Την Κατερίνα Γκαγκάκη φιλοξενεί την Κυριακή η Νάνσυ Ζαμπέτογλου στην εκπομπή JoinUs του ΣΚΑΪ.
Δες τι είπε...
Για τον απολογισμό της:
Αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια πέρασα πάρα πολύ καλά. Πέρα από τα υλικά, που όλοι θεωρούμε ότι είναι λιγότερα από αυτά που στην πραγματικότητα μας άξιζαν, θεωρώ ότι τα μη υλικά συνέβαλαν στο να έχω την πιο συναρπαστική δεκαετία της ζωή μου. Μου έκανε πολύ καλό που βγήκα στο γυαλί. Έκανε πολύ καλό στην ματαιοδοξία μου. Ξέρεις τι ωραίο είναι να έρχονται, να σε βάφουν, να σου βάζουν ωραία ρούχα;
Για τη σταθερότητα στην προσωπική της ζωή:
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω κάνει πράγματα τα οποία να έχουν επιδείξει τέτοια σταθερότητα. Η προσωπική μου ζωή θα μπορούσε να είναι συναρπαστική με τις αλλαγές αλλά δεν έχει κάτι το οποίο να το δουν και να το ξαναδούν. Λόγω αυτού του πράγματος σπανίως εμφανίζω άνθρωπο δημόσια. Σε ένα μέρος που ξέρω ότι θα είναι κάμερες και άνθρωποι της δουλειάς προτιμώ να πάω μόνη μου. Είναι λίγο περίεργο γιατί πολλές φορές θέλω να πάω με κάποιον. Μάλλον δυσκολεύομαι με τα χρόνια. Ανακαλύπτω ότι έχω γίνει πολύ περίεργη και είναι πρόβλημα. Δηλαδή με ζορίζει αυτό, αισθάνομαι πίεση, αισθάνομαι πνίξιμο. Μήπως πρέπει να το προσπαθήσω; Και γιατί εγώ; Είμαι διαφορετική; Είμαι ελαττωματική; Εγώ δεν αντέχω να είμαι με κάποιον; Κάποιος δεν αντέχει να είμαι με εμένα; Μήπως πρέπει να προσπαθήσω; Μήπως πρέπει να πιεστώ;
Για την τελευταία φορά που ερωτεύτηκε:
Έχω να ερωτευτώ 3 χρόνια. Έχω ερωτευτεί πολύ, νομίζω δυο φορές. Αλλά χαίρομαι που τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι όπως εξελίχθηκαν. Που κάποια στιγμή τελείωσαν. Τώρα το σκέφτομαι πολύ θετικά.
Για το θάνατο της μητέρας της:
Μετά το θάνατο της μητέρας μου συνέχισα την καθημερινότητά μου σα να μη συνέβη ποτέ, το οποίο δυστυχώς νομίζω ότι δύο χρόνια μετά είναι πρόβλημα. Υπάρχει η λογική μέσα μου που λέει ότι επειδή το περίμενα και είχα κλάψει και το αισθανθεί πολύ πριν, ίσως να έφυγε εκεί το θέμα και υπάρχει το άλλο κομμάτι που λέει ότι πρέπει να είναι κάπου μέσα μου και κάποια στιγμή θα εκραγεί. Δεν έχω ξεσπάσει ούτε μία φορά. Έχουν υπάρξει δύο στιγμές που ήθελα τη μαμά μου. Η μία ήταν όταν έπαθα το ατύχημα στο πόδι, το πρώτο βράδυ στο νοσοκομείο και η δεύτερη τη μέρα που μου ανακοινώθηκε η απόφαση από τον ANT1. Θα ήταν ο άνθρωπος που θα ήταν πιο υπεράνω. Θα μου έλεγε «ε και, μπράβο καλύτερα, πόσο καιρό το λες;». Όταν πέθανε η μαμά μου γύρισα και έκατσα στο σπίτι μαζί της. Μέχρι να ξεκινήσει η διαδικασία πέρασαν δυο ώρες - ακούγεται λίγο μακάβριο. Κάθεσαι με έναν νεκρό άνθρωπο δυο ώρες; Ναι. Γιατί είναι η μαμά μου. Και της είπα αυτά που ήθελα να πω.
