Τελικά «οι γυναίκες είναι από την Αφροδίτη και οι άνδρες από τον Άρη»; Τέσσερις ωραίοι, νέοι, διάσημοι και brutal άνδρες φόρεσαν κόκκινες γόβες και μίλησαν για αλήθειες και μύθους γύρω από την αιώνια διαμάχη των δύο φύλων.
Από τη Φανή Πλατσατούρα
Δεν είναι εύκολο πράγμα να μπαίνεις στα παπούτσια του άλλου. Ο Ιωάννης Παπαζήσης, ο Αργύρης Πανταζάρας, ο Γιώργος Χρανιώτης και ο Γιάννης Αποστολάκης το τόλμησαν αλλά, όπως παραδέχθηκαν στο τέλος της κουβέντας μας, είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι άνδρας και να προσπαθείς να ισορροπήσεις πάνω σε κόκκινες γόβες νούμερο 45 παρά να καταλάβεις τι θέλουν οι γυναίκες. Αφορμή για τη συνάντησή μας στάθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου.
Τελικά πώς είναι να μπαίνεις στα παπούτσια μιας γυναίκας;
Παπαζήσης: Πραγματικά πολύ άβολο. Το πρώτο που σκέφτηκα είναι: «Πώς μπορείτε και περπατάτε με αυτά;» Σίγουρα θέλει εξάσκηση και σίγουρα τα τακούνια είναι μια θυσία για τη γυναίκα. Οι άλλοι γιατί δεν μιλάτε, σας κάλυψα;
Αποστολάκης: Φοράω 47 νούμερο παπούτσι, άρα μου φαίνεται ακατόρθωτο να μπω στα παπούτσια μιας γυναίκας.
Πανταζάρας: Εγώ όλο αυτό το βλέπω πιο πολύ σαν κάτι ζογκλερικό. Σίγουρα όμως πρέπει να ’χεις skills για να το κάνεις.
Χρανιώτης: Προσωπικά, τις φόρεσα για το φετιχιστικό του πράγματος. Δεν θα κρύψω ότι έχω φετιχιστικές διαθέσεις, ξέρω τι μπορεί να μου προκαλέσει ένα ζευγάρι τακούνια σε μια γυναίκα.
Παπαζήσης: Τονίστε στο περιοδικό ότι όλα αυτά με τις φετιχιστικές τάσεις τα λέει ο Χρανιώτης, μη βγω ξαφνικά με φετίχ.
Πανταζάρας: Νομίζω, περισσότερο ενδιαφέρον έχει μια γυναίκα όταν βγάζει τα τακούνια της παρά όταν τα φοράει.
Χρανιώτης: Αρκεί, όταν τα βγάλει, να μη μείνει με το καλτσάκι ή το σοσονάκι, φίλε μου.
Πανταζάρας: Ναι, μια γυναίκα θα είναι πάντα καλύτερη με την καλτσοδέτα.
Σ’ αυτή την αιώνια διαμάχη γυναίκας-άνδρα, υπάρχει νικητής;
Παπαζήσης: Ναι, υπάρχει. Η γυναίκα, ξεκάθαρα.
Χρανιώτης: Το έχει απαντήσει ο Αριστοφάνης πριν χιλιάδες χρόνια αυτό.
Παπαζήσης: Του ’χεις πάρει συνέντευξη και το ξέρεις;
Χρανιώτης: Το απάντησε κάνοντας τη Λυσιστράτη. Αριστοφανικά λοιπόν πάντα οι γυναίκες κερδίζουν.
Αποστολάκης: Και βιολογικά να το πάρεις, πάλι οι γυναίκες κερδίζουν, γιατί εμείς πεθαίνουμε πρώτοι.
Χρανιώτης: Αν ήμουν γυναίκα, δεν θα ’θελα ούτε να γράφω ούτε να παίζω θέατρο. Θα έλεγα: «Συνέβαλα στη δημιουργία του κόσμου, τέλος». Έβγαλα ένα ζωντανό πλάσμα από μέσα μου. Θα αισθανόμουν θεός.
