Όταν ήσουν 20, τα 30 φάνταζαν πολύ- πολύ μακριά. Τόσο μακριά, που λέγαμε ότι μέχρι τότε θα έχουμε παντρευτεί, θα είμαστε στα σκαριά για ένα παιδί, θα έχουμε κάνει ήδη καριέρα και άλλα τέτοια ουτοπικά. Ειδικά, αν αναλογιστείς ότι τριανταρίζεις σε δυο μήνες και απέχεις από όλα αυτά, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.
Και μέσα σε όλα μετανιώνεις. Για πολλά και κυρίως για τα παρακάτω.
Τα πρέπει
Κυρίως τα κοινωνικά και οικογενειακά πρέπει. "Πότε θα βρεις ένα καλό παιδί;", "ακόμα να βρεις μια δουλειά της προκοπής;", "εσύ πότε θα γίνεις μάνα;"; Για να είσαι το comme il faut παιδάκι που όλοι ονειρευτήκαμε, θα μπορούσε να είναι η συνέχεια από τους γονείς σου.
Προτεραιότητα η δουλειά
Έχασες ποτά, εκδρομές, καφέδες και ξενύχτια. Κι όλα αυτά για την προαγωγή σου. Την πήρες, αλλά τώρα τριανταρίζεις και έχεις ήδη άσπρες τρίχες από το άγχος σου, δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα και οι φίλοι σου κάπου χάθηκαν.
Παράπονα
Και γκρίνιες. Κόψε τα όλα όσο είναι νωρίς. Αντικατάστησε το "όχι" με το "γιατί όχι;" και αφαίρεσε το "δεν" μπροστά από τα ρήματα που χρησιμοποιείς.
Τα "υπερβολικά" 30
Τα έβλεπες για μακρινά. Έλεγες "καλέ αυτή είναι μεγάλη! Τριανταρίζει!". Τώρα που τα πλησιάζεις και νιώθεις ακόμα 23, τι έχεις να πεις;
Παραμέληση
Το σώμα σου από πότε έχεις να το γυμνάσεις; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έβαλες κρέμα στο πρόσωπό σου; Πότε σταμάτησες να τρως junk food; Καλώς ή κακώς, μετά τα 30, ο χρόνος τιμωρεί.
Τα ταξίδια που δεν πήγες
Γιατί έλεγες του χρόνου και πέρασαν 10 χρόνια έκτοτε.
Δες εδώ τι πρέπει να αποφύγεις στο φλερτ για να δέσει το γλυκό.