Έχει συμβει στον καθένα μας: Ένας φίλος χρειάζεται τη βοήθειά μας. Μόλις χώρισε, ή κάτι παράξενο συνέβη στη δουλειά του και η ψυχολογία του είναι στα πατώματα. Το παιδί σου τσακώθηκε με τον φίλο του στο σχολείο, ή δεν πήρε καλό βαθμό και νιώθει απαίσια.Ο άντρας σου είναι πολύ πιεσμένος από τη δουλειά του και τον πνίγει το άγχος. Σαν καλή φίλη, μητέρα και σύζυγος, θέλεις να σταθείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο δίπλα σε εκείνους που αγαπάς, να τους στηρίξεις και να τους αναπτερώσεις το ηθικό. Είσαι σίγουρη όμως, ότι το κάνεις με το σωστό τρόπο;
1. Πολλές φορές, στην προσπάθειά μας να ενθαρρύνουμε εκείνον που έχει ανάγκη τη στήριξή μας, δίνουμε συμβουλές που στην πραγματικότητα δεν τον βοηθούν και πολύ. Οι προθέσεις μας είναι πάντοτε καλές, αλλά πρέπει να κρατήσουμε σε ένα επίπεδο τον ενθουσιασμό και τη θέλησή μας να βοηθήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, προτείνοντάς του εφικτές λύσεις στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Καμιά φορά οι γενικότητες και οι θεωρίες, δεν είναι αυτό που θέλουν να ακούσουν και δεν θα τους κάνουν να νιώσουν καλύτερα. Είναι προτιμότερο να σκεφτούμε πρακτικές λύσεις, οι οποίες θα τους φανούν περισσότερο χρήσιμες. Λύσεις στις οποίες μπορούν να βρουν την απάντηση ή τη διέξοδο στο πρόβλημα που τους απασχολεί. Καμιά φορά, τα πολλά λόγια είναι φτωχά και κουράζουν , η παρουσία σου και μόνο αρκεί. Προσπάθησε να καταλαβαίνεις αν ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου θέλει απλά να τον ακούσεις, ή χρειάζεται τη συμβουλή σου. Ορισμένες φορές, η λύση στο πρόβλημα έρχεται μόνη της, όταν σκεφτόμαστε πιο καθαρά. Αυτό συμβαίνει καμιά φορά, τη στιγμή εκείνη που ανοίγουμε την καρδιά μας στον συνομιλητή μας, ο οποίος δείχνει να μας ακούει προσεκτικά και να μας καταλαβαίνει. Ενώ διηγούμαστε το πρόβλημα, ταυτόχρονα βρίσκουμε και τη λύση σε αυτό.
2. Καμιά φορά ο συνομιλητής μας, νιώθει ότι δεν τον καταλαβαίνουμε κι αυτό τον ρίχνει ακόμα περισσότερο. Αντί να του πεις ότι είναι τέλειος και ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρει καλύτερα, κάτι που δεν θα λάβει και πολύ σοβαρά υπόψιν του μια τέτοια στιγμή κι ενώ η ψυχολογία του είναι κακή, απλά άκουσέ τον. Ακόμα και να μη συμφωνείς, πες του ότι τον καταλαβαίνεις και ύστερα δώσε τις δικές σου συμβουλές. Πες του τι θα έκανες εσύ αν ήσουν στη θέση του. Είναι καλύτερο από το να του πεις όσα ακούει από παντού: «Μην απογοητεύεσαι», «Είσαι τέλειος», κλπ.
3. Ορισμένες φορές οι άνθρωποι που σε εμπιστεύονται, έρχονται να μοιραστούν μαζί σου το πρόβλημά τους, πιο πολύ για να νιώσουν ότι έχουν κάποιον να μιλήσουν, παρά γιατί περιμένουν να τους βρεις εσύ τη λύση. Ενδιαφέρονται να ακούσουν τη γνώμη σου, αλλά τις περισσότερες φορές γνωρίζουν και μόνοι τους τι είναι σωστό να κάνουν. Αν δεν σου ζητήσουν τη συμβουλή σου, μην αρχίσεις μόνη σου τις συστάσεις. Καλύτερα να του κάνεις ερωτήσεις σχετικές με το θέμα που τον απασχολεί και με αυτές να τον κατευθύνεις και να τον κάνεις να σκεφτεί την κατάσταση πιο βαθιά και ουσιαστικά. Καμιά φορά, είναι καλύτερο να οδηγήσεις με τρόπο την κουβέντα προς όφελός του, παρά να δίνεις συνεχώς συμβουλές που συχνά κουράζουν.
4. Αν καταλάβεις ότι ο συνομιλητής σου έχει ένα πρόβλημα που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης, καλό είναι να του το συστήσεις με τρόπο. Πες του ότι καταλαβαίνεις τον πόνο του και θα ήθελες πολύ να τον βοηθήσεις, αλλά δεν ξέρεις τον τρόπο. «Μήπως να ζητούσες τη βοήθεια κάπιου ειδικού, ώστε να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις και να μη σε ταλαιπωρεί»; Είναι αρκετά λεπτό αυτό το ζήτημα, γι΄αυτό θέλει τρόπο, ώστε να μην νιώσει μειονεκτικά ή να μην προσβληθεί.
5. Το να μοιραστείς με έναν δικό σου άνθρωπο, μια παρόμοια, δική σου εμπειρία, που μοιάζει με το πρόβλημά του, είναι ένας καλός τρόπος να του δείξεις ότι έχεις βρεθεί στη θέση του και ότι τον καταλαβαίνεις. Αμέσως, θα νιώσει πιο άνετα και θα καταλάβει ότι δεν είναι μόνος σε όλο αυτό. Πρόσεχε όμως! Το θέμα είναι το δικό του πρόβλημα! Μην ξεκινήσεις να αναλύεις τα δικά σου και μην τον παραγκωνίσεις. Πες ότι έχεις περάσει κι εσύ κάτι ανάλογο, αλλά φρόντισε αμέσως μετά η συζήτηση να γυρίσει πάλι σε εκείνον.