Δε θέλει τρόπο, θέλει κόπο. Όπως έχουμε μάθει να ζούμε και να αντιδρούμε, είναι δύσκολο να βάλουμε στην άκρη την Miss Piggy που κρύβουμε πίσω απ’ το χαμογελαστό και γλυκό προσωπάκι μας. Η ευγένεια και η καλοσύνη δε μαθαίνονται αλλά σίγουρα «δουλεύονται». Στις επόμενες αράδες, προτείνονται τέσσερις απλοί τρόποι για να γίνει η αρχή.
(Η σειρά είναι τυχαία)
Άκου το διπλανό σου
Κανείς δεν ακούει κανέναν. Αρκεί να κάτσεις άνετα στην καρέκλα σου και να παρακολουθήσεις την παρέα σου να μιλάει. Μην ταραχτείς αν κανείς δε ρωτάει κάτι παραπάνω όταν ο διπλανός του τελειώνει την πρότασή του. Είναι γιατί απλώς περίμενε μέχρι να φτάσει η σειρά του και να πει τα δικά του.
Να είσαι ευγενικός με όσους «δε χρειάζεται»
Δεν παίρνουμε ως δεδομένο ότι οφείλουμε την ευγένεια μας σε όποιον κι αν έχουμε απέναντί μας, γιατί αυτό έχει σίγουρα χαθεί. Δοκίμασε λοιπόν να είσαι εξίσου ευγενικός με το κατά τα άλλα, ενοχλητικό παιδί που σου καθαρίζει τα τζάμια στο φανάρι ή με τη σερβιτόρα που καθυστέρησε τον καφέ σου.
Δώσε τον ένα σου χιτώνα
Αν έχεις δύο, δώσε τον έναν, έλεγε η δασκάλα σου στο μάθημα των θρησκευτικών. Να μου πεις πέρασαν χρόνια έκτοτε, αλλά καλό θα ήταν όπως θυμάσαι την πρώτη τούμπα σου με το ποδήλατο, να θυμάσαι και άλλα σημαντικά πράγματα της παιδικής σου ηλικίας. Ειδικά σήμερα, που ο διπλανός σου έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ, αυτό τον «χιτώνα» που εσύ κρατάς με πείσμα στην ντουλάπα σου από το 1996.
Αγάπα όντως όσους λες ότι αγαπάς
Δεν αρκεί να μοιράζεις τις λέξεις σου από εδώ και από εκεί. Η αγάπη θέλει εκτός από λόγια, και θυσίες και στήριξη. Love is not any easy story.
Μη χάνεις άλλο χρόνο. Ξεκίνα με τα παραπάνω, μετά την τελεία μου.
Photo by Volkan Olmez on Unsplash