Πανταζάρας: Ποτέ δεν ξεχνάμε ότι γεννηθήκαμε από γυναικείο σώμα και άρα ότι ο δημιουργός μας είναι γυναίκα.
Αποστολάκης: Είμαστε το λάθος τελικά, ε;
Παπαζήσης: Εγώ πάντα μπορούσα να φανταστώ έναν κόσμο όπου θα ζούσαν μόνο γυναίκες. Δεν μπορούσα όμως να σκεφτώ ποτέ το αντίθετο.
Αλήθεια, πώς θα ήταν ένας κόσμος που θα ζούσαν μόνο άνδρες;
Παπαζήσης: Σε έναν τέτοιο κόσμο, ούτε ντους δεν θα έκανα. Δεν θα με ενδιέφερε τίποτα. Σε βάθος, όλα γίνονται για τις γυναίκες.
Χρανιώτης: Δεν ξέρω, σίγουρα δεν θα βάζαμε αυτά τα τακούνια σήμερα.
Αποστολάκης: Σε έναν τέτοιο κόσμο δεν θα υπήρχε καμιά ισορροπία και τελικά θα σκοτωνόμασταν οι άνδρες μεταξύ μας.
Πανταζάρας: Δεν ισχύει αυτό που λες, γιατί χωρίς τις γυναίκες δεν θα είχαμε λόγο να κάνουμε πόλεμο.
Ποιο θα λέγατε πως είναι το πιο γοητευτικό στοιχείο μιας γυναίκας;
Αποστολάκης: Τα οπίσθια. Συγγνώμη κιόλας.
Χρανιώτης: Τα οπίσθια, ναι, αλλά γιατί; Γιατί τα ενεργητικά οπίσθια φανερώνουν τις συνήθειες μιας γυναίκας. Δηλαδή βλέπεις μια γυναίκα και της λες: «Θέλω να ανέβουμε μαζί αυτό το βουνό, τέσσερις ώρες διαδρομή». Ο κώλος θα απαντήσει πριν από το στόμα της για εκείνη. Ενώ ένα κορίτσι που είναι μέρα-νύχτα σε ένα σπίτι και πλένει πιάτα, αυτό αποτυπώνεται και στον ποπό της.
Παπαζήσης: Χρανιώτης και Αποστολάκης είπαν τα οπίσθια. Να σημειωθεί στα πρακτικά, παρακαλώ, γιατί η κοπέλα μάς ρώτησε για γοητεία. Απαντώντας λοιπόν για το πιο γοητευτικό στοιχείο μιας γυναίκας, θα έλεγα το γέλιο. Έχω πρόβλημα με τις γυναίκες που δεν γελούν.
Χρανιώτης: Ο ποπός είναι σημάδι υγείας για μια γυναίκα. Δεν είναι καθόλου αμελητέο στοιχείο λοιπόν, Παπαζήση.
Πανταζάρας: Εντάξει δυσκόλεψε όλο το πράγμα τώρα.
Χρανιώτης: Πες το στήθος εσύ, να τελειώνουμε.
Πανταζάρας: Θα πω αυτό που υπάρχει πίσω από το χαμόγελο, το στόμα και τα χείλη.
Αν σε μια επόμενη ζωή γεννιόσασταν γυναίκα, ποια διάσημη θα προτιμούσατε να είστε;
Παπαζήσης: Το έχω. Εριέττα Κούρκουλου, και επιμένω σ’ αυτήν την απάντηση.
Χρανιώτης: Ποια είναι αυτή;
Πανταζάρας: Και εγώ την έχω εύκολη αυτή την απάντηση. Sharon Stone με λίγο από Nicole Kidman. Μεγάλωσα μαζί τους.
Παπαζήσης: Μεγάλωσες με τη Sharon Stone; Πόσων χρονών είσαι, ρε συ;
Πανταζάρας: Ειδικά η Sharon Stone στα πόδια της με μεγάλωσε.
Χρανιώτης: Και είχε ωραία πόδια. Θυμάστε κάτι γάμπες;
Πανταζάρας: Μην ξεχνάμε όμως ότι πάντα δίπλα από το κρεβάτι της έκρυβε έναν παγοκόφτη.
