Γιατί τελικά προτιμώ την Εθνική Ελλάδος από το Game of Thrones

Η πρώτη ελληνική αντιφασιστική σειρά.
Γιατί τελικά προτιμώ την Εθνική Ελλάδος από το Game of Thrones



Τις προάλλες ήμουν μπροστά σε μία παράξενη συζήτηση για τις νέες τηλεοπτικές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. «Τι να μας πει ο Καπουτζίδης όταν έχουμε δει Game of Thrones» ήταν το επιχείρημα που πρόβαλλε ένας φίλος για να με πείσει ότι αυτή η σειρά δεν έχει να πει τίποτα παραπάνω σε σχέση με τα αριστουργήματα του εξωτερικού.

Εκείνη όμως τη στιγμή δεν είχα δει τη σειρά και έτσι δεν μπορούσα να του απαντήσω κάτι καλύτερο από το ότι απασχολούνται Έλληνες ηθοποιοί. Θα προσπαθήσω, λοιπόν, στις παρακάτω γραμμές να του εξηγήσω για ποιο λόγο ο Καπουτζίδης με την «Εθνική Ελλάδος» αυτή τη στιγμή επιχειρεί κάτι τελείως καινοτόμο για τα ελληνικά δεδομένα, που δεν μπορεί να προσφέρει ούτε το «True Detective», ούτε το «House of Cards», ούτε καμία άλλη σειρά.  

O Γιώργος Καπουτζίδης, λοιπόν, τοποθέτησε στο σενάριό του έναν ξενοφοβικό πατέρα (Κώστας Αποστολάκης), έναν έφηβο γιο που μπλέκεται σε συμμορία νεοναζί και την Φρόσω (Κωνσταντίνα Μιχαήλ), μία Ελληνίδα μάνα που αγωνιά αλλά προσπερνάει -μέχρι στιγμής- τις ιδέες της οικογένειάς της. Η Φρόσω έχει φίλες μετανάστριες και περνούν τα βράδια μαζί παίζοντας στα κρυφά χαρτιά. 

Και μπορεί να νομίζεις ότι ο Καπουτζίδης επιχειρεί να περάσει τα αυτονόητα μηνύματα όμως είναι σχεδόν συγκινητικό να βλέπεις μία σειρά που να δείχνει μία ελληνική και τρομακτική πραγματικότητα. 

Γιατί πόσες και πόσες σειρές που προβάλλονται αυτή τη στιγμή στην ελληνική τηλεόραση θα μπορούσαν να σταθούν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα με ξένους ηθοποιούς; Μάλλον οι 8 στις 10. 

Όταν, λοιπόν, ένας άνθρωπος καταφέρνει να αποτυπώσει τον παλμό της εποχής, να μας κάνει να σκεφτούμε λίγο παραπάνω και να αναδείξει έστω ένα από τα χιλιάδες προβλήματα της χώρας μας, την ξενοφοβία, το ρατσισμό και τον φασισμό, τότε αυτό αξίζει την προσοχή μας. Ακόμα και αν δεν σου αρέσει το χιούμορ της σειράς ή πολύ απλά τη βαριέσαι.  

Προσωπικά, βλέποντας τον μετανάστη πιτσιρικά να ρίχνει κλεφτές ματιές στη συμμορία που έκανε ρατσιστική επίθεση, ένιωσα περήφανη που ένας τόσο mainstream σεναριογράφος και ηθοποιός όπως ο Καπουτζίδης έκανε εικόνα αυτές τις βίαιες σκηνές που θα περνούσαν στα ψιλά γράμματα στις ειδήσεις. 

Γιατί αν βλέπαμε συχνότερα ανθρώπους που κατά κάποιο τρόπο θεωρούνται εγχώριοι celebrities να μιλούν με θάρρος για το φαινόμενο του νεοναζισμού, τότε ίσως να μπορούσαμε να προστατέψουμε την κοινωνία από τα φαινόμενα βίας.  

Γιατί αν βλέπαμε τα δημόσια πρόσωπα που θεωρούνται απολιτίκ να ανακαλύπτουν τρόπους -ακόμα και τετριμμένους-  για να καταδικάσουν τον φασισμό και να περάσουν ένα αντιρατσιστικό μήνυμα, τότε ίσως να κέρδιζαν την προσοχή της γιαγιάς και του εφήβου που χαζεύει στην τηλεόραση χωρίς να σκέφτεται. 

Και μπορεί να είναι ιεροσυλία, αλλά μόνο και μόνο για τους παραπάνω λόγους θα ψήφιζα «Εθνική Ελλάδος» αντί για «Game of Thrones». Γιατί είναι η πρώτη ελληνική αντιφασιστική σειρά.