Για τις αδιέξοδες σχέσεις και τα «προξενιά»:
Στις σχέσεις -μέχρι κάποια στιγμή τουλάχιστον- νομίζω ότι μέχρι κάποια ηλικία επέλεγα ανθρώπους που ήταν αποδεδειγμένο ότι δεν μπορούσε να οδηγήσει κάπου. Ή ήταν άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν βγει από μία προηγούμενη σχέση, ακόμα και νόμιμη. Τώρα δεν νομίζω ότι επιλέγω έτσι. Τώρα νομίζω ότι οι ευκαιρίες είναι λιγότερες. Είναι τελείως διαφορετικό όταν είσαι 25 χρονών και τελείως διαφορετικό όταν είσαι 43. Επίσης, δεν μπορώ να σου πω ότι γνωρίζω ανθρώπους κάθε μέρα. Δεν είμαι θετική όταν μου λένε να μου γνωρίσουν κάποιον. Τους λέω «γιατί δεν μπορώ να γνωρίσω μόνη μου;». Επίσης, μου αρέσει να πιστεύω ότι θα συμβεί ξαφνικά. Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος του τόσο καιρό. Προφανώς, δεν είμαι μόνη μου τρία χρόνια. Μην τρελαθούμε τελείως. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν υπήρξα μόνη μου. Απλώς δεν είναι κάτι το οποίο είναι...
Για το γάμο:
Επίσης, δεν έχω καμία αγωνία να παντρευτώ. Αυτό που μπορώ να σου πω με μεγάλη σιγουριά είναι ότι δεν έχω αισθανθεί ποτέ την ανάγκη του να πω «αχ να κάνω ένα παιδί». Μου φαίνεται πολύ τρομακτικό να το ζήσεις μόνη σου και μου φαίνεται πολύ ζεστό να το ζήσεις με έναν άνθρωπο που το θέλει ταυτόχρονα με σένα.
Για τους πρώην συντρόφους της:
Έχω πληγωθεί. Δεν μπορώ όμως να σου πω ότι αισθάνομαι ότι μου έχει μείνει κάποιο απωθημένο. Έχω κλάψει πολύ. Είχα τρομερά ψυχοσωματικά. Ο χρόνος είναι γιατρός. Επίσης, δεν ήμουν ποτέ από αυτούς τους ανθρώπους έλεγαν ότι εφόσον τελείωσε, τελείωσε. Ήλπιζα πάντα ότι μπορεί να συμβεί. Άρα, για τον επόμενο τουλάχιστον χρόνο ζούσα με τη λογική ότι πρέπει να είμαι έτοιμη για τη στιγμή που θα γυρίσει. Στα σημεία που αισθάνθηκα πολύ πόνο, με άφησαν για κάποια άλλη. Δεν είναι ότι τα έφερε έτσι η ζωή και έχουμε ασυμφωνία χαρακτήρων. Στις ερωτικές μου σχέσεις ήμουν συγκλονιστικά ανασφαλής, το οποίο καταλαβαίνω ότι είναι απωθητικό. Δεν μπορώ να σου πω γιατί, δεν μπορούσα να το ελέγξω. Είμαι «χάπατο» στις σχέσεις, χαζή. Χάπατο είσαι όταν ξέρεις τι είναι το σωστό να κάνεις και κάνεις ακριβώς το αντίθετο.
Την Κυριακή, 25 Οκτωβρίου, ο Αντώνης Λουδάρος κουβεντιάζει με τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για την εκπομπή της Κωνσταντίνας Σπυροπούλου «Σπίτι μου, σπιτάκι μου», για το θάνατο των γονιών του και για τα μεγάλα κασέ των ηθοποιών.
Ο Γιάννης Αποστολάκης μαγειρεύει τυροπιτάκια με ανθότυρο, μέλι και σουσάμι. Η Εμμανουέλα Κόκκαλη φτιάχνει λαχταριστό burger κοτόπουλο με σάλτσα αβοκάντο και μαγιονέζα ενώ η Υπατία Παπασταμάτη μας κερνάει μπάρες δημητριακών με χουρμάδες και κουάκερ.
Αναλύουμε το στιλ της Eleonora Carisi και παίρνουμε έμπνευση. Σερβίρουμε δυναμωτικό πρωινό για τα παιδιά και γνωρίζουμε μια γυναίκα που τόλμησε να κάνει το χόμπι της επάγγελμα και πέτυχε.
Μαθαίνουμε πως θα διατηρήσουμε το στρώμα μας καινούριο για μια ζωή. Για το τέλος, συναντάμε τον Ηλία Μαμαλάκη στο μαγαζί του, την ώρα που μαγειρεύει για εμάς.
JoinUs γιατί η ζωή είναι καλύτερη με φίλους!