Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία πύρινη λαίλαπα. Όχι λάθος. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν κάποιες κούκλες κρεμασμένες σε ένα δάσος στο Μεξικό. Ή μάλλον όχι. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο λήσταρχος Νταβέλης σε μια σπηλιά της Πεντέλης. Μοιάζουν με creepy παραμύθια από αυτά που μας έλεγαν όταν ήμασταν παιδιά για να κοιμόμαστε στην ώρα μας. Κι όμως είναι αλήθεια. Ό,τι ακολουθεί παρακάτω είναι πέρα για πέρα υπαρκτό. Για τις δε φήμες πίσω από το κάθε μέρος, καλύτερα να υποκριθούμε πως δεν τις πιστεύουμε.
«Το Νησί με τις Κούκλες» στο Μεξικό
Πριν από περίπου πενήντα χρόνια ένα κορίτσι πνίγηκε σε κάποιο ποτάμι και το σώμα του ξεβράστηκε σε ένα ακατοίκητο νησί, στο Μεξικό. Οι φήμες λένε ότι κάποτε ζούσε σε αυτό το νησί, ένας ερημίτης ονόματι Don Julián Santana Barrera, ο οποίος ψαρεύοντας μία ημέρα στο ποτάμι έπιασε με τα δίχτυα του μία κούκλα, στο σημείο ακριβώς που είχε βρεθεί το παιδί.
Το θεώρησε σημάδι και προκειμένου να ησυχάσει η ψυχή του νεκρού κοριτσιού αλλά και να προστατευθεί ο ίδιος από τα «δαιμόνια», αποφάσισε να γεμίσει το νησί με κούκλες. Οι περισσότερες όταν τοποθετήθηκαν ήταν καινούριες αλλά με τον καιρό και τον αέρα πήραν τη σημερινή τρομακτική μορφή τους.
Παρ’ ότι ο Barrera είχε δική του οικογένεια, αποφάσισε να αφιερωθεί στις κούκλες του για τα επόμενα 50 χρόνια. Το 2001 βρέθηκε νεκρός στο ίδιο σημείο που είχε βρεθεί και το άτυχο κοριτσάκι.
«Οι Κατακόμβες του Παρισιού» στη Γαλλία
Αν αντέχεις το θέαμα μπορείς να τις επισκεφθείς. Είναι πλέον ανοιχτές στο κοινό και αποτελούν ένα από τα must-see αξιοθέατα της πόλης. Επαναλαμβάνουμε αν αντέχεις να κινείσαι ανάμεσα σε νεκροκεφαλές και οστά ανθρώπων που κάποτε υπήρξαν. Ποια είναι η ιστορία όμως πίσω από τα «θανατηφόρα» υπόγεια τούνελ;
Τον 12ο αιώνα, το Παρίσι παρουσίασε υπερπληθυσμό και σε συνδυασμό με τις μεγάλες ασθένειες που ξέσπασαν στην γαλλική πρωτεύουσα, ο αριθμός των νεκρών αυξήθηκε δραματικά. Οπότε καλύτερη λύση έμοιαζε οι νεκροί να τοποθετηθούν πολλά μέτρα κάτω από τη γη. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι κατακόμβες.
Εκεί θα δεις εκατομμύρια ανθρώπινα σώματα (μόνο τα οστά τους φυσικά) στοιβαγμένα σε όλο το υπόγειο τούνελ χιλιομέτρων.
«Μπλοκ 15» στην Ελλάδα (και συγκεκριμένα στο Χαϊδάρι)
To Μπλοκ 15 αποτέλεσε χώρο αυστηρής απομόνωσης και εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 1943.
Οι κρατούμενοι στο «Μπλοκ 15» έβγαιναν στο προαύλιο μόνο την ώρα του περιπάτου, ο οποίος δεν κρατούσε πάνω από είκοσι λεπτά. Στόχος του περιπάτου ήταν να κινηθούν οι κρατούμενοι, να ξεμουδιάσουν και να εκτεθούν για λίγη ώρα στην ευεργετική ακτινοβολία του ήλιου. Σταδιακά οι περίπατοι μειώθηκαν και τελικά καταργήθηκαν οριστικά.
Κάθε Τρίτη, μετά το μεσημεριανό συσσίτιο στο Μπλοκ 15, γίνονταν και ανακρίσεις. Υπολογίζεται ότι από αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης πέρασαν συνολικά πάνω από 21.000 κρατούμενοι και εκτελέστηκαν συνολικά 1.800.
Σήμερα, ο χώρος του κτιρίου, η επιγραφή ”Βλέπε, Άκου , Σώπα”, οι κρίκοι των αλυσίδων και οι σφαίρες στους τοίχους, διηγούνται πολλές ιστορίες που δεν λέγονται…
«Akodessewa Fetish Market» στο Τογκό
Οι περισσότεροι κάτοικοι της Δυτικής Αφρικής ασχολούνται με διάφορα είδη μαγείας. Η συγκεκριμένη αγορά είναι ο «ναός» τους. Σκελετοί, αίμα και κομμένα κεφάλια ζώων, παράξενα βότανα, κέρατα, αντικείμενα βουντού και ό,τι άλλο creepy μπορείς να σκεφτείς, σε μία και μόνο αγορά συγκεντρωμένα.
Εκεί η μυρωδιά είναι περίεργη, τα βλέμματα γύρω σου δεν μοιάζουν «καθαρά», ενώ θα δεις από ανθρώπους απελπισμένους να βρουν το γιατροσόφι που θα τους χαρίσει ένα παιδί, μέχρι ιερείς μαύρης ή λευκής μαγείας.
