Πού χάθηκε ο Χριστόφορος Κοτέντος; Αυτή η ερώτηση έπαιξε πολύ τα τελευταία χρόνια στον κύκλο όσων ασχολούνται με τη μόδα στην Ελλάδα. Και ο Χριστόφορος αποφάσισε να απαντήσει με καθυστέρηση 8 χρόνων. Από το 2012 μέχρι σήμερα, λοιπόν, ζει και εργάζεται στην Αμερική. Έμεινε για έναν χρόνο στο Los Angeles και στη συνέχεια μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Φυσικά, είναι άτοπο να επιχειρήσεις να συγκρίνεις το να είσαι σχεδιαστής μόδας στην Ελλάδα με το να είσαι σχεδιαστής μόδας στην Αμερική. Ο Χριστόφορος έχει καταφέρει σχετικά γρήγορα να δημιουργήσει δικό του ατελιέ στο Manhattan και να ντύσει που άλλοι θα παρακάλαγαν να φορέσουν κάτι από τη συλλογή τους. Βέβαια, δεν πρέπει να δυσκολεύτηκε πολύ, αν σκεφτεί κανείς ότι ήδη από τα χρόνια που η βάση του ήταν στην Αθήνα είχε ντύσει τη Rihanna, τη Fergie, την Eva Mendes και τη Selena Gomez. Πλέον συνεργάζεται με τις μεγαλύτερες εταιρείες μόδας του κόσμου, με μεγάλους οίκους, με γνωστούς σχεδιαστές. Η δημιουργία του που φόρεσε η Zendaya στο φετινό Met Gala έγινε viral. Και κάπως έτσι κυλάει η ζωή στη Νέα Υόρκη.
Πώς θα περιέγραφες τη ζωή σου σήμερα;
Είναι πολύ κοντά σε αυτό που είχα ονειρευτεί. Κάνω αυτό που μου αρέσει, σε μια συναρπαστική πόλη. Νιώθω πολύ παραγωγικός και απίστευτα ελεύθερος. Ως άνθρωπος, δεν μου αρέσει να είμαι μόνιμα σε ένα μέρος όπου νιώθω στασιμότητα και επανάληψη. Μου αρέσει η εξέλιξη και δεν φοβάμαι την αλλαγή. Αυτήν τη στιγμή νιώθω ότι όλο αυτό που έχω δημιουργήσει έχει ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά. Ζω στο Manhattan και ασχολούμαι με τη δουλειά μου, το σχέδιο μόδας, και συνεργάζομαι και με άλλους designers και τα μεγαλύτερα fashion brands.
Όπως;
Δεν μπορώ να σου πω τα πάντα, γιατί υπάρχουν συμβόλαια και συμφωνίες στην Αμερική που δεν επιτρέπουν να δίνω πληροφορίες. Μπορώ να πω όμως ότι συνεργάζομαι με τον Tom Ford, τον Tommy Hilfiger, τον COACH, τη Victoria’s Secret και πρόσφατα με τα ZARA, την Chloé Paris και τον Hermès για την αντρική συλλογή.
Απομυθοποίησες καθόλου τη βιομηχανία της μόδας τώρα που είσαι τόσο μέσα σε αυτήν;
Την είχα απομυθοποιήσει πριν φύγω από την Ελλάδα.
Απογοητεύτηκες ενδεχομένως;
Καθόλου. Δεν είδα κάτι που δεν ήξερα ή δεν είχα αντιληφθεί. Ό,τι ήξερα, το έζησα και από μέσα και νωρίς.
Γιατί έφυγες από την Ελλάδα, τη στιγμή μάλιστα που είχες καταφέρει να δημιουργήσεις ένα γνωστό brand;
Το να φύγω από την Ελλάδα ήταν ένα πλάνο που είχα πάντα στο μυαλό μου. Και μάλιστα αναρωτιέμαι πώς και δεν το έκανα νωρίτερα.
Θεωρείς δηλαδή ότι έχανες τον χρόνο σου εδώ;
Δεν θεωρώ ότι έχω χάσει κάτι. Ή τουλάχιστον δεν το σκέφτομαι έτσι. Απλά νομίζω ότι θα μπορούσα να έχω φύγει από την Ελλάδα τη στιγμή που ολοκληρώθηκε αυτό που είχα να αποκομίσω. Δεν το έκανα γιατί δεν φαντάστηκα ποτέ ότι η Ελλάδα θα είχε αυτή την εξέλιξη. Πίστευα στη χώρα μου και ήθελα να συμβάλω στην εξέλιξή της με το όποιο έργο μου. Ήμουν ίσως πολύ ρομαντικός. Ήρθε όμως μια στιγμή που αποφάσισα να τα σταματήσω όλα και να φύγω. Το έκανα χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό.
