Όταν πρόκειται για πρόβλημα φίλης σου είσαι και η πρώτη στις συμβουλές! Σου φαίνεται τόσο εύκολη η λύση του!
"Απλά μίλα του στα ίσια", "Χώρισε", "Δεν κάνει για εσένα, προχώρα παρακάτω", "Μην συμπεριφέρεσαι σαν παιδί"...και άλλες τέτοιες προτροπές που σου βγαίνουν αβίαστα!
Δεν έχεις πρόβλημα να συμβουλέψεις κάποιον σωστά. Κοιτάς αντικειμενικά το πρόβλημα, δεν αναλώνεσαι σε λεπτομέρειες και λες straight αυτό που πιστεύεις και είναι το σωστό, είναι αυτό που βάση λογικής στέκει!
Τι τέλεια που θα ήταν αν μπορούσες το ίδιο πράγμα να εφαρμόσεις και στην δική σου ζωή. Να μπορούσες να δεις σαν τρίτος την κατάσταση, να την κρίνεις αντικειμενικά και χωρίς τα περαιτέρω (συναισθηματισμούς κτλ), να συμβουλέψεις τον εαυτό σου και να τηρήσεις αυτό που θα πεις!
Δεν είναι και τόσο δύσκολο να το κάνεις! Αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορείς!
Ίσως να θεωρούμε ότι τα δικά μας προβλήματα είναι πιο σύνθετα από των άλλων. Πιστεύουμε ότι χρειάζονται υπερανάλυση για να τα κατανοήσουμε και χρόνο για να δούμε πως θα εξελιχτούν έτσι ώστε να μην πάρουμε λάθος αποφάσεις!
Δεν έχει σημασία αν έχουμε λύσει παρόμοια προβλήματα φίλων μας στο παρελθόν. Δεν μας θυμίζουν τίποτα.
Όσο και αν προσπαθήσουμε, όσο απεγνωσμένα και να θέλουμε να ακολουθήσουμε τη δική μας συμβουλή είναι απίθανο να το πετύχουμε!
Διότι μπλέκονται τα συναισθήματα! Λογική Vs συναίσθημα! Και σε αυτή τη κόντρα υπερνικά το συναίσθημα. Ενώ στα προβλήματα των άλλων δεν έχουμε λόγο να το δούμε συναισθηματικά γι' αυτό και η λύση είναι λογική!
Είναι πολλά στη μέση ~> Αισθήματα, σκέψεις, αναμνήσεις που μπλοκάρουν την αντίληψη και τις αποφάσεις σου!
Συμπέρασμα: Συμβουλή είναι αυτό που ζητάμε όταν ξέραμε ήδη την απάντηση, αλλά ευχόμαστε να μην την ξέραμε.Και είναι εύκολο να την δίνεις...όχι όμως και να τη τηρείς!
Και κάτι επίκαιρο για να μην ξεχνιόμαστε ~> Γιατί έχω επιλέξει να κάνω μόκο 4 ημέρες πριν το δημοψήφισμα!