Η σχολική χρονιά ξεκίνησε και ίσως είσαι ένας από τους πολλούς γονείς με παιδί στη νηπιακή ηλικία που βιώνει την είσοδο του παιδιού του στην προσχολική βαθμίδα εκπαίδευσης (προνήπιο και νηπιαγωγείο). Ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του παιδιού σου ξεκινάει και δίπλα του εσύ ως γονιός, φυσιολογικά, ανησυχείς και αγωνιάς για τις δυσκολίες που φέρνει ένα νέο ξεκίνημα.
Αν ακόμα είσαι ένας από εκείνους τους γονείς που αποφασίζουν, από επιλογή ή από ανάγκη, την είσοδο του παιδιού του στους παιδικούς σταθμούς από την βρεφική κιόλας ηλικία, αναμενόμενο είναι οι αγωνίες και οι αμφιβολίες να είναι ακόμα μεγαλύτερες. Αυτό που είναι χρήσιμο ως απάντηση σε αυτά τα άγχη είναι να σκεφτείς τους θετικούς παράγοντες του προσχολικού περιβάλλοντος στο παιδί.
Στο νηπιαγωγείο υπάρχει πολύ παιχνίδι και μία πρώτη εισαγωγή του παιδιού στις ομαδικές εργασίες και τις συνεργατικές δραστηριότητες. Η μάθηση νοείται υπό την ευρεία της έννοια, δηλαδή γνώση που κατακτιέται μέσα από παιχνίδι και δραστηριότητες. Κατά τη φοίτησή του το παιδί γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στις δεξιότητες που απέκτησε στο σπίτι και σε αυτές που θα του είναι απαραίτητες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Διάφοροι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει ότι το παιδί στα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής του μαθαίνει πολύ περισσότερα από όσα θα μάθει αργότερα.
Σύμφωνα με την άποψη πολλών ειδικών λοιπόν, η διετής εμπειρία του προνηπίου-νηπίου έχει να προσφέρει πολλά θετικά στο παιδί. Κατά την προσχολική εκπαίδευση το παιδί κατορθώνει να χειρίζεται σωστά το μολύβι, διδάσκεται τους αριθμούς, τα σχήματα και τα αφηρημένα σύμβολα ενώ συγχρόνως εξελίσσει την ικανότητά του να εκφράζεται λεκτικά. Το παιδί ακόμα βιώνει τον αποχωρισμό από τη μητέρα του και με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών μαθαίνει να ακολουθεί οδηγίες και να υπακούει σε κανόνες που εφαρμόζονται για το όφελος του ίδιου και της ομάδας.
Η προσχολική εκπαίδευση επιτρέπει την αβίαστη εισαγωγή και εξοικείωση του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον του δημοτικού και του προσφέρει ένα σταθερό περιβάλλον δράσης στο οποίο θα δημιουργήσει και σχέσεις εκτός οικογένειας. Αυτό σημαίνει ότι προσφέρεται συντροφικότητα από συνομηλίκους, η δυνατότητα να ανήκει σε μία ομάδα, να κάνει φίλους, να διεκδικεί αυτό που θέλει αλλά και να δέχεται τα όρια. Επιπλέον το παιδί μαθαίνει να μοιράζεται το πρόσωπο φροντίδας (δασκάλα), βοηθητικό πολύ και για τα μοναχοπαίδια.
Το προσχολικό περιβάλλον δεν αντικαθιστά το οικογενειακό αλλά έρχεται να το συμπληρώσει. Έρχεται επίσης να προσφέρει μικρές ματαιώσεις στο παιδί, δηλαδή στερήσεις που ίσως δεν έχει έως τότε βιώσει μέσα στο προστατευμένο περιβάλλον της οικογένειας, κάτι που θα το οδηγήσει σταδιακά στην ωριμότητα. Έχοντας λοιπόν στο νου μερικά από αυτά που έχει να προσφέρει το σχολείο στο παιδί, μπορείς να εμπιστευτείς τον εκπαιδευτικό που γνώρισες και το προσχολικό περιβάλλον που είδες και επέλεξες για το παιδί σου. Ίσως να μην είναι όλα τέλεια, αλλά ας σκεφτούμε ότι δεν είμαστε παντοδύναμοι να τα ελέγχουμε όλα. Τα σημαντικό είναι ότι θα είσαι δίπλα του και σε συνεργασία με το σχολείο θα φροντίσετε μαζί για το καλύτερο του παιδιού σου.
*Από την Ιοκάστη Μαζοπούλου (MSc Ψυχολόγος)