Το βιολογικό μου ρολόι κοιμάται. Ξεκάθαρα. Είμαι 30-10+9 χρονών. Που σημαίνει πως αν ακολουθούσα την πορεία της μαμάς μου-της μαμάς σου κ.τ.λ. θα έπρεπε να είχα (ήδη) ένα παιδί 8 χρονών. Όμως αντί αυτού κάνω ακόμα εξαλλοσύνες με τις φίλες μου, βγαίνω full, είμαι κυκλοθυμική (μπορεί να κάτσω μέσα και Σάββατο-και τι έγινε), διανύω μια δεύτερη εφηβεία-επανάσταση, μένω ακόμα με γονείς και αδελφή (βέβαια σε άλλο όροφο-άλλη πόρτα-ανεξάρτητη), πληρώνουν οι γονείς μου ακόμα τους λογαριασμούς (ΔΕΗ,ΟΤΕ-τι είναι αυτά;), μου βάζει ο μπαμπάς μου φαγητό για τη δουλειά... Αλλά κατά τα άλλα είμαι ανεξάρτητη και cool τυπάκι!
"Φτηνή" δικαιολογία: Έχουν αλλάξει οι εποχές! (Η φωνή της λογικής με επιβεβαιώνει.)
Παρεμβολή (απαραίτητη):
Κάθομαι και σκέφτομαι πως θα ήμουν, αν ήταν αλλιώς τα πράγματα. Αν η εποχή μας ήταν σαν και αυτή των γονιών μας.
Φλας-μπακ (η κατάσταση του τώρα πως θα ήταν στο παρελθόν;): Θα έπρεπε να είχα σύντροφο, να μέναμε μαζί και μη σου πω να είχαμε ήδη ένα παιδί και να πηγαίναμε τώρα και για το δεύτερο. (Οοps! Μια πίεση την ένιωσα.)
Η αλήθεια είναι όμως πως αν η οικονομική κατάσταση αυτής της εποχής (2016) ήταν η ίδια με αυτής των γονιών μας, ίσως το παραπάνω σενάριο να είχε γίνει πραγματικότητα. Και αυτό με προβληματίζει ακόμα περισσότερο.
Και ο προβληματισμός είναι ο εξής: Aυτό τι σημαίνει ότι αλλάξαμε την κανονική ροή της ζωής μας και γίναμε ανεξάρτητοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα επειδή το θέλαμε ή επειδή αναγκαστήκαμε λόγω οικονομικών συνθηκών της εποχής;(!)
Ωστόσο όμως δεν θα βαρύνω άλλο την κατάσταση και θα επανέλθω αμέσως με ομαλή προσγείωση στην πραγματικότητα που ναι μεν μου αρέσει (προς το παρόν) αλλά θα ήθελα να αλλάξει (μελλοντικά) κάποια στιγμή. Σε όλα τα επίπεδα.
Αλλά ας αντιδράσω πάλι κυκλοθυμικά (του πάει τώρα).
Επιστροφή στο θέμα
Πράγματα που προτιμώ να κάνω Vs Από το να αποκτήσω παιδί (προς το παρόν)
-Να γυρνάω από δουλειά και να μην έχω καμία έννοια. (Σκέψεις ~> Μόνο να πάω yoga, να φάω, να ντυθώ, να βγω ή να πέσω για ύπνο ή το οτιδήποτε άλλο.)
-Να ψωνίζω non stop. Και γιατί όχι, να ξεμείνω κιόλας!
-Να κανονίζω διήμερες, μονοήμερες εξορμήσεις του αυθορμήτου.
-Να κοιμάμαι χωρίς άγχος. Plus: Να ξυπνάω ότι ώρα θέλω χωρίς άγχος.
-Να μην πρέπει να μαγειρέψω και να μπορώ να παραγγείλω όποτε θέλω, ότι θέλω. Ή ακόμα καλύτερο ~> Να μου μαγειρεύουν οι γονείς μου!
-Να αφιερωθώ στην δουλειά.
-Να δοκιμάζω νέα σπορ. (Με την φαντασία μου!)
-Να έχω διλλήματα τύπου: Ποιο από τα τρια ζευγάρια ταιριάζουν με το outfit που επέλεξα;
-Να παρα-είμαι αυθόρμητη!
-Να κανονίζω ότι μου έρθει στο μυαλό και να μην σκέφτομαι επιπτώσεις. Και αν υπάρξουν επιπτώσεις θα είναι μόνο εις βάρος μου.
-Να πηγαίνω ανέμελη στην παραλία χωρίς να κουβαλάω κουβαδάκια, πετσετάκια, πάνες αλλά μόνο την τσάντα μου με τα απολύτως απαραίτητα (πετσέτα, αντηλιακό, λάδι, βιβλίο, κινητό, καπέλο κ.τ.λ.)
-Να πηγαίνω για καφέ και να τον απολαμβάνω με την ησυχία μου, χωρίς να πρέπει να κυνηγάω ένα μωρό γύρω γύρω.
-Να μην έχω στο μυαλό μου τα εξής:
Έφαγε;
Γιατί δεν κοιμάται;
Γιατί γκρινιάζει;
Τι θέλει;
Είναι λυπημένο;
Θα του κάνουν bullying στο σχολείο;
Θα κάνει φίλους;
- Nα ψάχνω καταστάσεις που να μου προσφέρουν suspence!
- Τικ και στα τέσσερα!
-Να είμαι cool που το ψυγείο μου είναι άδειο!
Ηappiness fix: Τι μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση; Το άρθρο που θα διαβάσεις τα βλέπει σουρεαλιστικά!