννα και τα παράγωγά της, φράγκουλα, κασκάρα, βυσακοδύλη, πικοθεϊκο νάτριο, καστορέλαιο.
•ωσμωτικώς δρώντα καθαρτικά: αλατα μαγνησίου, λακτουλόζη, λακτιλόλη, πολυαιθυλική γλυκόλη, τρυγικά άλατα(καθαρτική λεμονάδα)
Λόγω της απαιτούμενης ασφάλειας τα αυξητικά της μάζας των κοπράνων είναι ασφαλέστερα. Πάντως τα διεγείροντα την εντερική κινητικότητα θεωρούνται ασφαλή, αλλά πρέπει να χορηγούνται με προσοχή στο τελικό στάδιο ή σε ασταθή κύηση. Πάντα τα καθαρτικά πρέπει να δίνονται με τη σύμφωνη γνώμη ιατρού.
Για περισσότερες συμβουλές επικοινωνήστε με την κα Σκλάβαινα στο 210 4616033 ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.peptocare.gr