Αλήθειες και ψέματα για τον Michael Jackson

Γιατί τον κατηγορούν ως παιδεραστή στο νέο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του;



Το Leaving Neverland έκανε επίσημη πρώτη την περασμένη Παρασκευή στο Sundance Festival. Σε σκηνοθεσία Dan Reed, το τετράωρο ντοκιμαντέρ έχει βασιστεί στις μαρτυρίες δύο αντρών που ισχυρίζονται ότι στα παιδικά τους χρόνια είχαν επανειλημμένως κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον Michael Jackson. Οι περιγραφές των Wade Robson και James Safechuck είναι τόσο αναλυτικές και σοκαριστικές, που οι θεατές έφυγαν από την αίθουσα με το στομάχι τους δεμένο κόμπο. Περιττό να αναφέρουμε ότι οι εκατομμύρια fans του Jackson έχουν εξαγριωθεί και θεωρούν το ντοκιμαντέρ άλλη μια ελεϊνή προσπάθεια να σπιλωθεί η μνήμη του. Και ίσως δεν έχουν άδικο.

Ο Wade Robson υπήρξε ένας από τους πιο φανατικούς θαυμαστές του Jackson μέχρι πολύ πρόσφατα. Ως παιδί έμενε μόνιμα στο ράντσο του Jackson, τη Νeverland. Κι όταν αργότερα επέστρεψε σπίτι του και ενηλικιώθηκε, παρέμεινε μέλος του fan club του, έπαιρνε πάσα για τις συναυλίες του και τον θεωρούσε μέντορά του, καθώς χάρη στον Jackson, όπως υποστήριζε ο ίδιος, έκανε καριέρα ως χορογράφος. Το 2005, στην πολύκροτη δίκη του Jackson περί παιδεραστίας, ο 23χρονος τότε Robson είχε ορκιστεί ότι δεν είχε συμβεί ποτέ τίποτα σεξουαλικό μεταξύ τους. Όταν ο megastar πέθανε το 2009, ο Robson είχε αναρτήσει μια μακρά νεκρολογία, στην οποία κατέγραφε την οδύνη του και παραδεχόταν ότι ο Jackson μόνο καλά είχε φέρει στη ζωή του. «Είναι ο λόγος που χορεύω, ο λόγος που κάνω μουσική και ένας από τους βασικούς λόγους που πιστεύω στον αγνό ανθρωπισμό», είχε γράψει μεταξύ άλλων.

Δύο χρόνια αργότερα, το 2011, ο Robson είχε προσεγγίσει τον John Branca, συνεκτελεστή στην περιουσία του Jackson, ζητώντας του να αναλάβει τη σκηνοθεσία για το ντοκιμαντέρ που γυριζόταν για τον star, Immortal. Όπως παραδέχτηκε ο Robson, ήθελε πολύ αυτή τη δουλειά, αλλά τελικά επιλέχθηκε κάποιος άλλος να την κάνει. Το 2012 έπαθε νευρικό κλονισμό εξαιτίας της εμμονής του, όπως είπε, να κυνηγάει την επιτυχία. Η καριέρα του κατέρρεε, και μαζί της και τα οικονομικά του, και ο γάμος του. Την ίδια χρονιά, ο Robson δήλωσε την πρόθεσή του να γράψει ένα βιβλίο στο οποίο θα κατηγορούσε τον Jackson για παιδική σεξουαλική κακοποίηση. Κανένας εκδοτικός οίκος δεν δέχτηκε να τον αναλάβει .

Το 2013 κατέθεσε μήνυση κατά του Jackson για σεξουαλική κακοποίηση, ζητώντας 1,5 δισ. δολάρια. Μαζί του στη μήνυση ήταν και ο James Safechuck, που υπήρξε επίσης ένα από τα παιδιά που φιλοξενούνταν στη Neverland στα τέλη των ‘80s. Ο Safechuck ισχυρίστηκε ότι δεν είχε συνειδητοποιήσει τη σεξουαλική του κακοποίηση μέχρι που ο Robson κατέθεσε τη μήνυση - η οποία απορρίφθηκε από το δικαστήριο το 2015.

Και ερχόμαστε στο 2019 και στο Leaving Neverland, που βασίζεται αποκλειστικά στους ισχυρισμούς του Robson και του Safechuck. Ο σκηνοθέτης Dan Reed είχε αρνηθεί κατηγορηματικά να πάρει καταθέσεις από άλλους μάρτυρες-κλειδιά της υπόθεσης, γιατί όπως έλεγε δεν ήθελε να περιπλέξει την ιστορία που ήθελε να πει.

Εκτός από τον Robson και τον Safechuck, κανένα άλλο από τα παιδιά –πλέον ενήλικες- που έκαναν περάσματα από τη  Neverland δεν κατηγόρησαν  τον Jackson για παιδεραστία. Αντιθέτως, όλοι δήλωσαν ότι ποτέ τίποτα σεξουαλικό δεν είχε συμβεί μεταξύ τους. Μέχρι να βρεθούν κι αυτοί σε οικονομική ανάγκη ίσως;

Το θέμα είναι ότι όσοι γνώρισαν τον Jackson από κοντά -φίλοι, συνεργάτες, συγγενείς, πρώην σύζυγοι, παιδιά, οι πάντες- τον περιγράφουν ως ευγενικό, ιδιοφυή, ευαίσθητο, κάπου-κάπου αφελή και ανώριμο, αλλά σε καμία περίπτωση παιδεραστή. Και ο Michael Jackson δεν ζει πια για να αρνηθεί ή να παραδεχτεί το οτιδήποτε.