Όταν ήμασταν πιτσιρίκια μετρούσε μόνο το παιχνίδι. Περιμέναμε πως και πώς να πέσει η ζέστη, να βγούμε κατά τις έξι στο δρόμο και να παίξουμε για ένα τετράωρο γεμάτο με τα παιδιά της γειτονιάς. Τα παιχνίδια ήταν συγκεκριμένα και έχουν μείνει αναλλοίωτα στη μνήμη.
Κουτσό
Με κιμωλία που είχαμε «κλέψει» από το σχολείο, ζωγραφίζαμε το πεζοδρόμιο, μέχρι το 10. Και δώσε του κουτσό, μέχρι να εξαντληθούμε στο πέρα- δώθε.
Αγαλματάκια ακούνητα
Μέρα η νύχτα; Κι άντε να κρατηθεί η καρδιά σου, μην ξεσπάσεις σε γέλια την ώρα που σε ελέγχει αυτός που τα φυλάει.
Μήλα
Μια μπάλα, μεγάλη παρέα και προσπάθεια να πιάσεις το «μήλο» ή να το αποφύγεις για να μην «καείς».
Κόκκινο φως
Ένα, δύο , τρία, κόκκινο φως. Και ακίνητοι στη θέση μας.
Λάστιχο
Και τα κόλπα παίρνουν φωτιά. Πήδημα, μέσα- έξω, δεξιά - αριστερά, πέρα- δώθε, κι όλο ανέβαινε το λάστιχο και δώσε του πιο ψηλά για να τα καταφέρεις.
Μπουγέλο
Με τις νερόμπομπες και λούτσα στο σπίτι.
Κρυφτό
«Θα μετρήσω ως το 16 κι όποιος βγει θα τα φυλάξει. 1,2,3,4…16. Φτου και βγαίνω». Άντε να ανακαλύψεις που έχει κρυφτεί όλη η κομπανία, χωρίς να πει ο τελευταίος «φτου ξελεφτερία».
Κυνηγητό
Χωρισμένοι σε ομάδες και τρέξιμο και τούμπες και μελανιές για να πιάσεις τον αντίπαλο και να φτάσεις πρώτος στο σημείο εκκίνησης.
Σχοινάκι
Ποιος θα αντέξει να κάνει περισσότερο; Και χιαστί;
Χούλα - χουπ
Αυτό που σου πήρε από το πανηγύρι ο παππούς σου.
Δες εδώ με τι παίζαμε εμείς τα κοριτσάκια 20 χρόνια πριν (θα σου κυλίσει ένα δάκρυ).