Παπαζήσης: Όντως τώρα;
Χρανιώτης: Αναφέρεται στην κινηματογραφική εικόνα της, στο Βασικό Ένστικτο με τον Michael Douglas. H Sharon Stone έχει δηλώσει με ειλικρίνεια: «Στην πραγματική ζωή θέλω ο άνδρας που θα είναι δίπλα μου να έχει λεφτά». Τώρα, να σου πει μια γυναίκα «αν δεν έχεις λεφτά, τον πούλο», εμένα με ξενερώνει. Ίσως επειδή δεν έχω λεφτά.
Αποστολάκης: Δεν απάντησες όμως στην ερώτηση.
Χρανιώτης: Γενικά μ’ αρέσουν οι δυναμικές γυναίκες που ερωτεύονται παθιασμένα και δεν φοβούνται να το δείξουν. Νομίζω, μια τέτοια γυναίκα ήταν η Frida Kahlo. Είχε τσαμπουκά και ήξερε να διεκδικεί έναν άνδρα. Από εκεί και πέρα, έχω μια κινηματογραφική φαντασίωση: την ώρα που παντρεύονται δύο άνθρωποι να σκάσει μια δεύτερη νύφη, να τα κάνει όλα σμπαράλια στον γάμο και να πει στον γαμπρό: «Η μόνη νύφη εδώ πέρα είμαι εγώ». Αυτή η γυναίκα θα ήθελα να είμαι. Και τη Frida Kahlo την είχα για τέτοια τύπισσα, αν και δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στα πρότυπα της εμφάνισης που θέλω να έχει μια γυναίκα.
Αποστολάκης: Εγώ πειράζει να πω ότι θα ήθελα να είμαι η γιαγιά μου; Για μένα αυτή ήταν η τέλεια γυναίκα. Μεγάλωσε δέκα παιδιά και κρατούσε πάντα την ισορροπία στην οικογένεια. Όταν έφυγε η γιαγιά μου, χάλασαν όλα.
Αφού η κουβέντα πήγε πριν στη Sharon Stone, πώς σχολιάζετε μια κορυφαία ατάκα που έχει πει; Ότι «μπορεί οι γυναίκες να προσποιούνται οργασμό οι άνδρες όμως προσποιούνται ολόκληρη σχέση»;
Αποστολάκης: Πιάνουμε δηλαδή τώρα το θέμα «η υποκρισία του οργασμού»;
Παπαζήσης: Προσωπικά, δεν με πειράζει καθόλου η κοροϊδία του οργασμού ή η κοροϊδία της σχέσης. Αδιαφορώ αν μια γυναίκα πάει μαζί μου και προσποιηθεί οργασμό. Δεν θα με πειράξει. Όπως και το αντίθετο. Να αντιληφθώ ότι κοροϊδεύω σε μια σχέση.
Πανταζάρας: Οι άνδρες είμαστε πιο χαζοί στα ψέματα, οπότε είναι δύσκολο να υποκριθούμε σχέση.
Χρανιώτης: Ναι, ρε συ, αλλά δεν έχεις πει, φαντάζομαι, σε γυναίκα «σ’ αγαπώ» μόνο και μόνο για να τη ρίξεις στο κρεβάτι. Αυτό είναι λίγο χοντρό.
Πανταζάρας: Έχω πει: «Θα σ’ αγαπώ».
Παπαζήσης: Πλέον έχει αλλάξει και σεξουαλικά το κομμάτι της σχέσης. Η γυναίκα έχει απενοχοποιήσει το sex. Το θέλει όπως και ο άνδρας.
Αποστολάκης: Κάποτε ήταν σαν να σου κάνει χάρη.
Χρανιώτης: Παίζει ρόλο σε τι ποιότητες υποκρίνεσαι. Μια τόσο πολύτιμη λέξη όπως το «σ’ αγαπώ» έχει αρχίσει να ξεφτιλίζεται. Κάτσε, ρε, πόσους ανθρώπους αγαπάς στη ζωή σου; Ένα από τα τραγούδια που μισώ είναι το «σ’ αγαπώ κι αγαπώ κι όλον τον κόσμο». Όχι, δεν γίνεται να αγαπάς όλον τον κόσμο.
