Καλοκαίρι σημαίνει ήλιος, θάλασσα, ζέστη, μπάνια και διασκέδαση. Αλλά αυτά τα ξέρεις ήδη και τα έχουμε ξαναπεί κιόλας. Το καλοκαίρι είναι ακόμα, μουσικές, είναι μυρωδιές, είναι γεύσεις.
Συγκεντρωμένες όλες ή όσες μπορέσαμε να θυμηθούμε ένα απόγευμα μιας ζεστής Πέμπτης, που μείναμε στο γραφείο ως αργά, η Νάνσυ, η Γιάννα κι εγώ. Γιατί τώρα που διαβάζεις εσύ αυτό το κείμενο, εγώ όλα τα παρακάτω τα βλέπω, τα γεύομαι, τα μυρίζω, τα ακούω.
Το Cornetto "Καρδιά από κρέμα"
Ακόμα θυμάμαι τη διαφήμιση, θυμάμαι να σκίζω το χαρτάκι περιμετρικά, να βγάζω το χαρτόνι από πάνω και να γεύομαι την "καρδιά από κρέμα", με το φυστικάκι (ή αμυγδαλάκι ή μήπως κάτι άλλο) πάνω - πάνω και την κρούστα σοκολάτας. Έτος κυκλοφορίας 1982, άρα το θυμάσαι κι εσύ όπως και να 'χει.
Το Φιδάκι
Η μυρωδιά που θυμίζει αυλή στο χωριό και καρπαζιές στα πόδια και τα χέρια σου για να σκοτώσεις τα ενοχλητικά κουνούπια που σου χαλάνε τις φοβιστικές ιστορίες.
Koop - Koop Island Blues
Πάτα play. Καλοκαίρι βράδυ στο μπαλκόνι σου. Ή σε κάποιο beach bar. Ή στο walkman σου κάτω από την ομπρέλα στα Κανατάδικα (ή όπου αλλού πήγαινες).
Τα Άρλεκιν
Παραδέξου το. Έχεις διαβάσει έστω και ένα στην ξαπλώστρα, κρυμμένο πίσω από το Down Town με εξώφυλλο την Βάνα Μπάρμπα.
Το Ρετιρέ
Πόσες φορές ακόμα θα δεις την Έλντα Πανοπούλου και τα παλιά αθηναϊκά ταξί, ακούγοντας την χαρακτηριστική, μουσική έναρξη της σειράς που στοίχειωσε τα παιδικά, εφηβικά, μετεφηβικά και ενήλικά σου χρόνια;
Η πορτοκαλάδα χωρίς ανθρακικό
Στην οικογενειακή ταβέρνα με την πλαστική καρέκλα. Εκεί που παρήγγελνε η μαμά σου για σένα (κλασικά και πάντα) μπριζολίτσα με πατατούλες τηγανιτές.
Η Ζωρζ Σαρρή
Και το βιβλίο της "Ο Θησαυρός της Βαγίας". Καλοκαίρι στο καλοκαίρι.
Η υγρασία του καραβιού
Μαζί με την μυρωδιά του λιμανιού. Πάντα η ίδια, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Oι βουτιές από τις εξέδρες
Ή ό,τι άλλο προσφερόταν για φόρα και μπόμπα μέσα στο νερό. Αυτή η αίσθηση ότι για λίγο είσαι στον αέρα.
Το καλαμπόκι
Το επισφραγίζω ως το πιο καλοκαιρινό σημάδι του καλοκαιριού. Υπερθετικός βαθμός γιατί του αξίζει. Η μυρωδιά του, η γεύση του και τα μαυράκια που αφήνει στα δόντια (εμείς στο χωριό μου το λέγαμε βότσι).
Ένα άλλο (πάλι) καυτό απόγευμα, θυμηθήκαμε τα τραγούδια που δεν θέλουμε να ξανακούσουμε ποτέ στην παραλία με κιθάρες. Δες εδώ ποια απαγορεύσαμε δια ροπάλου.