Δεν σε κρατούσε τίποτα εδώ; Δεν υπήρξε κάποιος που να σου είπε να μη φύγεις;
Ναι, όλος ο κόσμος μού έλεγε να μη φύγω. Αν πάρω όμως την απόφασή μου, δεν ακούω κανέναν. Δεν μπορώ να με φανταστώ σε μια κατάσταση που είναι επαναλαμβανόμενη, παραμένει στο ίδιο σημείο, με άρνηση να καταλάβει τι προκαλεί, με τα ίδια πράγματα, τους ίδιους ανθρώπους, με τα ίδια μυαλά. Αυτό ισχύει και τώρα στη ζωή μου. Αν αποφασίσω να γίνω ξαφνικά ρεσεψιονίστ στην Ταϊλάνδη, θα το κάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Φαντάζομαι οι δουλειές σου στην Αμερική δεν έχουν καμία σχέση με τις δουλειές σου στην Ελλάδα.
Πραγματικά καμία σχέση. Κατ’ αρχάς, υπάρχει εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση της δουλειάς μου στην Αμερική και από μένα και από τους πελάτες μου. Τα πράγματα είναι όλα στην ώρα τους. Δεν υπάρχουν καθυστερήσεις. Για να ζεις και να επιβιώνεις στον χώρο της μόδας στη Νέα Υόρκη, θα πρέπει να είσαι αφενός top σε αυτό που κάνεις και αφετέρου άψογος επαγγελματίας. Διαφορετικά υπάρχουν άλλοι που είναι άμεσα διαθέσιμοι προς αντικατάστασή σου στα επόμενα 15 λεπτά. Κάτι το οποίο πολλοί Έλληνες που έρχονται εδώ δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται έγκαιρα. Για κάτι που είμαι πολύ περήφανος είναι ότι βρέθηκα σε ένα περιβάλλον όπου δεν γνώριζα κανέναν, δεν είχα καμία επαφή με τη βιομηχανία της μόδας, δεν ήξερα για παράδειγμα τον Tom Ford ή τον Ηilfiger, και αυτή τη στιγμή έχω δημιουργήσει ένα αξιοσέβαστο και πιστό πελατολόγιο μέσω του οποίου προσφέρω ευκαιρίες και σε άλλα ταλέντα.
Ττι δεν σου άρεσε στον τρόπο που δούλευες στην Ελλάδα;
Τις δεκαετίες των ’90s και των ’00s, δεν υπήρχαν ρούχα Ελλήνων σχεδιαστών στα καταστήματα. Η αγορά δεν ήταν διατεθειμένη να αγοράσει prêt-à-porter με ελληνική υπογραφή και Made in Greece. Υπήρχε απίστευτη ξενομανία. Στην πορεία των χρόνων όλες οι απόπειρες οργανώσεων μόδας -ακόμη και ο Σύλλογος Σχεδιαστών ως πλατφόρμα προώθησης της εγχώριας μόδας- αποδείχτηκαν τελικά μάταιες σε μια τόσο μικρή αγορά με προβλήματα αποδοχής, συνεννόησης και με ενέργειες που αποσκοπούσαν στο εφήμερο κέρδος. Τα πηγαδάκια, οι κλίκες και οι ίντριγκες ήταν φαινόμενα που επικρατούσαν απροκάλυπτα, αλλά υπήρχαν και πολλά άλλα θέματα σχετικά με την παραγωγή και τη συνέπεια. Η μόδα δεν είναι μόνο τέχνη, οφείλει να είναι μια σωστά δομημένη και κερδοφόρα επιχείρηση. Ως αυτοδημιούργητος σχεδιαστής, χωρίς καμία απολύτως υποστήριξη από κανέναν, οδηγήθηκα στο να φύγω. Σήμερα, εύχομαι και στοχεύω στο να κάνω τη χώρα μου περήφανη.