Αποστολάκης: Ναι, έτσι χάνει την αξία του και το «σ’ αγαπώ» που λες σ’ αυτούς που αγαπάς πραγματικά.
Παπαζήσης: Επίσης, η μαλακία είναι ότι ο οργασμός του άνδρα φαίνεται. Εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι, παιδιά.
Χρανιώτης: Λεκιάζει.
Πανταζάρας: Μα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν μπορούμε να υποκριθούμε εύκολα.
Αν σας ρωτούσα ποια είναι η γυναίκα της ζωής σας, θα μου λέγατε όλοι τη μάνα σας;
Πανταζάρας: Όπα. Τι χειραγώγηση είναι αυτή;
Παπαζήσης: Εμένα από σήμερα είναι η θηλυκή πλευρά του Χρανιώτη.
Χρανιώτης: Ναι, ε; Άντε, ρε μαλάκες. Βάλτε και το κομμάτι του Κυριαζή «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» να παίζει σαν χαλί στη συνέντευξη.
Αποστολάκης: Θα ήταν πολύ κάφρικο αν έλεγα ένα ωραίο μωρό που δεν ζητάει πολλά;
Για ποιο πράγμα βγάζετε το καπέλο σε μια γυναίκα;
Παπαζήσης: Επειδή το ζω πολύ έντονα σπίτι μου, βγάζω το καπέλο στη γυναίκα-μάνα. Κάτι που μέχρι πριν δυο χρόνια αγνοούσα. Τι ζει καθημερινά η γυναίκα-μάνα, πώς τα καταφέρνει, είναι πραγματικός άθλος.
Χρανιώτης: Το ίδιο θα πω. Πήγα στην Ιταλία τον Σεπτέμβρη και με φιλοξένησε ένα ζευγάρι με τρία παιδιά. Εκεί νομίζω ότι γνώρισα την πιο γοητευτική γυναίκα, τη γυναίκα του φίλου μου. Ο τρόπος που ήταν μαμά με έκανε να αλληθωρίσω. Ήταν αστεία, δυναμική, φιλόξενη, είχε μια χαμογελάρα ως εδώ πέρα, και όλα αυτά με τρία πιτσιρίκια να χαλούν τον κόσμο. Εκεί κατάλαβα ότι, για να θαυμάσω μια γυναίκα, πρέπει πάνω απ’ όλα να είναι καλή μάνα.
Αποστολάκης: Κακά τα ψέματα, οι γυναίκες επηρεάζονται από πράγματα που συμβαίνουν μέσα τους: περίοδος, ορμόνες, εγκυμοσύνη. Εμείς δεν είμαστε έτσι. Οι γυναίκες καταφέρνουν να την ελέγχουν όλη αυτή την «τρέλα», και αυτό από μόνο του είναι αξιοθαύμαστο.
Πανταζάρας: Εγώ θαυμάζω κυρίως, την υπομονή των γυναικών.
Έχετε φίλες γυναίκες;
Πανταζάρας: Πάντα.
Παπαζήσης: Αρκετές.
Χρανιώτης: Εγώ αισθάνομαι προνομιούχος όταν στήνω αυτί σε μια γυναικεία παρέα. Είναι η στιγμή που καλλιεργώ περισσότερο τη σιωπή μου και γίνομαι ο καλύτερος ακροατής του κόσμου. Θέλω να το ράψω εκείνη την ώρα γιατί νομίζω ότι μου δίνεται πρόσβαση σε έναν κόσμο όπου, έτσι και δεν βγάλω τον σκασμό, θα χάσω πολύτιμα πράγματα.
Αποστολάκης: Ναι, κάνοντας παρέα με γυναίκες, τις ανακαλύπτεις. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε τελείως διαφορετικά πλάσματα. Εμείς σκύλοι, εσείς γάτες. Το πιστεύω πραγματικά, αυτό. Έχω πολλές φίλες γυναίκες αλλά τον κώδικα που χρησιμοποιούν όταν μιλάνε μεταξύ τους δεν μπορώ να τον κατανοήσω.
