Εσύ κάθεσαι σαν μια σωστή κυρία στην ευνοϊκή θέση του συνοδηγού. Με το καφεδάκι σου στο θερμό, χαλαρή, χαζεύεις στο κινητό και είσαι μέσα στην τρελή χαρά που μόλις ξεκίνησε το ταξίδι. Από την άλλη, ο οδηγός κατσουφιασμένος αλλά όχι κακόκεφος, είναι ετοιμοπόλεμος και (σχεδόν) πάντα προσεκτικός ώστε να φτάσετε σώοι και αβλαβείς στον προορισμό σας. Για να γίνει όμως αυτό, δεν πρέπει (όταν με το καλό ξεκολλήσεις τα μάτια σου από το κινητό) να κάνεις τα ακόλουθα.
Να πατάς υποθετικά φρένα
Δεν έχετε αυτοκίνητο σχολής οδηγών. Από πότε νομίζεις ότι το golf-άκι σας απέκτησε πεντάλ και στην δική σου πλευρά; Είτε πατήσεις το πόδι στον αέρα, είτε όχι, τίποτα δεν θα αλλάξει. Αν δε, το κάνεις πάνω από πέντε φορές, συνοδευόμενο από το γνωστό πλέον, μακρόσυρτο, τρομαγμένο «ιιιι», το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να εκνευρίσεις τον κύριο (ή την κυρία) εξ αριστερών σου.
Να κάνεις υποδείξεις επί της διαδρομής
Εκτός κι αν σου έχει ζητηθεί. Αλλά αν πηγαίνετε στο ίδιο χωριό που πάτε τα τελευταία δέκα χρόνια, καλύτερα σταμάτα τα «στην επόμενη ταμπέλα δεξιά», «μέτρα τρία εκκλησάκια και στρίψε αριστερά», «νομίζω πέρασες την έξοδο που βγαίναμε» και άλλα τέτοια. Μην είσαι control freak και στην εκδρομή. Θα τα ακούσεις και δεν θα φταίει.
Να κάνεις ερωτήσεις για την οδική συμπεριφορά των άλλων οδηγών
«Ωχ ωχ τι κάνει αυτός;» ή «Κοίτα αυτόν με το κόκκινο το γρήγορο. Πως πάει έτσι;» ή ακόμα χειρότερα «Πολύ δεν τρέχει αυτός με την νταλίκα; Μην τον περάσεις». Δεν υπάρχει απάντηση σε όλα αυτά τα ρητορικά ερωτήματα που σε ταράζουν ή σε φοβίζουν. Πόσες ερωτήσεις μπορείς να κάνεις σε λίγες ώρες που βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση; Καλύτερα ξανασχολήσου με το κινητό σου. Ξέχασα! Ζαλίζεσαι.
Να λες τόσα «μην»
«Μην τρέχεις», «μην προσπεράσεις», «μην πας τόσο δεξιά», «μην στρίψεις εδώ», «μην σταματήσεις εκεί», «μην πίνεις την ώρα που οδηγείς», «μην ψάχνεις για ψιλά», «μην δυναμώνεις τη μουσική», «μην ανοίγεις το παράθυρο», «μην φρενάρεις έτσι», «μην βάλεις εδώ βενζίνη». Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο. ΜΗΝ είσαι τέτοια. Ας οδηγούσες εσύ.
Να βρίζεις τα υπόλοιπα αυτοκίνητα
Όχι, όχι, όχι. Αυτή είναι αποκλειστικά δουλειά του οδηγού. Να βρίσει και να μουντζώσει όποιον θέλει. Καλό θα ήταν κανέναν, αλλά ας μην γελιόμαστε. Στην Ελλάδα ζούμε. Αυτό λοιπόν που κατεβάζεις το παράθυρο και αρχίζεις τον εξάψαλμο, απλώς δεν είναι της δικαιοδοσίας σου. Κάνε το λίγο εικόνα (το έχεις δει άλλωστε πολλές φορές): ο οδηγός ρίχνει ένα άγριο μεν, φευγαλέο δε, βλέμμα στο «αντίπαλο δέος» και ο συνοδηγός δίπλα, κοπανιέται. Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Η εικόνα κλωτσάει.
Να λες την λέξη «πρόσεχε» τόσες φορές
Είναι το αγαπημένο σου ρήμα προφανώς, αλλά σταμάτα να κάνεις ό,τι δεν σου αρέσει να σου κάνουν. Αφού προσέχει γιατί να το πεις; Κι αφού ξέρεις ότι αν το πεις θα έχει ως επίπτωση να μην προσέχει, αφού προτεραιότητα του θα είναι να σε αγριοκοιτάξει. Και αν σε αγριοκοιτάξει, δεν θα κοιτάει τον δρόμο κι αν δεν κοιτάει τον δρόμο, δεν θα προσέχει όντως. Κατάλαβες;
Να κοιμάσαι
Αυτό το τελευταίο είναι αμφιλεγόμενο. Γιατί αν όντως κάνεις όλα τα παραπάνω, μην το λάβεις υπ’ όψιν σου. Αν πάλι είσαι cool άνθρωπος, είναι λίγο γαϊδουριά να μην νιώθει την παρέα σου και να σε βλέπει να ροχαλίζεις με ανοιχτό το στόμα. Οπότε σφηνάκι espresso και καθάρισες.