Επιτέλους έκανα και εγώ septum. Αν δεν ξέρεις τι είναι, είναι ο ‘χαλκάς’ όπως με κοροϊδεύουν στο γραφείο που βάζεις στη μύτη σου ανάμεσα από τα ρουθούνια. Όχι, δεν είμαι ούτε goth ούτε hipster ούτε 18 χρονών ούτε τίποτα. Μου άρεσε από μικρή ηλικία αλλά ποτέ δεν τολμούσα γιατί φοβόμουν τον πόνο. Πόσο μικρή και αθώα ήμουν... Ο πόνος είναι μηδαμινός! Θα επανέλθω όμως σε λίγο στον πόνο. Το θέμα είναι ότι επιτέλους το έκανα και μου αρέσει πολύ.
Είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά, ευτυχώς είχα κάνει και παλαιότερα την απλή τρύπα στη μύτη και θυμόμουν ότι με πόνεσε. Έτσι φαντάστηκα πώς το septum θα πονούσε το ίδιο ή ακόμα πιο πολύ. Είχα ψάξει σε διάφορα forum στο διαδίκτυο για το τι να περιμένω, πόσο θα πονέσω, πώς θα πρέπει να το φροντίσω και η αλήθεια είναι πως έπαθα ένα μικρό σοκ με αυτά που διάβασα. Το είχα πάρει όμως απόφαση. Άλλωστε τόσοι άνθρωποι έχουν κάνει αυτό το piercing δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημο!
Πήγα λοιπόν με την αδερφή μου. Το piercing θα μου το έκανε η κοπέλα του καταστήματος. Προσπάθησα λίγο να της πιάσω την κουβέντα για να χαλαρώσω. Όλα καλά, βρήκαμε την χημεία! Με καθοδηγεί στην αίθουσά της που ήταν σε ένα υπόγειο και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει όλο και πιο δυνατά. Δεν κοίταξα γύρω γύρω για να βρω της βελόνες και να πάθω σοκ, απλά έκατσα στην καρέκλα που έμοιαζε σαν αυτές που έκαναν βασανιστήρια και περίμενα να ξεκινήσουμε.
(φωτογραφία από την ώρα που με τρυπούσε - δυστυχώς δεν είχα καλύτερη εικόνα)
Μου ετοίμασε την περιοχή με λίγο Dettol στο σημείο που θα έκανε την τρύπα και άρπαξε ένα εργαλείο που έμοιαζε με ψαλίδι. Ήταν το μόνο που κατάφερα να δω. Με αυτό το εργαλείο κρατούσε το διάφραγμα της μύτης. Ήξερα ότι η τρύπα γίνεται με βελόνα οπότε ήξερα ότι ανά πάσα στιγμή θα πέθαινα από τον πόνο. Αυτό ήταν. Άρχισε να με τρυπάει. Έσφιξα το πρόσωπό που και ήμουν προετοιμασμένη να κλάψω από τον πόνο.
Ήμουν απλά παρανοϊκή! Όλα αυτά που διάβασα στο internet μου προκάλεσαν άγχος χωρίς λόγο! Δεν λέω, πόνεσα αλλά όχι τόσο πολύ όσο νόμιζα. Ένιωσα το τσίμπημα, δάκρυσαν τα μάτια μου για 2” και αυτό ήταν. Μου πέρασε το σκουλαρίκι, πόνεσα λίγο όταν κράτησε την μύτη μου για να βιδώσει την μπίλια και αυτό ήταν!
(η πρώτη φωτογραφία με το septum)
Μου είπε να μην το πειράζω συνέχεια ώστε να αφήσω την πληγή να κλείσει, να μην ανησυχώ αν θα κολλήσει το σκουλαρίκι γιατί είναι ατσάλινο και δεν κολλάει και τέλος να το καθαρίζω δύο φορές την ημέρα με φυσικό ορό. Έφυγα ευχαριστημένη μιας και δεν πόνεσα αλλά ούτε κράτησε πολύ ώρα (ένα 10λεπτο στο σύνολο) και πήγα για φαγητό.
Είχα μια μικρή ενόχληση για τις επόμενες τρεις ώρες αλλά τίποτα παραπάνω. Ούτε πρήστηκα, ούτε μάτωσα, ούτε πόνεσα. Το βράδυ έπεσα κανονικά για ύπνο, χωρίς κάποιο πρόβλημα. Τρεις μέρες μετά γράφω αυτό το άρθρο και ακόμα δεν έχω πονέσει. Φοβερό;
Δες εδώ τι έγραφα πριν από ένα χρόνο για το septum και πόσο ήθελα να το κάνω!