«Η Σπηλιά του Νταβέλη» στην Ελλάδα (στο βουνό της Πεντέλης)
Οι μύθοι για το συγκεκριμένο σπήλαιο είναι τόσοι πολλοί που ίσως και να γράφαμε βιβλίο. Για δεκαετίες διεξάγονται πειράματα από ερευνητές του είδους. Κάπως έτσι προέκυψε το φαινόμενο του «σταματημένου αυτοκινήτου» που σε συγκεκριμένη πλευρά του βουνού, αντί να πέφτει λόγω της κλίσης, αυτό ανεβαίνει λόγω των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.
Η σπηλιά παλιότερα ονομαζόταν "Σπήλαιο των Αμώμων", δηλαδή των αναμάρτητων, γιατί μόνο αυτοί μπορούσαν να εισέλθουν εκεί. Υπάρχει η φήμη ότι ο λήσταρχος Νταβέλης στα μέσα του περασμένου αιώνα είχε ανακαλύψει υπόγεια περάσματα στη σπηλιά, που οδηγούσαν στην Αθήνα. Οι επιστήμονες αργότερα διαβεβαίωσαν πως δεν βρήκαν καμία στοά που να οδηγεί προς την Αθήνα.
Ωστόσο, η θεωρία της "κούφιας Γης" επιβεβαιώνεται και από το μετρό, που συνέχεια έπεφτε σε κενά κάτω από το έδαφος και σε αρχαιολογικούς χώρους. Και για να ανατριχιάσεις λίγο περισσότερο, στο παρελθόν έχει παρατηρηθεί να υπάρχουν στη σπηλιά ορισμένα περάσματα που οδηγούν στα ενδότερα του βουνού και λίγο αργότερα να είναι σα να μην υπήρξαν ποτέ.
«Ηellingly Hospital» στην Αγγλία
Στο Sussex άνοιξε πριν από περίπου έναν αιώνα ένα άσυλο για ανθρώπους που έπασχαν από σοβαρές ψυχιατρικές ασθένειες. Στον συγκεκριμένο χώρο, για περισσότερα από 90 χρόνια λοβοτομήθηκαν δεκάδες ασθενείς και άλλοι τόσοι υποβλήθηκαν σε θεραπείες ηλεκτροσόκ.
Το ίδρυμα της «ντροπής», όπως πολλοί το χαρακτήρισαν στη συνέχεια, έκλεισε οριστικά το 1994 και έκτοτε παραμένει εγκαταλελειμμένο. Τα δωμάτια του έχουν να διηγηθούν μόνο ιστορίες πόνου και παράνοιας.
Εκατοντάδες φωτογράφοι από όλο τον κόσμο το επισκέπτονται κάθε χρόνο, «νιώθοντας» τον πόνο που υπέστησαν όσοι βρέθηκαν εκεί κατά το παρελθόν.
«Το Αρχοντικό Κοντού» στην Ελλάδα
Στην πόλη του Βόλου και συγκεκριμένα στον περιφερειακό δρόμο Βόλου-Τσαγκαράδας, δεσπόζει το Αρχοντικό Κοντού, το οποίο χτίστηκε πριν από 115 χρόνια.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την πρώτη φορά που κατοικήθηκε το σπίτι, πέθαναν τα περισσότερα μέλη της οικογένειας. Μετά τον ξεκληρισμό, την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου, χρησιμοποιήθηκε για τους σκοπούς των κατακτητών και των συνεργατών τους.
Το 1960 το σπίτι πωλήθηκε σε έναν εργολάβο, ο οποίος επισκευάζοντάς το, δεν σεβάστηκε την αξία του και χρησιμοποίησε υλικά κατώτερης ποιότητας, καταστρέφοντας τις τοιχογραφίες του. Ο ίδιος παραχώρησε μέρος της αυλής για να μεγαλώσει ο επαρχιακός δρόμος Βόλου-Τσαγκαράδας. Τρία χρόνια μετά, αρρώστησε και πέθανε. Το αρχοντικό πωλήθηκε και μεταπωλήθηκε μέχρι την τελική εγκατάλειψή του. Σήμερα θεωρείται το πιο «στοιχειωμένο» σπίτι της χώρας μας.
Φήμες λένε ότι όποιος βρίσκεται μέσα και φωνάξει, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για άδειο χώρο που θα έπρεπε να δημιουργεί αντίλαλο, δεν ακούγεται τίποτα απολύτως στους εξωτερικούς χώρους.
«Παλιό Εβραϊκό Κοιμητήριο στην Τσεχία
Στο Γιόζεφοβ της Πράγας δημιουργήθηκε τον 15ο αιώνα το γοτθικό νεκροταφείο της πόλης. Αρχικά λειτουργούσε ως κήπος αλλά στη συνέχεια μετατράπηκε σε εβραϊκό νεκροταφείο.
Ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που θάφτηκαν εκεί, παραμένει άγνωστος, ωστόσο λέγεται πως όταν "γέμισε" το νεκροταφείο, άρχισαν να κατασκευάζουν τάφους πάνω από τους ήδη υπάρχοντες, και έτσι υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 12.000 τάφοι και πάνω από 200.000 νεκροί εβραίοι.
Σήμερα η εικόνα είναι τουλάχιστον καθηλωτική, βλέποντας χιλιάδες ταφόπλακες ατάκτως τοποθετημένες ανάμεσα στα δέντρα.
