Οι φίλοι μας οι Γάλλοι (υπέρ της Ευρωζώνης, μην το ξεχνάμε) λένε ένα πολύ ωραίο ρητό: Cherchez la femme. Ελληνιστί «Ψάξτε την γυναίκα». Βλέπετε άντρα που δεν μπορεί να αρθρώσει δυο λέξεις στη σειρά; Ερωτευμένος είναι!
Γιατί όμως το παθαίνουμε αυτό γυναίκες; Τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο μας και είναι σαν να μας έχουν κάνει λοβοτομή; Θα προσπαθήσω να σας αναλύσω πως ο έρωτας μας μπερδεύει και τα απλά τα βλέπουμε σύνθετα. Μην νομίζετε, και εγώ σε λοβοτομημένη περίοδο βρίσκομαι…
-Καταρχάς δεν γίνεται να το χωνέψουμε
Δεν χωνεύεται ο άτιμος ο έρως. Το τζατζίκι στις 2 τα ξημερώματα είναι πιο «ελαφρύ». Γιατί έρχεται ουρανοκατέβατος. Νομίζουμε πως έχουμε ερωτευτεί στο παρελθόν. Αλλά όταν έρχεται εκείνη η πραγματική στιγμή, τότε καταλαβαίνουμε πως τα προηγούμενα ήταν απλά σαν σχολικές εκδρομές. Αυτό μας εκνευρίζει. Γιατί για να σας ερωτευτούμε σημαίνει πως έχετε πλησιάσει πολύ σε ευαίσθητες πλευρές μας. Είμαστε macho. Δεν το δεχόμαστε.
-Δεν ξέρουμε τι θέλουμε
Εμείς ήμαστε βράχοι συνήθως. Λέμε «Θέλω αυτό». Τέλος. Όταν όμως έχει γεμίσει ο εγκέφαλος μας ενδορφίνες τότε λέμε μια έτσι, μια… γιουβέτσι (μάνα καιρό έχεις να φτιάξεις). Δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε και είναι πολύ σπαστικό. Ναι γυναίκες, αυτό είναι προτέρημα σας. Μόνο ότι το υιοθετούμε και εμείς, είναι πρωτόγνωρο και ενοχλητικό. Τι γιατί; Γιατί έτσι! (Δεν σας αρέσει εεε;)
-Μας λείπετε όπως η μπύρα το καλοκαίρι
Δεν εννοώ ότι μας λείπετε εποχιακά. Είναι full time κατάσταση. Εμείς έχουμε συνηθίσει να είμαστε με τους μαντράχαλους φίλους μας. Όταν απότομα καταλαβαίνουμε πως μας λείπει ένας άνθρωπος… μισή μερίδα, μας προκαλεί σύγχυση. Έχετε ακέφαλο κοτόπουλο; Έχει καλύτερο προσανατολισμό από άντρα που του λείπει γυναίκα.
-Έχουμε έναν φόβο
Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται. Χάνουμε λοιπόν ΚΑΙ τον ύπνο μας! Πως μετά να μην είσαι μπερδεμένος όταν ακούς Senorita (James) και πας για δουλειά με 3 ώρες ύπνο (Κατερίνα sorry); Το χειρότερο είναι πως ο φόβος… δεν ξέρουμε από πού έρχεται! Πως θα φύγετε; Πως θα γυρίσει ο πρώην σας; Πως δεν ξέρουμε τι νιώθετε για εμάς; Πως δεν κάνουμε μεταγραφές; Πως δεν θα χωνέψουμε τελικά το τζατζίκι;
-Γιατί δεν μπορούμε να μπούμε στο μυαλό σας
Πιθανότερο είναι να βάλουμε πατάτα και να φωνάζουμε «Φύτρωσε» και να βγει, παρά να καταλάβουμε τι θέλετε (ωδή στον Γιούρι-Don’t Do It Fedon-Γκέλερ). Αυτή η πολυπλοκότητα στο γυναικείο μυαλό συναγωνίζεται τον Κύβο του Ρούμπικ. Δεν ξέρουμε τι σκέφτεστε και αυτός μας αγχώνει. Το άγχος οδηγεί σε εφίδρωση. Άντε να αντιμετωπίσεις ΚΑΙ τον ιδρώτα!
-Γιατί απλά… είμαστε ερωτευμένοι
Που να το πεις και να μην σε πάρουν με το ψιλό; Στους φίλους; Στους συναδέλφους; Στα ξαδέρφια; Που; Ο αποσυντονισμός σε όλο του το μεγαλείο. Δεν το λέμε και μας τρώει. Πώς να το πούμε όταν ακόμη δεν το έχουμε επεξεργαστεί ακόμη; Ναι, είναι τόσο απλό όσο και πολύπλοκο.
Που καταλήγουμε;
Πως ο έρωτας είναι είτε ευχή του Διαβόλου, είτε κατάρα του Θεού. Μετατρέπει ανθρώπους πειθαρχημένους σε σχολιαρόπαιδα. Το μπέρδεμα αυτό είναι καλό; Όχι. Είναι όμως καμπανάκι. Γιατί πολλά πράγματα όταν… ταμπελοποιούνται αυτόματα γίνονται φορτικά. Το πιθανότερο σενάριο είναι πως ερωτευόμαστε την λάθος γυναίκα ή την σωστή σε λάθος timing. Αυτό από μόνο του δημιουργεί προβλήματα και σύγχυση…
Η λύση (αν υπάρχει)…
Πρώτον, καμιά δεν είναι υποχρεωμένη να ανταποκριθεί στα δικά μας αισθήματα. ΕΓΩ είμαι ερωτευμένος. Τι κάνει ο άλλος, είναι δική του υπόθεση. Οπότε είτε συνεχίζουμε να μπερδευόμαστε είτε παίρνουμε απόφαση και… ξεμπερδευόμαστε. Πως; Μακριά και αγαπημένοι ή πάλη να «γυρίσουμε» το φύλλο.
Όσο για τον έρωτα; Ας πούμε πως έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις και με τον πιο περίεργο τρόπο. Ναι, μας μπερδεύει και αυτό…
ΥΓ: Αγόρια και κορίτσια να ερωτεύεστε αυτούς που μπορούν να είναι εκεί. Αν και αυτά δεν τα επιλέγουμε…
ΥΓ 1: Όταν αγαπάς, αγαπάς μια φορά. Με όλες τις συνέπειες…
ΥΓ 2: Τι γίνεται όταν ξεμπερδευόμαστε; Θα δείξει!
Διάβασε ΕΔΩ τα μεγάλα μας διλήμματα στον έρωτα