Πέμπτη σήμερα, παραδοσιακά η ημέρα του σινεμά! Τι θα δούμε στις σκοτεινές αίθουσες;
Από τον Τάσο Κατρή Θεοδωρόπουλο
ROMA
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο παρελθόν σου.
O βραβευμένος με Oscar σκηνοθεσίας για το Gravity και φετινός νικητής του Χρυσού Λιονταριού της Βενετίας αποδεικνύει με το Roma πως είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης που δεν περιορίζεται από ταμπέλες. Ο Alfonso Cuarón γυρνάει στις παιδικές του αναμνήσεις, τη δεκαετία του ’70, σε μια συνοικία στο Μεξικό και καταφέρνει το ακατόρθωτο: να σου προκαλεί συναίσθημα ακόμα και την ώρα που δεν συμβαίνει τίποτα. Όλα του τα πλάνα είναι μαθηματικά στημένα και αφήνει το αυθόρμητο στην υπηρέτρια -και ουσιαστικά πρωταγωνίστρια της ταινίας- μιας αστικής οικογένειας, την Cleo, η οποία μιλάει ελάχιστα, αλλά είναι μια μικρή πυρηνική μονάδα αθώας αγάπης για όλους μέσα στο σπίτι. Πάνω σε αυτό το δίπολο της οικογένειας μέσα στην οικογένεια και της διάλυσης ονείρων κι από τη μια και από την άλλη πλευρά, αλλά και τη σύναψη ανομολόγητων συμμαχιών, κουνάει ο Cuarón τον χάρακά του συνδέοντάς το εκπληκτικά κομψά με τα πολιτικά γεγονότα της εποχής. Αν μου άρεσε; Ναι, πολύ. Δεν είναι και τόσο συχνό να συναντάς έναν δημιουργό της εποχής σου να επιλέγει αυτή την ταινία για επόμενο βήμα του κι όχι ένα blocκbuster. Οι κριτικοί τραβάνε τα μαλλιά τους από ενθουσιασμό, δεν νομίζω όμως πως θα το κάνει και ο κόσμος. Το Roma είναι ένα ολοκάθαρο αλλά ταυτόχρονα οπιούχο ταξίδι, όχι όμως για αυτούς που τρώνε fast food. Επίσης, είναι ταινία παραγωγής του Netflix που εγκαινιάζει μια νέα περίοδο στο σινεμά, εφόσον λίγες μέρες μετά την προβολή της θα είναι διαθέσιμη στο κανάλι. Τακτική που την εξόρισε από το σνομπίστικο Φεστιβάλ των Κανών, αλλά τελικά γύρισε υπέρ της. YΓ.: Να σας πω την αλήθεια γιατί με καίει, εγώ βαρέθηκα λίγο και πήρα κι έναν υπνάκο, αλλά αφού όλο το Σύμπαν συνωμοτεί υπέρ της, είπα κι εγώ να το παίξω κότα και φυσιολογικός κριτικός.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: Α (Βραβείο αγάπης, τεχνικής και ευαισθησίας)
ΑQUAMAN
Μαγικός υποβρύχιος σούπερ ήρωας
Ίσως η πιο αγαπημένη μου -σαν θέαμα- ταινία βασισμένη σε κόμικ της χρονιάς. Τι είναι ο Aquaman; Η μικρή γοργόνα με μπράτσα, μαλλί μέχρι τον κώλο και χωρίς λέπια. Είναι ο Jason Momoa (αγαπώ), ο οποίος είναι διάδοχος του βασιλείου της Ατλαντίδας. Είναι ένας ακόμα σούπερ ήρωας από το σύμπαν της DC και μάλλον ο πιο εξωτικά διαφορετικός. Γιατί διαφορετικό πράγμα είναι οι σύντροφοί σου να σου μιλάνε πετώντας στον αέρα, και διαφορετικό να σου μιλάνε και να εξελίσσεται η μισή δράση στο χαμένο υποθαλάσσιο βασίλειο της Ατλαντίδας, που έχει τις δικές του φατρίες, ομαδάκια και πολεμιστές καβάλα πάνω σε υπερμεγέθεις ιππόκαμπους. Βασικά σε αυτή την ταινία, όσον αφορά το θέαμα και τον μύθο, τα πάντα είναι προγραμματισμένα με σαφήνεια για να μαγέψουν ένα 16άχρονο κοινό (και 40άχρονο αν είσαι παιδήλικας). Κακό; Όχι, καθόλου. Η ταινία είναι με διαφορά η πιο πολύχρωμη δουλειά που έχουμε δει πάνω σε ήρωα κόμικ τα τελευταία χρόνια, σε μεγάλο βαθμό χάρη στα άξια χέρια του James Wan, ναι, του σκηνοθέτη που ξεκίνησε με το πρώτο Saw και συνέχισε να σπάει ταμεία με τους Μαχητές των Δρόμων 7 και το Κάλεσμα. Ο τύπος είναι παντός καιρού και πάντα ιδιαίτερα αποτελεσματικός και ολοφάνερα αγαπάει τη μαγεία του σινεμά σε όλες του τις διαστάσεις. Εδώ δημιουργεί ένα φανταχτερό υπερθέαμα αποδεικνύοντας την τεράστια φαντασία του και ότι κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι, αφού σε κάθε του ταινία βρίσκει τα σωστά συστατικά. O Aquaman θα φάει αρκετό κράξιμο από όσους νομίζουν πως τα κόμικ στο σινεμά είναι δουλειές του Bergman, αλλά θα βρει και μια στενή αγκαλιά σε όσους αγαπούν το παραμύθι. Ένα αμφίβολο πείραμα της DC για έναν αμφίβιο ήρωα, που προσωπικά μου έβγαλε τα μάτια έξω σαν θέαμα με αναφορές από τη Μικρή Γοργόνα μέχρι το Avatar.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: A (Τη γυαλίζεις την τρίαινά σου, ε;)
The Happytime Murders
*** Ποιος σκοτώνει τις κούκλες;
Ο δημιουργός των Mappets τι άλλο θα έφτιαχνε; Φυσικά μια ταινία με κούκλες που σετάρονται με ανθρώπους. Πασπαλίστε την εικόνα και με κάμποσες δόσεις καυστικού χιούμορ και έχετε μια ταινία διασκεδαστική για όλη την οικογένεια. Όσον αφορά την υπόθεση; Όταν οι μαριονέτες του cast ενός τηλεοπτικού κουκλο-show για παιδιά αρχίζουν να δολοφονούνται, μια ντετέκτιβ με χαμηλή υπόληψη αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση.
