Αναμφίβολα οι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας είναι φρενήρεις και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε περιορίσει την φαντασία μας και να έχουμε εγκλωβιστεί σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να αγνοούμε το πόσο παράξενος είναι αυτός ο κόσμος τελικά που ζούμε! Γι΄αυτό και διάφορα μεταφυσικά θέματα δεν έχουν βρει τη λύση τους διότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε ως αληθινά κάποια πράγματα που ξεπερνούν τη φαντασία μας. Ίσως είναι ο φόβος για το τι πρόκειται να ανακαλύψουμε ή απλά η τάση μας να ελέγχουμε τα πάντα γι΄αυτό και έχουμε οριοθετήσει αυτόν τον κόσμο με διάφορες ερμηνείες και μηχανισμούς.
Ας ξεφύγουμε για λίγο από την κοινή λογική και ας κάνουμε ένα μεταφυσικό διάλειμμα.
Αδιαμφισβήτητα όλες οι θρησκείες έχουν ένα κοινό μεταξύ τους. Θεωρούν ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο. Αυτός άλλωστε είναι και ο μεγαλύτερος φόβος της ανθρωπότητας. Τι γίνεται όταν πεθαίνουμε; Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει μια και μόνο απάντηση, η οποία θα είναι εξακριβωμένη και αδιαμφισβήτητη. Τα σενάρια είναι πολλά. Υπάρχουν τόσες μαρτυρίες από ανθρώπους που έχουν ζήσει επιθανάτιες εμπειρίες και εξηγούν τι έζησαν, υπάρχουν τόσες επιστημονικές αναλύσεις που αν κάτσεις και το ψάξεις σίγουρα δεν θα καταλήξεις κάπου. Και αυτό συμβαίνει γιατί η έννοια του θανάτου είναι αμετάκλητη.
Τι είναι επιθανάτια εμπειρία; Με μια απλή εξήγηση θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια απόδειξη πως υπάρχει ζωή μετά το θάνατο. Φυσικά αυτό το συμπέρασμα είναι αμφιλεγόμενο διότι από τους επιστήμονες εξηγείται σαν μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο εγκέφαλος. Ωστόσο όμως μοιάζουν με αληθινές εμπειρίες.
Τι βιώνει κανείς στην επιθανάτια εμπειρία; Η αίσθηση που σου αφήνει αυτή η εμπειρία είναι ότι περνάς στην άλλη πλευρά. Νιώθεις μια απερίγραπτη ηρεμία, γαλήνη και ευτυχία. Σε αυτή τη φάση ο άνθρωπος δεν νιώθει κανέναν πόνο και αισθάνεται να βγαίνει από το σώμα του και να αιωρείται πάνω από αυτό. Αντιλαμβάνεται τα πάντα μέσα στο χώρο και νιώθει σαν κάτι να τον τραβάει προς άλλη κατεύθυνση κάτι σαν τούνελ. Κυριαρχεί το αίσθημα της μοναξιάς αλλά τα πάντα γύρω του είναι ειρηνικά. Έχει συνείδηση των σκέψεων του και νιώθει γύρω του μια παρουσία που είτε είναι απλά "δίπλα του", είτε του μιλάει. Δεν έχει συνείδηση του χρόνου αλλά ούτε και του τόπου. Στις σκέψεις του επικρατεί ένα δίλημμα: να μείνει ή να φύγει; Εν τέλει αυτό που τον γυρνάει πίσω είναι οι έντονες σκέψεις των δικών του ανθρώπων και το γεγονός ότι δεν έχει έρθει η ώρα του. Ωστόσο όμως γιατί εφόσον δεν έχει έρθει η ώρα κάποιου, βιώνει μια τέτοια εμπειρία; Τι νόημα έχει; Για να διαπιστώσει πως υπάρχει ζωή μετά το θάνατο; Και αν ναι γιατί αυτή την εμπειρία δεν μπορεί να την βιώσει ο καθένας μας, έτσι ώστε να έχουμε όλοι την ίδια αντίληψη και να καθησυχαστούμε;
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αποτυπωμένα σε μεταφυσικά βιβλία, σε εκκλησιαστικά δοκίμια, σε διηγήματα που αναφέρουν επιθανάτιες εμπειρίες που βίωσαν κάποιοι άνθρωποι και εξηγούν πως αυτή η εμπειρία τους έκανε "γυρνώντας" πάλι πίσω να αλλάξουν ζωή και συνήθειες, θεωρώντας πως όλο αυτό είχε θετικό αντίκτυπο στη ζωή τους.
Τελικά όλα αυτά είναι μια κοινή φανταστική διήγηση κάποιων που την βίωσαν ή μια απόμακρη πραγματικότητα που δεν θέλουμε να πιστέψουμε; Και αν είναι μια γνώση που πρέπει να αποκτήσουμε, για να διαμορφώσουμε μια "πλήρη" εξήγηση-εικόνα για τον θάνατο γιατί να την αφήσουμε να πάει χαμένη;(!)
Έχεις πάθει ποτέ deja vu; Yπάρχει κάποια λογική εξήγηση για την αίσθηση "Aυτή τη σκηνή την έχω ξαναζήσει";