Τον Γιάννη Βαρδή φιλοξένησε αυτή την Κυριακή ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος στην εκπομπή JoinUs του ΣΚΑΙ.
Δες τι είπε...
Για το θάνατο του πατέρα του:
Είναι πολύ δύσκολο ακόμα να ξεπεράσω το θάνατο του πατέρα μου. Έχει περάσει ένας χρόνος, σίγουρα υπάρχουν μέρες που είναι πολύ καλύτερες. Που μπορεί να τον σκέφτομαι πιο θετικά, δηλαδή με χαμόγελο. Αλλά ακόμα είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα. Υπάρχουν στιγμές μέσα στη διάρκεια της ημέρας που πέφτω αρκετά ψυχολογικά. Δεν έχει υπάρξει μέρα που να μην τον έχω σκεφτεί έστω και λίγο. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν κάνει και εκείνος το ίδιο. Δηλαδή, αν υπάρχει κάτι μετά από τη ζωή που ζούμε, αν και εκείνος μπορεί να είναι αρκετές ώρες μαζί μου από εκεί που βρίσκεται. Εύχομαι να υπάρχει ζωή μετά. Δεν ξέρω αν θα τον ξανασυναντήσω, είναι η ελπίδα που έχουν όλοι οι άνθρωποι.
Για την περίοδο πριν πεθάνει:
Κάναμε τα πάντα, ό,τι περνούσε από το χέρι μας. Οτιδήποτε και να είναι αυτό. Από νοσηλευτές, ιατρεία, νοσοκομεία, εξωτερικό, επεμβάσεις, θέματα ψυχολογίας, κάναμε τα πάντα. Ήμασταν εκεί μαζί του 24 ώρες το 24ωρο. Το ένιωσε, το κατάλαβε και τους τελευταίους μήνες πήρε πολύ αγάπη.
Για τα προσωπικά του αντικείμενα:
Δεν έχω πειράξει τίποτα από τα πράγματα του πατέρα μου. Το πακέτο με τα τσιγάρα του είναι πάνω στο γραφείο, τα γυαλιά του, τα ρούχα του. Υπάρχουν, βέβαια, κάποιοι χώροι όπως το στούντιο που δεν το έχω ανοίξει ούτε εγώ. Ήταν ο χώρος που βρισκόμασταν τις πιο πολλές ώρες μέσα στην ημέρα. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι.
Για το πένθος του:
Έκλαψα πολύ και εξακολουθώ να κλαίω. Αν έχω κάτι δεν φαίνομαι. Ακόμα και στο κοιμητήριο φαινόμουν καλά. Αλλά όταν είμαι μόνος μου μπορεί να γονατίσω. Έχει λίγο μαλακώσει αλλά υπάρχουν ακόμα κάποια «γιατί». Είμαι θυμωμένος. Και με το Θεό. Δεν έχω αποφασίσει αν θα πάω με το μέρος του ή αν θα πάω με την άλλη πλευρά αλλά αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται. Είμαι κάπου στη μέση.
Το τατουάζ για τον πατέρα μου δεν το σκέφτηκα εν βρασμώ. Το έχω κάνει 1,5 μήνα τώρα. Οπότε το σκέφτηκα πολύ καλά και ήθελα να τον έχω πάνω μου. Οι γραμμές στα χέρια μου που ήταν και τα πρώτα μου τατουάζ ήταν ένδειξη πένθους.
Για τα «ανέκδοτα» τραγούδια του:
Ο πατέρας μου δεν έλεγε εύκολα το «ναι» στο να δώσει τραγούδια. Βαδίζω με το σκεπτικό το δικό του. Με ό,τι ήθελε και εκείνος. Δεν θα δώσω εύκολα τα «ανέκδοτα» κομμάτια. Δεν θα μπω στη διαδικασία να σκεφτώ και το χρηματικό ποσό. Δεν θα μπω στη διαδικασία. Έχει να κάνει καθαρά με τις συμπάθειες, με τους ανθρώπους που λάτρευε και μπορεί να ήθελε να συνεργαστεί. Έχω πει στον Αντώνη Ρέμο ότι για εκείνον η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή.
Για το γάμο:
Όχι, δεν παντρεύομαι. Δεν έχω τέτοιο σκοπό. Είμαι με μια κοπέλα, περνάμε πάρα πολύ καλά και νομίζω ότι σιγά- σιγά θα προχωρήσουμε.
Δες ΕΔΩ γιατί ο Γιάννης Βαρδής δήλωσε ότι στο τραγούδι χρειάζονται και οι δημόσιες σχέσεις.