Dilili in Paris
Η Ντιλίλι στο Παρίσι
*** Περιπέτεια στο Παρίσι
Στο Παρίσι της Belle Epoque η μικρή Kanak Dilili με τη βοήθεια ενός φίλου της τριγυρίζει την πόλη για να εξιχνιάσει τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις κοριτσιών. Στην αναζήτησή της θα περάσει από πολλά μέρη της πόλης, θα γνωριστεί με πολλούς απίθανους τύπους και θα πιάσει κουβέντα με διάσημους όπως ο Μονέ, ο Προυστ, ο Παστέρ και η Μαρί Κιουρί. Ο κάθε ένας από αυτούς τής δίνει κι από ένα στοιχείο για να τη βοηθήσει στην αποστολή της. Σαν κυνήγι του θησαυρού, ένα πράγμα. Με λίγα λόγια, ένα γλυκύτατο animation για όλη την οικογένεια.
Γυναίκες που περάσατε από δω
*** Η ελληνική ταινία της εβδομάδας
Ο Σταύρος Τσιώλης παρουσιάζει την καινούργια του κωμωδία ως «ακίνητο road movie», με πρωταγωνιστές τον Τάκη Χρυσικάκο, τον Ερρίκο Λίτση και τον Κωνσταντίνο Τζούμα μεταξύ άλλων. Δύο ηλικιωμένοι άντρες, των οποίων το χιούμορ περισσεύει, αναλαμβάνουν να φυλάξουν τσίλιες έξω από ένα παλιό σπίτι στην Αθήνα όπου γίνονται παράνομες οικοδομικές εργασίες. Όσο στέκονται εκεί, περνάει από μπροστά τους ό,τι μπορείτε να φανταστείτε: από πολεοδόμους μεταμφιεσμένους σε τυχαίους περαστικούς μέχρι φαντάσματα γυναικών του παρελθόντος τους. Κι ενώ η Πολεοδομία καραδοκεί να τους πιάσει στα πράσα, αυτοί μοιράζονται αλήθειες της ζωής.
A Private War
Ο Δικός Της Πόλεμος
*** Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία
Η ταινία είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία της βετεράνου πολεμικής ανταποκρίτριας των Sunday Times, Marie Colvin. Η Rosamund Pike, που την υποδύεται τόσο πειστικά, είναι υποψήφια στα φετινά Oscars, όπως και ο σκηνοθέτης Matthew Heineman. Η Marie Colvin υπήρξε μία από τις πιο θαρραλέες και τολμηρές πολεμικές ανταποκρίτριες όλων των εποχών, πάντα στην πρώτη γραμμή της μάχης, για να μεταδίδει με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα. Η ταινία καταγράφει τη συναρπαστική ζωή της μέχρι την τελευταία στιγμή, που σκοτώνεται στην πολιορκούμενη πόλη Χομς της Συρίας στη διάρκεια μίας ακόμη -της τελευταίας της- αποστολής.
White Fang
Ο Ασπροδόντης
*** Παραμύθι χωρίς τέλος
Οι ταινίες κινουμένων σχεδίων έχουν την τιμητική τους όσο πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα. Με φόντο την παγωμένη Αλάσκα, ο Ασπροδόντης είναι μια γλυκύτατη και τρυφερή ιστορία που διηγείται τη ζωή ενός μικρού λυκόσκυλου που σταδιακά εγκαταλείπει την άγρια φύση του και γνωρίζει τον κόσμο των ανθρώπων. Η ταινία έχει βασιστεί στο ομώνυμο κλασικό μυθιστόρημα του Jack London και έχει τη σκηνοθετική υπογραφή του βραβευμένου με Oscar, Alexandre Espigares.
Spider-Man: Into The Spider Verse
Spider-Man: Μέσα στο Αραχνοσύμπαν
*** Ο Spider-man αλλιώς.
Αυτά που ξέρατε για τον Spider-Man να τα ξεχάσετε. Ο Phil Lord και ο Chris Miller (21 Jump Street, The Lego Movie) παίρνουν την πασίγνωστη ιστορία και της αλλάζουν τα φώτα. Σε κάποιο πολύ μακρινό μέλλον ο έφηβος Miles Morales συναντιέται με τον από καιρό μακαρίτη Peter Parker. Αυτός ο Peter Parker όμως δεν είναι ο γνωστός Spider-Man που όλοι αγαπήσαμε. Είναι μια άλλη εκδοχή του από ένα παράλληλο πολυσύμπαν. Με τις οδηγίες του, πάντως, ο Miles μπλέκει σε ένα αλλόκοτο αραχνοσύμπαν, όπου σχεδόν οι πάντες φορούν μάσκα. Εκτός από την ιστορία, αυτό που κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την ταινία είναι η απογειωτική οπτική της.