Ιούνιος 1993.
-To επώνυμό σου πως είναι;
-Παπακαλιάτης
-Πώς;
-Πα-πα-κα-λιά-της!
-Δεν είναι λίγο μεγάλο; Μαζί με το Χριστόφορος κάνει ολόκληρο σιδηρόδρομο. Μήπως πρέπει να το αλλάξεις;
Αυτός ήταν ο διάλογος που μας έκανε να γελάσουμε σαρδόνια όταν έφτασε στα χέρια μας το περιοδικό «Κλικ» που κυκλοφόρησε πριν από 22 χρόνια. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ήταν τότε ένα 19χρονο αγόρι που είχε συνδεθεί με το «Πάμε Πλατεία» των 10 Μικρών Μήτσων και δεν είχε ιδέα για όσα θα ακολουθούσαν.
Διαβάσαμε μονορούφι τη συνέντευξη που έδωσε στον Γιώργο Παυριανό και χαμογελάσαμε με την αθωότητα του νεαρού και άβγαλτου Παπακαλιάτη.
Πόσο χρονών είσαι;
Δεκαεννιά.
Ήθελες από μικρός να γίνεις ηθοποιός;
Ναι. Έπαιζα θέατρο στα δεκατρία μου, πήρα μέρος στο θεατρικό διαγωνισμό του δήμου Μωραΐτη, ανεβάζαμε παραστάσεις, γενικά μου άρεσε να ασχολούμαι με τα θεατρικά. Μου άρεσε να παίζω.
Στου Μωραΐτη πήγες Γυμνάσιο;
Ναι, αλλά έφυγα στη Δευτέρα Λυκείου.
Γιατί;
Ε, μαλώσαμε κι έφυγα...
Με ποιον μάλωσες; Με τους καθηγητές; Με τους συμμαθητές σου;
Όχι, όχι. Με τη διεύθυνση... Με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου τα πήγαινα μια χαρά.
Και γιατί μάλωσες με τη διεύθυνση;
Βαθμολογία. Ήμουνα σκράπας.!
Σε όλα τα μαθήματα;
Εκτός από τη Λογοτεχνία και την Ιστορία.
Όταν έφυγες από του Μωραΐτη σε ποιο σχολείο πήγες;
Φιλοθέη. Στο Δημόσιο της Φιλοθέης.
Ποιο από τα δύο σχολεία είναι καλύτερο;
Κοίτα, πάνω-κάτω είναι το ίδιο πράγμα. Στου Μωραΐτη βέβαια η ατμόσφαιρα είναι πιο σνομπίστικη.
Ο Λαζόπουλος πώς σε βρήκε;
Γύριζε ένα επεισόδιο στους Μήτσους και ήθελε πιτσιρικάδες για να κάνουν τους παίχτες. Το μάθαμε από ένα φίλο μας και πήγαμε όλη η παρέα για χαβαλέ περισσότερο.
Εσύ ήθελες να παίξεις στους Μήτσους;
Εκείνη την εποχή ετοιμαζόμουν να πάω στη Νέα Υόρκη ή στη Βοστώνη για να σπουδάσω θέατρο. Η πρόταση του Λάκη ήταν κάτι που δεν το περίμενα.
Πώς έγινε ακριβώς;
Ο Λάκης με ρώτησε αν ήθελα να παίξω αυτόν τον τύπο. Εγώ, έτσι κι αλλιώς, δεν είχα τίποτα να χάσω κι έτσι δέχτηκα. Κάναμε τα δοκιμαστικά, του άρεσαν, με πήρε, αυτά!
Ο τύπος στους Μήτσους λέγεται Χριστόφορος όπως κι εσύ. Έτσι δεν είναι;
Έτσι ακριβώς. Βάλαμε το κανονικό μου όνομα.
Το επώνυμό σου πώς είναι;
Παπακαλιάτης.
Πώς;
Πα-πα-κα-λιά-της.
Δεν είναι λίγο μεγάλο; Μαζί με το Χριστόφορος κάνει ολόκληρο σιδηρόδρομο. Μήπως πρέπει να το αλλάξεις;
Μπα, μια χαρά είναι! Γιατί, η Καριοφυλλιά Καραμπέτη έπαθε τίποτα με αυτό το μεγάλο και περίεργο ονοματεπώνυμο; Άσε που, αν αλλάξω το επώνυμό μου, ξέρω ότι οι γονείς μου θα στεναχωρηθούν πολύ.
Οι γονείς σου ήθελαν να γίνεις ηθοποιός;
Ήξεραν ότι έπαιζα θέατρο από μικρός, ήξεραν ότι έχω αδυναμία στο θέατρο, αλλά δεν τους άρεσε η ιδέα να γίνω ηθοποιός. Για να καταλάβεις, όταν πήγα στην οντισιόν του Λάκη, πήγα κρυφά, έκανα κοπάνα από το σχολείο. Ακόμα και όταν με πήρανε στο σήριαλ, δεν τους είπα τίποτα.
Και πότε το μάθανε;
Όταν έπρεπε να υπογράφουν τα συμβόλαια. Εγώ δεν μπορούσα να τα υπογράψω γιατί ήμουν ανήλικος. Αναγκαστικά λοιπόν. Έπρεπε να τους πω όλη την αλήθεια.
Πώς αντέδρασαν;
Ε, άρχισαν τις συμβουλές, «να προσέχεις αυτό, να προσέχεις εκείνο», ξέρεις τώρα, όλα αυτά που λένε οι γονείς. Όταν όμως άρχισαν να προβάλλονται οι Μήτσοι, με βοήθησαν πάρα πολύ.
Οι φίλοι σου και οι συμμαθητές του τι λέγανε όταν σε είδαν στην τηλεόραση;
Γελάγανε, όπως γέλαγα κι εγώ.
