Καλοκαίρι χωρίς βιβλία στην παραλία είναι σα να λέμε καλοκαίρι χωρίς παγωτό. Δεν γίνεται αλλιώς. Εν όψει της άδειάς μας, λοιπόν, αρχίσαμε να συζητάμε εδώ στο γραφείο τι καλό διαβάσαμε τελευταία φορά, αν έχει κανείς να μας δανείσει κανένα καλό και ανάλαφρο βιβλίο κ.ο.κ. Για να μην τα λέμε, όμως, μόνοι μας αποφασίσαμε να καταγράψουμε τα βιβλία που προτείναμε ο ένας στον άλλον και τα βιβλία που πρόκειται να διαβάσουμε. Διάλεξε και πάρε.
Είμαι ο Ozzy
Νάνσυ Φαφούτη: Τώρα το πιστεύεις πως ούτε καν είμαι φαν του Ozzy εγώ που σου προτείνω να δώσεις μια ευκαιρία στην αυτοβιογραφία του; Τη διάβασα πέρυσι σε μια παραλία της Πάργας και γελούσα μόνη μου με τις γλαφυρές περιγραφές του σταρ. Έχει ό,τι φαντάζεσαι. Ναρκωτικά, σεξ, άσχημα παιδικά χρόνια, ίντριγκες, συναντήσεις με το θάνατο και ό,τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει η ζωή ενός τύπου σαν τον Ozzy. Και χιούμορ. Πολύ. Αν το βλέπει ο φίλος μου ο Δημήτρης που μου το δάνεισε να τον ενημερώσω πως θα του το επιστρέψω. Όσο για το βιβλίο που θα διαβάσω αυτό το καλοκαίρι μάλλον θα είναι το «Πώς ο Γούντι Άλλεν μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας». Μπορεί και να με απογοητεύσει και η ζωή μου να μην αλλάξει, ούτε που ξέρω. Όμως εδώ και δυο χρόνια το έχω βάλει στο μάτι γιατί φαντάζομαι ότι στις σελίδες του θα βλέπω τον αγαπημένο μου σκηνοθέτη να μου μιλάει με αυτό το παρανοικό και παραπονιάρικο ύφος για το νόημα της ζωής.
Έλενα Χριστοδούλου: Πάντα ήμουν λάτρης των αισθηματικών μυθιστορημάτων. Ξέρεις, ιστορίες για ανεκπλήρωτους έρωτες, φουλ ρομάντζο και ροζ συννεφάκια.. Μέχρι που έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο του Jo Nesbo και συνειδητοποίησα ότι μου αρέσουν τα αστυνομικά θρίλερ και μυθιστορήματα που σε κρατούν μέχρι τελευταία στιγμή σε αγωνία. Πρόσφατα διάβασα το «Blue Monday» της Nicci French και εντυπωσιάστικα. Η γραφή της πραγματικά σε απορροφάει στον σκοτεινό κόσμο του βιβλίου, ενώ ταυτόχρονα σου δημιουργεί τρομερή αγωνία για τη συνέχεια. Σε τέτοιο βαθμό, που δύσκολα μπορείς να το αφήσεις. Το ψυχολογικό, αυτό, αστυνομικό μυθιστόρημα, πραγματικά θα σε συναρπάσει και θα σου κρατήσει τέλεια συντροφιά στις καλοκαιρινές σου διακοπές.
Η εξαφάνιση ενός μικρόυ αγοριού, του Μάθιου, είναι το κεντρικό σημείο της ιστορίας. Η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα συνδέει την ιστορία του μικρόυ αγοριού με τα παράξενα και νοσηρά όνειρα ενός ασθενούς της. Όνειρα που περιγράφουν και με την παραμικρή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του παιδιού που τόσο λαχταρά να αποκτήσει ο ασθενής της. Η Φρίντα πρέπει να κατεβεί ως τα πιο σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού ενός ψυχοπαθούς, προκειμένου να βρει τις απαντήσεις για το αν ο Μάθιου είναι ζωντανός και πού μπορεί να βρίσκεται.
Τα επόμενα βιβλία που σκοπεύω να διαβάσω είναι τα: «Tuesday’s gone» και «Σκοτεινή Τετάρτη» της ίδιας. Και ανυπομονώ!
