To καλοκαίρι μου θα τελειώσει όταν το αποφασίσω εγώ

True story. True shots.
To καλοκαίρι μου θα τελειώσει όταν το αποφασίσω εγώ



Δεν έχει μπει ακόμα ο Σεπτέμβρης και γύρω σου ακούς αυτές τις παράλογες φωνές από το υπερπέραν να λένε με ενθουσιασμό, τραβώντας παράλληλα και κάθε φωνήεν "Καλό Χειμώνα!". Όχι κυρίες μου και κύριοι. Καλό χειμώνα εσείς. Εμένα αφήστε με ακόμα λίγο με αλάτια στα μαλλιά, μαυρισμένο δέρμα και σαγιονάρες να σιγοτραγουδάω Buena Vista Social Club.

Θέλεις

Γιατί άμα έχεις περάσει τις πιο ωραίες σου διακοπές, το καλοκαίρι δεν θέλεις να τελειώσει. Θέλεις λίγο, πολύ λίγο, τόσο δα ακόμα. Θέλεις να μην το γυρίσεις (πάλι) σε jin tonic αλλά να συνεχίσεις τις ψημένες, θέλεις να μην βάφεσαι και να κυκλοφορείς από το πρωί με το μαγιό και ένα φούτερ στην τσάντα, θες να περπατάς ξυπόλητη, να μη σε νοιάζει αν χάλασε το μανικιούρ σου, να παραμείνεις για λίγο ακόμα χίπισσα.

Θέλω

Θέλω να μη κοιτάζω το ρολόι, να μη με νοιάζει αν το κινητό έχει κλείσει από μπαταρία, να μην ανεβάζω φωτογραφίες στα social γιατί αυτό που ζω μου δίνει εκατοντάδες χιλιάδες like και δεν έχω ανάγκη μερικές δεκάδες διαδικτυακά, ανθρώπων που ελάχιστα με ενδιαφέρουν στο τέλος της ημέρας.

Θέλω να μη με νοιάζει πόσες θερμίδες έχει το φαγητό μου, γιατί μου αρέσει πολύ η γεύση του, να μη "στήνομαι" για αυτόν που γουστάρω, γιατί είναι πιο cool να είμαι ο εαυτός μου, να μην κολλάω στο που θα βγω και τι θα κάνω, γιατί όταν είσαι με την παρέα σου αυτά δεν έχουν και τόση σημασία.

Θέλω να μην λιώνω στο σπίτι τα Σαββατοκύριακα, να μη με "καταπίνει" η δουλειά μου και το σκοτάδι του Οκτώβρη και το κρύο του Δεκέμβρη, να μη με ρουφάει ο καναπές μου, βλέποντας 24ωρα Girls. Θέλω να κανονίζω εκδρομές, να κυκλοφορώ όποτε μπορώ ξυπόλητη, να ξεκινάω για βόλτα μια Παρασκευή βράδυ και να μη με νοιάζει αν θα καταλήξει η νύχτα σε ένα παγκάκι στην Εμπεδοκλέους με μια μπύρα στο χέρι. Αρκεί να περνάω καλά. Χωρίς ταμπού και στεγανά. Χωρίς όρια και φρένα.

Ας κάνω αυτό τον χειμώνα λίγο καλοκαίρι. Για όσο αντέξω τη ζωή χωρίς άγχος και καθωσπρεπισμούς. Και μετά ας ξαναβάλω παπούτσια και μάσκαρα και ας κρατήσω πάλι την Topshop υπέροχη τσάντα μου, κατηφορίζοντας προς το στέκι μου στο κέντρο, κάνοντας check-in με το που θα φτάσω και πίνοντας (πάλι) jin tonic.