Ο Λάκης πώς ήταν στα γυρίσματα;
Καταπληκτικός! Στις πρόβες εγώ ήμουνα πολύ ψαρωμένος. Ξέρεις, ξαφνικά καθόμουνα και έπαιζα μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο! Δεν ήταν λίγο. Άσε που δεν μπορούσα να κρατηθώ και γέλαγα πάρα πολύ με αυτά που έκανε! Γι’ αυτό το λόγο ο Λάκης σκέφτηκε να βάλει μια περούκα που να του σκεπάζει τα μάτια του, για να μην τα βλέπω και κομπλάρω.
Ποιο νομίζεις ότι είναι το μεγαλύτερο ταλέντο του Λαζόπουλου;
Ο Λάκης μπορεί να σκέφτεται πράγματα που τα έχουν σκεφτεί και άλλοι άνθρωποι. Όμως μόνον αυτός μπορεί να κάνει την ιδέα του να έχει σουξέ.
Εσένα πώς σου φέρθηκε;
Καταπληκτικά! Το Λάκη το θεωρώ πολύ έξυπνο και καλλιεργημένο άνθρωπο, πάνω απ’ όλα όμως, τον θεωρώ πολύ καλό άνθρωπο.
Πού έμαθε ο Λάκης αυτό τον τρόπο ομιλίας;
Από εμάς περισσότερο. Βγήκαμε πολλές φορές με την παρέα μου, πήγαμε στο Loft, στο Mercedes και ο Λάκης παρακολουθούσε πώς μιλάγαμε, τι μας άρεσε, ποιες εκφράσεις χρησιμοποιούσαμε, τα πάντα.
Τα παιδιά από του Μωραΐτη πώς το πήραν όταν άκουσαν ξαφνικά από την τηλεόραση εσένα και το Λάκη να τους σατιρίζετε;
Δεν τους άρεσε. Λέγανε «γιατί ο Χριστόφορος που έχει πάει και αυτός στου Μωραΐτη, που έχει πάει στην πλατεία, στο Loft, μας κάνει να φαινόμαστε όλοι μαλακισμένα;»
Αλήθεια, γιατί;
Γιατί όταν σατιρίζεις έναν τέτοιο τύπο, είναι σαν να λες στα παιδιά «κοιτάξτε να μη γίνετε γελοίοι σαν κι αυτόν!»
Εσύ πώς αισθανόσουν όταν έπαιζες το Χριστόφορο;
Αισθανόμουν ότι ήμουν 100% μέσα στο ρόλο. Έπαιρνα τα λόγια, τα μάθαινα καλά και μετά προσπαθούσα να μπω στο πετσί του ρόλου που λένε.
Και τώρα που τέλειωσαν τα γυρίσματα, έχεις βγει από το πετσί του ρόλου;
Δεν είναι τόσο εύκολο, αλλά προσπαθώ να βγω. Από την άλλη όμως πρέπει να ξαναμπώ σύντομα γιατί οι Μήτσοι θα γίνουν ταινία.
Πιστεύεις ότι έχασες την ηλικία σου παίζοντας μπροστά στην κάμερα της τηλεόραση;
Όχι. Την ηλικία μου, από παιδί μέχρι και τώρα, τη χάρηκα έτσι όπως έπρεπε να τη χαρώ.
Τα κορίτσια τι λένε για όλα αυτά;
Τα κορίτσια παίρνουν τηλέφωνο στις τέσσερις το πρωί, μου στέλνουν φιλάκια από το ακουστικό, μου λένε «πάμε πλατεία;», με σταματάνε στο δρόμο, μια χαρά είναι όλα αυτά.
Υπάρχει κάτι πιο μόνιμο; Κάτι πιο σταθερό εκτός από τις θαυμάστριες;
No comments!
Καλά! Ας αλλάξουμε κουβέντα! Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια. Θα παίξεις σε κάποιο σήριαλ;
Ναι, θα παίξω στην «Αναστασία» της Μιρέλλας Οικονόμου. Είναι ένας ρόλος εντελώς αντίθετος από το Χριστόφορο. Εδώ παίζω ένα σοβαρό παιδί που έχει τελειώσει τις σπουδές του και πηγαίνει να υπηρετήσει τη θητεία του. Ερωτεύεται μια κοπέλα. Ο στρατός και ο έρωτας θα αλλάξουν τη ζωή του. Είναι ένας ρόλος που μου πάει και ηλικιακά αλλά και σαν χαρακτήρας. Εγώ μπορεί να έχω γλυκό πρόσωπο, αλλά μέσα μου είμαι επαναστάτης.
Χωρίς αιτία;
Με αιτία και σκοπό: να γίνω καλύτερος.
Τι ρόλους θέλεις να παίξεις στο θέατρο;
«Βασιλιά Ληρ», το «Γλυκό πουλί της νιότης», τη «Φωλιά του Κούκου», αλλά περισσότερο από όλους τον Κωνσταντίν στο «Γλάρο» του Τσέχωφ. Πρέπει όμως να καλλιεργηθώ ακόμα.
Και ο Χριστόφορος; Πιστεύεις ότι θα είναι κάτι που θα σε καταπιέζει;
Εύχομαι να μη με καταπιέζει μελλοντικά. Τώρα, είναι φυσικό να με καταπιέζει γιατί έγινε μεγάλη επιτυχία. Οι άνθρωποι με έχουν δεχτεί και έχουν δεχτεί και το ρόλο που έπαιξα. Ελπίζω, στο μέλλον, να δεχτούν και τους άλλους ρόλους που θα παίξω.
Δες ΕΔΩ γιατί περιμένουμε πώς και πώς τη νέα ταινία του Παπακαλιάτη.