Είναι το καλοκαίρι του "όχι". Όχι στο δημοψήφισμα, όχι σε αναλήψεις άνω των 60€, όχι στις ακριβές διακοπές. Αλλά όχι και στις σχέσεις; Ε ναι.
Κάποιοι κακόβουλοι θα πουν ότι μας επηρέασε το 61% της 5ης Ιουλίου, το οποίο έφερε μια ευρύτερη "επανάσταση". Πόσο αλήθεια μπορεί να είναι αυτό; Πολύ. Και ο λόγος είναι απλός.
Έφτασες στο σημείο πριν τα χάσεις όλα. Ακόμα διακυβεύεται το μέλλον σου, αν θα έχεις δουλειά, λεφτά και σπίτι από Σεπτέμβρη. Είχες ωστόσο τη σχεσούλα σου, περνούσες συμπαθητικά, πηγαίνατε για κανά μπανάκι, κανά φαγητό, κανά ποτάκι στο τσακίρ κέφι, λέγατε τα νέα σας (τα οποία τελευταία περιορίζονταν στα επαγγελματικά και οικονομικά), κάνατε και λίγο κακό (συνήθως) sex που και που, κοιμόσασταν και αγκαλιά. Η ζωή κυλούσε αργά αλλά σταθερά.
Και μια μέρα γυρνάει και σου λέει (ή γυρνάς και του λες εσύ, σημασία δεν έχει) "δεν μπορώ άλλο". Τι έγινε έτσι ξαφνικά;
Αυτό που έγινε είναι ότι όταν πρέπει να συμβιβάζεσαι, να λες οκ και να σκύβεις το κεφάλι, να αναλώνεσαι σε κάτι που ξέρεις ότι δεν θα αλλάξει (κάνε εδώ και μια κοινωνική αναγωγή), κάποια στιγμή μπουχτίζεις. Πόσο μάλλον το καλοκαίρι του 2015.
Δεν ξέρεις λοιπόν αν θα έχεις δουλειά, λεφτά και σπίτι από Σεπτέμβρη, αλλά ξέρεις ότι θες λίγη "ωραία ένταση" στη ζωή σου (οξύμωρο; Ναι, σαν τον έρωτα). Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι αυτό το καλοκαίρι, ήταν η τέλεια εποχή για ωραία ξεκαθαρίσματα. Γιατί αν πουθενά αλλού δεν έχεις την επιλογή να μη συμβιβάζεσαι, πολύ καλώς έχεις αυτή την επιλογή στην προσωπική σου ζωή.
Γιατί η ένταση που ήθελες στους υπόλοιπους τομείς της ζωής σου, μόνο ένταση δεν είναι. Άρα ποιος ο λόγος να είσαι με έναν άνθρωπο επειδή συνήθισες; Που είναι η χαμένη σου τρέλα; Ξέρω. Στην κάλπη. Καλύτερα. Γιατί τώρα θα βρεις την ένταση για την οποία συζητάμε. Αυτόν τον "εξαίσιο ίλιγγο" που έλεγε κι ο ποιητής.
Μένει ένας μήνας καλοκαιριού να ερωτευτείς, να ξενυχτήσεις, να πνίξεις τον πόνο σου σε ένα δροσερό mohito, να χαζέψεις ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα, να γνωρίσεις νέους ανθρώπους, να γελάσεις με την ψυχή σου. Και οφείλεις στον εαυτό σου να τα κάνεις όλα αυτά.
Κι από Σεπτέμβρη; Τότε μπορείς να επιστρέψεις στην καλοστημένη ζωούλα σου (αν θα είναι ακόμα καλοστημένη) και στην δρομολογημένη σχεσούλα σου. Καλύτερα όμως μην το κάνεις. Μάθε κάτι από αυτό το καλοκαίρι.
Κάπου διάβαζα ότι παλιά, όταν χαλούσε κάτι σε μια σχέση, το έφτιαχναν. Δεν το πετούσαν. Όταν θα βρεις τον άνθρωπο αυτόν που θα "επισκευάζετε" παρέα, θα το καταλάβεις. Και τότε θα είσαι ο πιο ευτυχισμένος Bob Μάστορας που όλο θα μαστορεύει.
Μέχρι τότε όμως, revolución, που θα έλεγε κι ο Manu, χωρισμένε μου σύντροφε! Revolución.
(Kι αυτό αφιερωμένο στον επόμενο μεγάλο έρωτα):
Κι αν προς το παρόν είσαι σε έξαλλο mood (όπως υποπτεύομαι), δες εδώ τι πρέπει να κάνεις για να απογειώσεις το κρεβάτι σου. Όχι το έπιπλο. Το άλλο.