Το Πάσχα πέφτει πάντα άνοιξη. Τα μπουμπούκια στις γλάστρες γίνονται μεγάλα τροφαντά τριαντάφυλλα, τα χοντρά μπουφάν έχουν ήδη πάει καθαριστήριο, τα "σοβαρά" ξυρίσματα (λόγω των πρώτων σορτσακιων) είναι η νέα σου beauty καθημερινή υποχρέωση, οι πρώτες ψείρες κυκλοφορούν στα σχολεία (άσχετο αλλά true story). Και τότε μπροστά από την Κυριακή μπαίνει "των Βαϊων" και πίσω από τη Δευτέρα "Μεγαλη". Καλωσόρισες Πάσχα. Let's get kiddos again!
Τι κι αν τριαντάρισες; Ακόμα τη Μεγάλη Εβδομάδα νηστεύεις κι ας μην πιστεύεις. Εκκλησιάζεσαι και ας μην καταλαβαίνεις τίποτα ή σχεδόν τίποτα από όσα ακούς(αυτό έχει παραμείνει αναλλοίωτο από τα παιδικά σου χρόνια άλλωστε). Περιμένεις ακόμα πώς και πώς να ξεκινήσει ο "Ιησούς από τη Ναζαρέτ", για να κλάψεις γοερά στη σκηνή της σταύρωσης, σαν να σταύρωναν τον κολλητό σου. Κανονίζεις να φτιάξεις πασχαλιάτικα κουλουράκια τη Μεγάλη Τρίτη, αυτά με την αμμωνία για να μυρίσει το σπίτι όπως μύριζε τότε που έπλαθες κουλουράκια με τα δυο χερακια και τη βοήθεια της γιαγιάς. Κι ας μην τα πολυτρώς.
Βάφεις κόκκινα αυγά την Μεγάλη Πέμπτη, με την ίδια αποτυχία που το έκανες πάντα, τα οποία δεν θα θες κιόλας να φας αφού τα τσουγκρίσεις (ε ναι αυτό το κόκκινο χρώμα που έχει περάσει στο ασπράδι, το κάνει κοκκινάδι και άρα όχι βρώσιμο, πώς να το κανουμε;). Περιμένεις λαμπάδα από τη θεία σου μιας και η νονά σου θεώρησε ότι μετά τα 18 είσαι μεγάλη για λαμπάδες (οnce βαφτιστήρι, always βαφτιστήρι, αλλά τελοσπάντων) και σπρώχνεσαι για να κάνεις εσύ τον σταυρό στην πόρτα μετά την Ανάσταση.
Προετοιμάζεσαι για την κακοκαιρία της Μεγάλης Παρασκευής, μιας και πάντα εκείνη τη μέρα "κλαίει ο Θεός" και για την καλοκαιρία της Κυριακής του Πάσχα, που θα ψήσετε το αρνάκι και θα φας πάλι εσύ την καλύτερη μπουκιά. Την πέτσα. Και ταράζεις και τα τσουρέκια που έφερε η γειτόνισσα και τόσες μέρες σου έχει σπάσει τη μύτη το άτιμο το μαχλέπι.
Και φοράς τα "χωριάτικά" σου ρούχα και πετάς τους ρόλους της πόλης και πολύ το ευχαριστιέσαι που τη Δευτέρα του Πάσχα πίνεις ελληνικό μερακλήδικο καφεδάκι από τα χεράκια του παππού σου, έξω στον ολάνθιστο κήπο του. Κι ας σε γυροφέρνουν και φέτος αυτές οι παλιόμυγες.
(Θα έβαζα το τροπάριο της Κασσιανής, αλλά για όσες βρίσκονται σε μια κάποια αμφισβήτηση με τα Θεία, ο Vivaldi ταιριάζει καλύτερα)
Δες εδώ 35 πράγματα που πρέπει να δοκιμάσεις στη ζωή σου. Οπωσδήποτε.