Jo Nesbo: Η Λεοπάρδαλη
Δημήτρης Δρίζος: Ποιος είναι ο Ρόμπερτ Λάνγκτον; Ποιος είναι ο Dan Brown; Μπροστά στον Jo Nesbo και τον περιθωριακό (αλλά πανέξυπνο αστυνομικό), Χάρι Χόλε, όλοι, μα ΟΛΟΙ, κάνουμε standing ovation! "Λεοπάρδαλη" λοιπόν από εμένα! Το διάβασα τον χειμώνα και πάγωσε μέχρι και το κόκκαλο μου! Τώρα θα πείτε "Καλά για παραλία το προτείνεις;". Λοιπόν με 40 βαθμούς κάτω από την ομπρέλα το γράψιμο του Nesbo κάνει τον ήλιο να φαίνεται σαν να έχει ξεπροβάλλει από τον Βόρειο Πόλο. Η ιστορία της "Λεοπάρδαλης" απλή: Ο αλκοολικός Χάρι Χόλε, έχει φύγει από τη Νορβηγία και καταλήγει στο Χονκ Κονγκ να καπνίζει όπιο ενώ τον κυνηγάει η Μαφία για παράνομα στοιχήματα, τα οποία προφανώς και έχασε. Την ίδια ώρα στο Όσλο ένας παρανοϊκός δολοφόνος σκορπάει θάνατο και ο Χάρι επιστρέφει πίσω για να τον σταματήσει. Η Κυβέρνηση τα έχει καλά με τον αρχηγό της Κρίπος (το FBI της Νορβηγίας) και αναλαμβάνει εκείνος την υπόθεση. Μόνο που ο Χάρι και 2 ακόμη συνεργάτες του ξεκινούν (παράνομα) και εκείνοι τις έρευνες. Ο δολοφόνος έχει βρει το επόμενο θύμα, ο Χάρι παλεύει με τους δαίμονες του και... η συνέχεια κάτω από την ομπρέλα σας! Το συστήνω ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!
Όσο για το τι θέλω να διαβάσω μετά; Πάντα ήθελα να "αναμετρηθώ" με ένα βιβλίο του κυρίου Χαρούκι Μουρακάμι. Ναι, είναι ο Ιάπωνας που δεν έχει πάρει ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το Νορβηγικό Δάσος (αρκετά κεφάλαια του γράφτηκαν στην Μύκονο!) είναι η πρώτη μου επιλογή από τον 66χρονο μετρ της συγγραφής...
Θα φτύσω στους τάφους σας
Bάλια Ζαμπάρα: Ξέρω ότι από τον τίτλο μάλλον φαίνομαι κομματάκι θυμωμένη (αν όχι τρελή), αλλά ακόμα θυμάμαι να βλέπω το εξώφυλλο στο βιβλιοπωλείο και να το παίρνω με τέτοια ταχύτητα από το ράφι σα να ετοιμαζόταν η παθωσπρέπει κυρία δίπλα μου να μου το κλέψει. Το οπισθόφυλλο με έπεισε να φτάσω μέχρι το ταμείο με το νέο μου απόκτημα.
Αμερική του '40. Ένας νεαρός νέγρος εκδικείται το λιντσάρισμα του αδερφού του (ο οποίος είχε άδικα ενοχοποιηθεί με την ψευδή κατηγορία του βιασμού), βιάζοντας και σκοτώνοντας λευκές Αμερικανίδες. Σκληρές εικόνες σεξουαλικής και όχι μόνο βίας, μίσος και εκδίκηση, στήνουν το παζλ ενός από τα πιο αντιρατσιστικά βιβλία στην ιστορία της λογοτεχνίας. Ο τρόπος που γράφει ο Μπορίς Βιάν, σε προκαλεί να γυρίζεις τις σελίδες με τέτοια ταχύτητα και δέος που το βιβλίο, το τελειώνεις σχεδόν σε μία μέρα.
Το σαδιστικό "Θα φτύσω στους τάφους σας", εκδόθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία, το 1946, με την ψευδή διευκρίνιση "μετάφραση από τα αμερικανικά, Μπορίς Βιάν, συγγραφέας Βέρνον Σάλιβαν". Όμως ο Βιάν ήταν ο ίδιος ο συγγραφέας του βιβλίου. Την ίδια χρονιά ήταν best seller στη Γαλλία, ενώ με τον καιρό μπήκε στη λίστα με τα γνωστότερα long sellers του 20ου αιώνα.
Ένα βιβλίο σκληρό αλλά καθηλωτικό. Από αυτά που θα έμπαιναν εύκολα στη λίστα "books to read before you die".
Επόμενη στάση; "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια", της Χάρπερ Λι. Γιατί η φίλη μου η Δήμητρα (και όχι μόνο) ισχυρίζεται ότι είναι το απόλυτο βιβλίο, το καλύτερο όλων των εποχών. Και η Δήμητρα είναι βιβλιοφάγος.
Δες ΕΔΩ τα 8 κλασικά βιβλία που θα έπρεπε ήδη να έχεις διαβάσει.