Χρανιώτης: Γι’ αυτό και εγώ δεν πιστεύω στην ισότητα. Πιστεύω στην ισότητα της διαφορετικότητας. Κάπως έτσι κατέρρευσε και όλο το φεμινιστικό κίνημα, που η μάνα μου είχε σηκώσει τα λάβαρα στα νιάτα της χωρίς να καταλαβαίνει ακριβώς για ποιο πράγμα μαχόταν.
Πανταζάρας: Και μπορούμε πια να τοποθετηθούμε και να πούμε: «Άλλο η ισότητα και άλλο η δικαιοσύνη».
Πίσω από έναν άνδρα κρύβεται πάντα μια δυναμική γυναίκα;
Πανταζάρας: Εγώ θα πω πως πίσω από εμένα κρύβονται 15 γυναίκες.
Παπαζήσης: Άνδρες και γυναίκες είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι που όμως προσπαθούν πια στη σύγχρονη κοινωνία να φτάσουν ο ένας τον άλλον. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι θα γεννηθεί σε λίγο καιρό το «τρίτο φύλλο». Το ανδρόγυνο. Δεν παρατηρείτε ότι ο άνδρας έχει μια τάση να πηγαίνει προς τη γυναίκα και η γυναίκα προς τον άνδρα;
Αποστολάκης: Άλλωστε στη μυθολογία, πριν δημιουργηθεί ο άνδρας και η γυναίκα, υπήρχε ένα πλάσμα: το ανδρόγυνο. Και οι θεοί, για να καταραστούν αυτό το πολύ δυνατό ανδρόγυνο, το χώρισαν σε άνδρα-γυναίκα.
Πανταζάρας: Έχει δίκιο ο Γιάννης. Το είχε πει και ο Αριστοφάνης στο Συμπόσιο του Πλάτωνα.
Παπαζήσης: Ρε μαλάκες, ωραία τα λέμε. Δεν πάμε όλο αυτό το concept να το προτείνουμε για εκπομπή;
Χρανιώτης: Φάση σεμινάριο.
Αποστολάκης: Θα κάνουμε ένα επεισόδιο με τα καλά των γυναικών και δέκα άλλα με τα κακά τους.
Τι σας εκνευρίζει σε μια γυναίκα;
Αποστολάκης: Η γκρίνια. Όταν προσπαθείς να εκλογικεύσεις κάτι για το οποίο δεν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις και καταλήγεις να λες κάτι που είναι άτοπο.
Χρανιώτης: Εγώ ευγνωμονώ μια συγκεκριμένη γυναίκα για την γκρίνια της γιατί κάπως έτσι μπήκε στη ζωή μου η γιόγκα. Ειλικρινά την ευγνωμονώ.
Πανταζάρας: Επειδή σου γνώρισε τη δασκάλα γιόγκα;
Χρανιώτης: Όχι, ρε, δάσκαλος μου έκανε τα μαθήματα. Γιόγκι.
Πανταζάρας: Εμένα με εκνευρίζουν οι γυναίκες που μάχονται τη φαλλοκρατία και την πατριαρχική κοινωνία χωρίς να συμπεριλαμβάνουν ένα ποσοστό ανδρών οι οποίοι είναι λάτρεις και θαυμαστές της γυναίκας.
Χρανιώτης: Κοινώς όσες έχουν ακούσει μόνο τον πρώτο στίχο του James Brown «This is a man’s world» και όχι τον δεύτερο, που συνεχίζει: «But it would be nothing, nothing without a woman or a girl».
Παπαζήσης: Εμένα περισσότερο απ’ όλα με εκνευρίζει η γυναίκα που δεν συνειδητοποιεί την ομορφιά της. Αυτό το «duck face» είναι δημιούργημα των γυναικών.
Πανταζάρας: What the fuck…
Παπαζήσης: Κόψτε το, ρε πούστη μου, αυτό το «duck face». Βάλ’ το και τίτλο. Φτάνει. Ασχήμια τελείως.