Από την Ελλάδα τι σου λείπει;
Οι φίλοι μου κατ’ αρχάς, μου λείπει η επικοινωνία που έχω μαζί τους. Όλο το χιούμορ που έχουμε μεταξύ μας, το οποίο δεν μεταφράζεται σε καμία γλώσσα και δεν εξηγείται. Κάποιες φορές μου λείπει και η ενέργεια που έχει η Αθήνα ως πόλη. Έχει μια ηρεμία αλλά και μια ζωντάνια παράλληλα, τελείως διαφορετική από της Νέας Υόρκης.
Παρακολουθείς τι συμβαίνει στην Ελλάδα όσα χρόνια είσαι εκεί;
Όχι.
Από επιλογή;
Έχω τόσα πράγματα να κάνω καθημερινά με τεράστια ευθύνη, οπότε δεν έχω χρόνο να παρακολουθήσω. Αυτό που βλέπω τώρα στην Αθήνα, μετά από τέσσερα χρόνια που είχα να έρθω, και με χαροποιεί είναι ότι υπάρχει μια πιο αισιόδοξη ενέργεια. Βλέπω καινούργιους χώρους, καινούργια projects. Την προηγούμενη φορά που είχα επισκεφθεί την Αθήνα ήταν πολύ θλιβερή η εικόνα που είδα.
Επέστρεψε και το Next Top Model. Ούτε αυτό το είδες;
Το είδα. Ξαφνικά λαμβάνω δεκάδες μηνύματα «Κοτέντο, μας λείπεις, χωρίς εσένα δεν είναι το ίδιο» και άλλα τέτοια. Άσε που κάποια με συγκίνησαν. Παρακολούθησα το επεισόδιο με το video clip της αγαπημένης μου Ξένιας Γκάλη που φορούσε ρούχο μου. Αλλά μιλάμε πια για άλλη γενιά, με διαφορετικά πρότυπα, άλλες αντιλήψεις και εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα στην επιτροπή σε σχέση με εμάς. Τώρα υπάρχει παντογνωσία. Βγήκαν πολύ σοβαροί και στριμμένοι οι νέοι κριτές νομίζω, αν και δεν είδα πώς εξελίχθηκαν μέχρι το τέλος της σεζόν. Ωστόσο, λάτρεψα τη Γενεβιέβη που είναι τόσο αυθεντικό παιδί. Τη γνωρίζω από πολύ μικρή, όταν πρωτοξεκίνησε ως βοηθός του Νικόλα Γεωργίου. Παρ’ όλα αυτά, να τους πω από εδώ ότι «Βίκυ, Άγγελε και Δημήτρη, σας στέλνω πολλά φιλιά και δηλώνω ότι εξακολουθώ να έχω υπάρξει αυστηρότερος και πιο κακός από όλους σας».
Τι θυμάσαι από τη δική σου συμμετοχή σε αυτό το project;
Πέρασα πάρα πολύ καλά, ήταν μια ωραία εμπειρία, ήταν κάτι καινούργιο τότε, διαφορετικό στην τηλεόραση. Έχω ωραίες αναμνήσεις. Με τη Βίκυ Καγιά και την Τζένη Μπαλατσινού κάναμε σαν συμμαθητές στο ίδιο θρανίο. Ειδικά με την Τζένη, ανταλλάσσαμε χαρτάκια, ατακούλες, είχαμε γελάσει πάρα πολύ, αλλά τη δεύτερη σεζόν μας χωρίσανε και είχα δίπλα μου τον Χάρη Χριστόπουλο. Νot fun.
Με τη Βίκυ Καγιά δεν έχετε επαφές;
Η αλήθεια είναι ότι έχω χαθεί με όλο τον κόσμο στην Ελλάδα και εκείνος μ’ εμένα. Ξέρεις κάτι; Έρχομαι για πάρα πολύ λίγο. Αν έρθω, ας πούμε, για πέντε μέρες, θέλω να περάσω χρόνο με την οικογένειά μου, που έχω να τη δω τόσο καιρό. Μπορεί να βγω μια φορά μέσα σε αυτό το πενταήμερο, οπότε θα συναντήσω ανθρώπους που είναι κοντινοί μου φίλοι. Κάποιοι από αυτούς δεν είναι πια, κάποιοι άλλοι είναι για πάντα εκεί.
Θα ξανασυνεργαζόσουν με το Next Top Model;
Δεν θα ήταν κάτι στο οποίο θα έλεγα «όχι», απλά δεν ξέρω. Δεν θα μπορούσα να πω και «ναι» με τόσες υποχρεώσεις στη Νέα Υόρκη. Αν για παράδειγμα μπορούσα να συμμετέχω με link, θα το σκεφτόμουνα.
