Η καθημερινότητά σου είναι οι άνθρωποι που την απαρτίζουν. Καλώς ή κακώς (καλώς αν με ρωτάς) σχετίζεσαι και αλληλεπιδράς με ανθρώπους. Άλλους τους έχεις επιλέξει, άλλοι σε έχουν επιλέξει, άλλοι απλώς σου έτυχαν. Τι γίνεται με όσους από αυτούς σου κάνουν τη μέρα σου μαύρη; Η λύση είναι μία: αποφυγή. Αποφυγή δε σημαίνει απαραίτητα φυγή, σημαίνει να μάθεις να χειρίζεσαι την κάθε σχέση προς όφελός σου, βάζοντας τα πολύτιμα όριά σου.
Κεφάλαιο «Ο τοξικός σύντροφος»
Η σχέση μας θέλουμε να είναι το στήριγμα μας, το καταφύγιο στα δύσκολα, το λούνα πάρκ μας στα εύκολα. Αν έχεις δίπλα σου το ακριβώς αντίθετο από αυτό, μια σχέση δηλαδή που σε γεμίζει ανασφάλειες, που ζητά περισσότερα από όσα μπορείς να δώσει, που παίρνεις πίσω πολύ λιγότερα από όσα τελικά δίνεις, που σε αναλώνει και σε αναστατώνει, τότε βάλε τα όρια σου. Τα όρια μπαίνουν με συζήτηση και απαιτούν πολύ προσπάθεια. Απαιτούν επίσης επικοινωνία και διάθεση για να λυθεί το πρόβλημα. Αν κάτι από τα παραπάνω δεν μπορεί να συμβεί, ίσως πλησιάζει η ώρα να αποσυρθείς. Άλλωστε κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή.
Κεφάλαιο «Η τοξική οικογένεια»
Έστω ότι ανήκεις σε μια κλασική, ελληνική οικογένεια. Ο πατέρας και η μητέρα σου προσπάθησαν να σε πείσουν για τους φίλους που θα ήταν καλό να έχεις δίπλα σου, για τον σύντροφο που σου ταιριάζει, για τη δουλειά που σου αξίζει, για το σπίτι που θα μείνεις, για το χρόνο που περνάει χωρίς να έχεις κάνει παιδιά. Πότε θα ζήσεις επιτέλους το όνειρό τους; Ποτέ, είναι η απάντηση. Σταμάτα να νιώθεις λίγη, γιατί δεν θες να είσαι αυτό που επέλεξαν για σένα. Σε τούτο το μάταιο κόσμο, θα έπρεπε να προσπαθείς να είσαι απλώς εσύ και όχι αυτό που κάποιοι άλλοι υπολόγισαν ότι θα σου ταίριαζε να είσαι. Η λύση είναι ή να αποκτήσεις ανοσία ή να βάλεις ένα τέλος στις δίχως όριο «συμβουλές αγάπης».
Κεφάλαιο «Οι τοξικοί φίλοι»
Αυτό συμβαίνει συνήθως με τους παιδικούς μας. Σας ένωσαν το κρυφτό, οι Barbies και τα αγαλματάκια ακούνητα. Στη συνέχεια σας κράτησαν οι εφηβικοί έρωτες και οι ανέμελες διακοπές. Και μετά μεγαλώσατε και σας έδεναν απλώς οι αναμνήσεις. Δεν επικοινωνείτε πια το ίδιο, σχεδόν αλληλοκριτικάρεστε και εν τέλει δεν καταλαβαίνεστε. Τους φίλους δεν τους κληρονομούμε. Τους φίλους τους επιλέγουμε. Κι αν κάποια επιλογή μας πια δε μας ταιριάζει, δεν έγινε και κάτι. Οι άνθρωποι αλλάζουν και μαζί τους και οι σχέσεις. Δε σημαίνει ότι αν την κολλητή που είχες στο λύκειο, τη βλέπεις σπανιότερα, κάνεις κάτι κακό. Ίσως μάλιστα δίνεις και λίγο χώρο και χρόνο στη σχέση σας να επαναπροσδιοριστεί. Αν χαθεί, ίσως και να μην άξιζε τελικά τον τόσο κόπο και προβληματισμό.
Κεφάλαιο «Οι τοξικοί συνάδελφοι»
Αυτό το κεφάλαιο θα είναι σύντομο και περιεκτικό. Είναι πολύ ψυχοφθόρο να μπαίνεις σε ένα γραφείο με ανθρώπους μίζερους, ακοινώνητους, ανταγωνιστικούς. Ωστόσο. Δεν πας στη δουλειά σου για να αλλάξεις τον κόσμο. Δες το απλώς σαν μια κακή οκτάωρη συναναστροφή και προχώρα. Ασχολήσου με όσους πραγματικά σε ενδιαφέρουν, αφού θα έχεις περάσει την πόρτα της εξόδου.