Πανταζάρας: «Nο more duck». Δεν προέκυψε από εμάς. Και μαζί, και όλο αυτό το χειρουργείο και τη μεταμόρφωση που κάνετε μετά από μια ηλικία. Εμείς δεν σας ζητήσαμε ποτέ αυτή τη μεταμόρφωση. Οι άνδρες έχουμε ανάγκη να είμαστε σε επαφή με τη φύση, οπότε ακόμη και μια γυναίκα που γερνάει -ναι, ας την πούμε τη λέξη, γαμώτο δηλαδή- μας αφορά. Είναι δύναμη να επιτρέπεις στον εαυτό σου να ωριμάζει.
Χρανιώτης: Ξέρεις τι δεν έχετε καταλάβει οι γυναίκες; Πόσο όμορφες είστε φορώντας απλώς μια παντόφλα.
Αποστολάκης: Μπαίνει η ανασφάλειά τους στη μέση.
Παπαζήσης: Ρε παιδιά, ειλικρινά, οι πιο ωραίες εικόνες που έχω από γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή μου ξέρετε ποιες είναι; Όταν άνοιγαν τα μάτια τους, άβαφες και φυσικές, και μου έλεγαν καλημέρα. Ήταν πανέμορφες.
Η γυναίκα διαλέγει τον άνδρα ή ο άνδρας τη γυναίκα;
Παπαζήσης: Και οι δύο. Όταν πρόκειται μόνο για sex, δεν βγάζεις άκρη. Αλλά επειδή στη ζωή μου υπήρξα τυχερός και έζησα τον έρωτα πολύ έντονα, αυτό είναι και από τους δύο. Μπαμ και κάτω.
Χρανιώτης: Γι’ αυτό σε βγάλαν Παπαζήση; Γιατί το έχεις ζήσει;
Τελευταία ερώτηση: Έχετε καταλάβει τις γυναίκες; Τι θέλουν από έναν άνδρα; Τι θέλουν γενικά από τη ζωή τους;
Παπαζήσης, Χρανιώτης, Αποστολάκης, Πανταζάρας… σιωπή
Να αλλάξω ερώτηση;
Παπαζήσης, Χρανιώτης, Αποστολάκης, Πανταζάρας: Όχι, η παύση είναι πιο σημαντική από την ερώτηση. Γιατί τελικά δεν ξέρουμε τι θέλετε. Και όλες τις απορίες να μας λύσετε, πάλι θα απορούμε. Δεν έχουμε καταλάβει σχεδόν τίποτα για εσάς. Άρα, βάλε σιωπή, παύση και τελίτσες.
(Σ.σ.: Η αλήθεια είναι πως και εγώ δεν μπόρεσα να τους καταλάβω απόλυτα.)
INFO
Ο Αργύρης Πανταζάρας πρωταγωνιστεί στην παράσταση Ένας Καλός Λόγος, που ξεκινά από τις 23 Απριλίου στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Το καλοκαίρι θα βρίσκεται στην Επίδαυρο με τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου.
O Iωάννης Παπαζήσης πρωταγωνιστεί Δευτερότριτα στην παράσταση Καινούργιο Κόκκινο στο θέατρο Τζένη Καρέζη και βρίσκεται σε πρόβες για τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι, που θα παιχτεί από τις 13 Απριλίου, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Ο Γιάννης Αποστολάκης είναι chef και μαγειρεύει για την εκπομπή DOT., που προβάλλεται κάθε Σαββατοκύριακο στον ΣΚΑΪ.
Ο Γιώργος Χρανιώτης πραγματοποιεί εμφανίσεις με την μπάντα του, τους Imitate Your Mother. Επόμενα lives: στις 16 Μαρτίου στο Booze, τον Απρίλιο στο Faust και στις 17 Μαΐου στο Bad Tooth στου Ψυρρή.
DownΤown,
Το εβδομαδιαίο περιοδικό που διαβάζεις, κάθε Πέμπτη στα περίπτερα.