Η Ζαφειρία Δημητροπούλου μπορεί να είναι μόλις 29, αλλά ήδη εργάζεται ως Διευθύντρια Προγράμματος και καθηγήτρια υποκριτικής στο People's Theatre Project, έναν off Broadway θεατρικό οργανισμό που δραστηριοποιείται στις "χρωματιστές" γειτονιές της Νέας Υόρκης, προσπαθώντας να δώσει φωνή και έναυσμα στη νεολαία τους.
Για τη Ζαφειρία, η διαδρομή για την Νέα Υόρκη, ήταν one way. Όπως και το να γίνει ηθοποιός. Κι ας τα υπολόγιζε αλλιώς.
Ξεκίνησε να παίζει θέατρο στα 6 της, μόλις έναν χρόνο υστέρα από την απόφαση των γονιών της να μετακομίσουν στην Ελλάδα από το Μεξικό. Ακολούθησαν παιδικά θεατρικά εργαστήρια κι αμέτρητες ώρες χορού, "χτίζοντας" σιγά- σιγάτον τον "one way" που λέγαμε παραπάνω. Η πρώτη της επαγγελματική παράσταση ήταν στην σκηνή του αμφιλεγόμενου Βέλγου σκηνοθέτη Γιαν Φάμπρ, πριν ακόμα αποφοιτήσει επίσημα από το Θέατρο Τέχνης. Το λες και μια καλή αρχή.
Του Φάμπρ ακολούθησαν συνεργασίες με πολλούς αξιόλογους σκηνοθέτες, όπως η Ρούλα Πατεράκη και ο Δημήτρης Λιγνάδης. Τα τελευταία χρόνια- ευτυχώς για εκείνη, δυστυχώς για την τοπική σκηνή- ζει και εργάζεται στην Αμερική. Κι επειδή οι ηθοποιοί που δεν λένε "μάνα θα πάω Hollywood", σκύβουν το κεφάλι και δουλεύουν σκληρά, βρίσκουν πολύ πιο γρήγορα τον δρόμο προς την αναγνώριση της προσπάθειάς τους, έτσι και η Ζαφειρία, κατάφερε ήδη από το πρώτο έτος της παραμονής της στην Καλιφόρνια, να βραβευτεί από το The Robert Schwan & Anne Kriescher Charitable Foundation για την συνεισφορά και έρευνα πάνω στο σωματικό θέατρο και την εφαρμογή μεθόδων υποκριτικής και κίνησης. Ο οργανισμός μάλιστα τής προσέφερε υποτροφία που κάλυψε όλα τα έξοδα σπουδών σε ένα από τα πιο δημοφιλή μεταπτυχιακά προγράμματα σωματικού θεάτρου στην Αμερική.
Μετά την αποφοίτηση, έκανε περιοδεία σε όλη την Καλιφόρνια με τον θίασο Dell’Arte International και τότε πήρε την απόφαση να μετακομίσει στην Νέα Υόρκη. Σήμερα, κάτοικος μιας από τις πιο πολυσυζητημένες γειτονιές της μεγαλούπολης, το Μπρούκλιν, εργάζεται πλέον στην "άλλη μεριά". Η αλλαγή πόλης συνέπεσε και με τη μεγάλη ευκαιρία που της δόθηκε να αναλάβει την Καλλιτεχνική Διεύθυνση όπως και τη Διεύθυνση Προγράμματος του People’s Theatre Project, του θεατρικού οργανισμού με βάση το Μανχάτταν, που κύριο στόχο έχει την δημιουργία αυθεντικών θεατρικών παραστάσεων από και για νέους γύρω από θέματα κοινωνικής ανισότητας.
Συνδυάζοντας τις δυο της αγάπες, τις πολιτικές επιστήμες και το θέατρο, έχει στα άμεσα σχέδιά της να ανοίξει με την ομάδα στο PTP, μια ακαδημία καλών τεχνών και θεάτρου- όπου οι μαθητές ειδικά νέοι που προέρχονται από μειονότητες στην αμερικάνικη κοινωνία, θα ξεκινούν από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και θα αποφοιτούν στο λύκειο, έχοντας πλήρη κατάρτιση.
Γιατί όπως έχει δείξειη ιστορία, οι ταλαντούχοι άνθρωποι δεν σταματούν ποτέ να εξελίσσονται και κυρίως να εξελίσσουν τους άλλους.