Σήμερα ντύνεις ανθρώπους που τους παρακολουθεί όλος ο κόσμος. Είναι εύκολες όλες οι συνεργασίες;
Έχω υπάρξει επαγγελματίας με όλους τους ανθρώπους που έχω ντύσει, ανεξαρτήτως φήμης. Δεν υποτιμώ κανέναν και τους σέβομαι όλους. Σίγουρα έχω εντυπωσιαστεί λιγότερο από κάποιους ανθρώπους σε σχέση με κάποιους άλλους - και ειδικά στο παρελθόν στην Ελλάδα. Αλλά επειδή ο λόγος που βρίσκομαι μαζί τους δεν είναι προσωπικός ή φιλικός, αντιμετωπίζω όλους τους ανθρώπους επαγγελματικά. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα έκανα ποτέ παρέα μαζί τους.
Με ποιους θα ήθελες να κάνεις παρέα; Που σου έκαναν θετική εντύπωση;
Ο Tommy Hilfiger, σπάνιας ποιότητας άνθρωπος, με εξαιρετικούς τρόπους, πραγματικός κύριος. Τα κορίτσια της Victoria’s Secret είναι παιδιά που έχουν πολύ ευχάριστη διάθεση, περνάς καλά μαζί τους. Η Amber Valletta είναι ένα πολύ αξιόλογο κορίτσι, έχει ωραίο πνεύμα. Απλά επειδή κάθε μέρα έρχομαι σε επαφή με πάρα πολλούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους ως χαρακτήρες, γίνεται μια ευχάριστη καθημερινότητα όλο αυτό, οπότε μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιους.
Έχεις ανθρώπους στο μυαλό σου που θα ήθελες να ντύσεις;
Έχω μια αισθητική διαφορετική. Η Emma Stone μου αρέσει πάρα πολύ και είναι και πολύ καλό παιδί.
Έχετε γνωριστεί;
Ναι, στο Los Angeles. Είναι φίλη μου η ενδυματολόγος της.
Στο τελευταίο Met Gala είδαμε μια δημιουργία σου που έγινε viral. Πες μου για αυτήν τη συνεργασία.
Το ρούχο της Ζendaya ήταν αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς της ίδιας και του Team Tommy Hilfiger, με το οποίο συνεργάζομαι. Όλα ξεκίνησαν από μια γενική ιδέα που είχε να κάνει με την εφαρμογή τεχνολογίας για τη δημιουργία ενός red carpet gown το οποίο αλλάζει σχήμα με τεχνολογία animatronic, αλλά και χρώμα με χρήση led. Το concept «Σταχτοπούτα» ήταν επιλογή της Ζendaya και του στιλίστα της. Θα πω ότι ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση το να ολοκληρωθεί το φόρεμα αυτό. Δεν μιλάμε πλέον για συμβατικό σχεδιασμό υψηλής ραπτικής, αλλά για μια κατασκευή εφευρετικού χαρακτήρα που συνδυάζει τεχνολογία μηχανισμού που«άνοιγε» τη φούστα, μεταμορφώνοντάς τη σε ένα τεράστιο ball gown, σήκωνε τα μανίκια και χαμήλωνε το ντεκολτέ, ενώ άναβε και φωτιζόταν ολόκληρο, αποδίδοντας ένα καρτουνίστικο αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικά που απαιτούν άψογο σχεδιασμό, μελετημένες επιλογές υλικών, άριστες τεχνικές γνώσεις ραπτικής και πατρόν, και αμέτρητη ευρηματικότητα από όλα τα μέλη του team, προκειμένου να λειτουργήσουν όλα ταυτόχρονα με επιτυχία. Ήταν τιμή μου να δουλέψω με τους σπάνιους αυτούς επαγγελματίες, από τους μηχανικούς μέχρι τους εξαιρετικούς master tailors, και να παραδώσω στην εντέλεια και στην ώρα του ένα από τα πιο εντυπωσιακά φορέματα που έχουν βρεθεί ποτέ στο κόκκινο χαλί, διασφαλίζοντας στο brand προβολή και δημοσιότητα αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Το ίδιο ακριβώς που συνέβη και με την Κendall Jenner στο Met Gala 2017, στο πλαίσιο της συνεργασίας μου με τη La Perla.
Συνέντευξη: Τάσος Μπιμπισίδης για το DownTown
Φωτογραφίες: Jamie Ellington, Merope Kotentou